Ook kleine diertjes worden groot! Neem nu Eric Burdon, leadzanger van The Animals. Hij viert vandaag zijn zeventigste verjaardag. Ik weet niet precies of Burdon op 'dodenlijst' stond van Rolling Stone? Na het overlijden van Jimi Hendrix, Jim Morrison, Janis Joplin en Brian Jones stelde het blad in 1972 een lijst op van artiesten die mogelijk op korte termijn zouden kunnen overlijden, zeker wanneer je hun ongezonde levenstijl in ogenschouw nam.
Het leuke daaraan is dat praktisch iedereen nog leeft. Keith Richards was lijstaanvoerder, maar Lou Reed stond er ook tussen. Burdon bewoog zich toen al niet meer op de voorgrond, maar hij had de reputatie dat hij iedereen onder de tafel zoop!
Hoewel Newcastle Brown Ale stevige kost is, viel deze eigenschap pas echt op toen Burdon de oversteek naar Amerika maakte. Hij was vier jaar ervoor zanger geworden bij The Alan Price Rhythm And Blues Group, die zich in datzelfde jaar The Animals gingen noemen. 'The House Of The Rising Sun' was een internationale hit en The Animals ging in 1965 op tournee door Amerika. Hoewel de media toen repte van een conflict tussen Price en Burdon, was de vliegangst van de eerste de reden van vertrek. De hoes van 'The Price To Play' (1966) kent een goudeerlijke tekst uit de pen van Burdon. Hij roemt de vooruitgang van Price' zang.
The Animals boert nog even verder met een nieuwe toetsenist, maar in de zomer van 1966 valt de originele bezetting uiteen. The Animals zijn in Amerika op hun top en Burdon formeert snel een nieuwe groep met die naam. Na het matig succesvolle 'Help Me Girl' vestigt Burdon zich met zijn gevolg in San Francisco. De flower power is op zijn kookpunt en Burdon doet mee met psychedelische hits als 'When I Was Young' en 'Sky Pilot'. In 1968 neemt het Engelse Polydor niet eens meer de moeite om het dubbelalbum 'Love Is' uit te brengen. In ons land scoort Burdon in 1969 zijn grootste hit met 'Ring Of Fire'.
In 1970 werkt hij samen met de multiraciale groep War. 'Black Man Burdon', een album uit 1971, inspireerde de kop. Hoewel Burdon bij tijd en wijle zijn gitzwarte bluesstem leent, ondermeer op een album met Jimmy Witherspoon, slaat hij in de eind jaren zeventig de plank finaal mis door enkele Animals-klassiekers in een heavy rock-arrangement op te nemen.
Burdon overleefde, ondanks zijn oeverloos gezuip, wel menig generatiegenoot, qua status in de popmuziek heeft hij de tand des tijds niet doorstaan! Hij is nu overgeleverd aan een spaarzame Animals-reünie en een schare cult-volgelingen. Op de redactie salueren we hem desondanks met veel respect.
Nog vele jaren, Eric! Enne..., niet te veel zuipen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten