Schijf van 5: moederdag

Wees allen vandaag extra lief en attent voor je vader, want hij heeft zijn dag niet... We zijn er vandaag maar eens vroeg bij, zodat moeder volop kan genieten van de aangeboden verwenmomenten. En uw scribent van een verkwikkende tocht per stalen ros. Deze Schijf is dus voor de inspirator van het fenomeen Schijf van 5. Zonder die overvolle borden uitgebalanceerd voer hadden we nooit van het bestaan geweten!

Op 5 vinden we een 'superstip', vorige week op 9 in De Eindstreep en dus vier plaatsen gestegen: 'Mama Didn't Raise No Fool' van Sugar Pie DeSanto (1966). Omdat het altijd een uitgelezen dag is voor een mid-tempo soulkraker als deze. Niet te loom, maar ze laat je evenmin penen zweten op deze zonovergoten zondag.

Het was een verrassing dat Peter niet 'My Guitar Wants To Kill Your Mama' noemde, zélf had ik al een dooie moeder bedacht. Op 4 staat 'Mother No-Head' van Groep 1850 uit 1967. Een eigentijdse bewerking van Vader Jakob door deze internationaal zeer geroemde Haagse band. Hun album 'Agemo's Trip To Mother Earth' staat te boek als één van de meest psychedelische albums ooit!

Zin in een kwisje? In datzelfde jaar werd Vader Jakob al gebruikt voor een liedje op het legendarische debuutalbum van een Amerikaanse Westcoastband. Wie geeft me de naam van die band? (Hint: de groep was hier vorig jaar mei te gast...)

Hoezo een vieze man, moeder? Onze generatie noemt iemand met een kleurtje niet langer 'vies'. Wat hij krijst? Tsja, dat hij een sexapparaat is. Of zoiets. Kijk, moeder, ik dacht van, de vonken zullen er met vader wel niet meer vanaf spatten, dus geef moeder een verzetje. Op 3 staat 'Mother Popcorn' van James Brown (1969). L.A. Style had in 1991 een vooruitziende blik?

Met BZN kunnen we mama altijd blij maken? Anny Schilder rookte haar eerste sigaret, Carola leerde rekenen en Jan Keizer had een telepathisch toekomstplan met Phil Collins. BZN was aanvankelijk suikerzoet geweest, in 1969 haakte de groep in op een nieuwe trend: de hardrock. En hoewel hun Negram-dingen uit de eerste helft van de jaren zeventig zelden interessant zijn, kent 'Mother Can You See Me' uit 1969 nóg een primeur: de 'death grunt' wordt hier geïntroduceerd, het onverstaanbaar blaten vanuit de buikspieren...

Ja natuurlijk. Je hebt me negen maanden gedragen. Voor niets. Maar voor nakkes gaat de zon tegenwoordig ook niet meer op, dus er moet wel wat staan tegenover de geste van een Schijf. 'O my mother, can you still do something for me'. Nou, bijvoorbeeld bordje patattos met jus, groente, vleesch, toetje na en om half elf een fruithapje. Zit ik nu op de schijf van vijf?

Tuurlijk, een karbonade moet zwemmen. Zal ik maar een flesje Moebius uit het prachtige wijnjaar 1970 ontkurken. 'O My Mother', een melodramatische rockballad, voert deze week de schijf der schijven aan!

De Schijf van volgende week is nagenoeg rond, ook qua samenstelling. Dan vijf platen met lieden die 'per ongeluk' hun Waterloo vinden tussen intro en slotnoot. Over twee weken doen we donderdag nog eens over. Is vrijheid niet vanzelfsprekend? Kijk eens naar de duizenden liedjes met 'Freedom' in de titel. Wat zijn de beste 5 volgens jullie?