Singles round-up: juni 13

Voordat ik me vanavond schrap ga zetten voor ruim drie uren lang alle Week Spots van het afgelopen jaar, wil ik eerst de 'Singles round-up' met deze 'oude' singles van Mark besluiten. Qua 'Singles round-up' blijft dan een aflevering over met de nieuwe releases en heruitgaven. De apparatuur staat weer aan hoewel een aantal singles uit deze aflevering 'no-brainers' zijn. Zelfs al vallen ze zwaar tegen dan mogen ze altijd nog in de Blauwe Bak. Laat me meteen van start gaan met de laatste zeventien van vandaag.

* John & Ernest- Super Fly Meets Shaft (US, Rainy Wednesday, 1973)
* King Harvest- Take It Slow (US, Perception, 1973)
* Melissa Manchester- Fire In The Morning (UK, Arista, 1979)
* The Meters- A Message From The Meters (US, Josie, 1970)
Voorgaande tekst houdt in ieder geval verband met John & Ernest en The Meters. John & Ernest is een funk-novelty in de stijl van 'The Impeachment Story' van Steel, Jake & Jeff. Er wordt een verhaaltje verteld aan de hand van korte fragmenten van bestaande soul- en funkliedjes. Bij King Harvest hoop ik even op 'Dancing In The Moonlight', maar heb inmiddels mijn oog laten vallen op een Zuid Afrikaanse persing van dat nummer. 'Take It Slow' is natuurlijk niets minder. 'STEREO' staat er op het label maar het is zo mono als het maar kan. Uiteraard voor de Gele Bak. Melissa Manchester is uiteraard ook pure pop maar desondanks erg blij met deze Engelse persing. De platen van The Meters zijn goed beschouwd erg inwisselbaar maar dat maakt ook dat er eigenlijk geen slechte plaat tussen zit. Ik zet 'Message' met alle plezier in de Blauwe Bak.

* Jackie Moore- I Wish It Would Rain Down (UK, Upfront, 1991)
* The Newbeats- Don't Turn Me Loose (US, Hickory, 1967, re: 197?)
* Wayne Newton- Years (US, Aries II, 1980)
* Wintley Phipps- Lord, You Are My Music (US, Lection, 1982)
Jackie Moore doet een cover van het nummer van Phil Collins. Ze versnelt het meteen al een beetje ten opzichte van het origineel. Als je de 45-toeren single op 33 draait, komt het in de buurt van Phil. Het snellere jasje past het nummer prima. Het mag in de Blauwe Bak! The Newbeats is een gek geval. Hickory 45-P-1496 houdt verband met 'Bad Dreams/Swinger' met nummers geschreven door respectievelijk Dean en Lynda Mathis en de heren Resnick en Levine. 'Don't Turn Me Loose' verschijnt een paar weken eerder en heeft 'Siegel-Jay' als componisten in plaats van Dean en Lynda Mathis. Het schijnt dat deze 'Don't Turn Me Loose' in de jaren zeventig is geperst voor de Engelse Northern Soul-scene na de 'doorbraak' van 'Run Baby Run'. Het heeft het 'golvende' geluid van een bootleg. Uiteraard is deze nog minder interessant dan 'Run Baby Run', maar ach...? 'Too Sweet To Be Forgotten' op de keerzijde is zelfs beter dan de a-kant. Ik gun het een plekje in de bak met de bootlegs. Wayne Newton moet zich tevreden stellen met de jaren tachtig-bak. 'Years' is een sentimenteel ding met violen en op de keerzijde staat net iets te geforceerde disco. Wintley Phipps is precies datgene dat ik verwacht van het Lection-label: Eigentijdse 'Modern Soul'-gospel Het mag duidelijk zijn waar deze zal eindigen?

* Robert Dr. Feelgood Potts- Down Home Blues (US, 8th Street, 1982)
* P.J. Proby- You've Come Back (UK, Liberty, 1966)
* Bill Saluga- Dancin' Johnson (US, A&M, 1979)
De eerste plaat hoeft bijna geen beschrijving. Het is lekkere authentieke blues met een mondharmonica. 'Stranger In My Home' is meer van hetzelfde. Gewoon in de Gele Bak dus. P.J. Proby heb ik gedurende de tijd in Mossley op mijn kamer gehad. Nu staart 'You've Come Back' me aan met een nieuwe interesse: Het is geschreven door Van McCoy. Lesley Gore heeft het een jaar eerder vertolkt. Op de flip doet hij 'It Ain't Necessarily So' en dat klinkt best interessant. Toch moet ik bekennen dat deze ook niet verder gaat komen dan de Gele Bak. Ook Bill Saluga zal het gezellig maken op de zondagavond.

* Shepstone & Dibbens- Shady Lady (US, Buddah, 1973)
* Taka Boom- Night Dancin' (US, Ariola America, 1979)
* THP Orchestra- Two Hot For Love (US, Butterfly, 1978)
De eerste heb ik uiteraard ook op de Nederlandse Pink Elephant. Ik heb het altijd een guitig nummer gevonden maar uitsluitend voor de Gele Bak. Taka Boom is eveneens té doorsnee disco. De b-kant heet 'Cloud Dancer' en is meer een ballade met best een lekkere atmosfeer. Voor deze kant mag het in de Blauwe Bak. THP staat voor Three Hats Productions. 'Two Hot For Love' heeft best een fijne funky disco-vibe en we krijgen zelfs nog zangeressen op de koop toe. 'Dawn Patrol' op de keerzijde klinkt in die zin commerciëler. Nu wordt er wel weer gestaakt onder de vocalisten.

* Uncle Bo-Bo- Did You Sleep With Mary? (US, Hep Me, 1998)
* The Wildweeds- It Was Fun (UK, Chess, 1967)
* Winner's Circle- Hey Wake Up And Listen (US, Elka, 1976)
Aan de titels te zien wordt het lachen, gieren en brullen met Uncle Bo-Bo. Het is Robert Bo-Bo welke toch het beste bekend is onder de naam Senator Jones. Een bluesmuzikant uit New Orleans en 'Did You Sleep With Mary' zit helemaal in dat idioom ondanks de veelvoud aan elektronica. 'Catfish Pond' klinkt niet minder monotoon maar helaas gaat dit niet verder reiken dan de Gele Bak. Al Anderson zal uitgroeien tot één van de populairste songschrijvers in de country maar met The Wildweeds hangt het tegen de blue-eyed soul aan. In dat kader mag 'It Was Fun' ook meteen in de Blauwe Bak. De laatste groep van vandaag heet eigenlijk Winners' Circle. Op de a-kant staat de korte versie en op de flip de uitvoering van vijf minuten. Het lijkt op van alles en nog wat maar het is wel een feestje! Vooruit, ik zet hem in de Blauwe Bak!