Het concept van tijd ben ik al een tijdje kwijt. Een tijdje of een tijd? Tja, ik weet de datum waar de tijd even stil heeft gestaan en naar mijn gevoel is dit nooit opnieuw gestart. Of er zijn een paar weken stilstand geweest of de tijd beweegt zich anders dan in de tijd van vóór zes oktober om half vijf 's middags. In 'Bunnik nou gek?' heb ik het aangegeven. Als het een jaar ná de fietstocht en korte vakantie in Bunnik is, voelt dit aan alsof het gisteren is gebeurd. Ik weet alle kleine details te herinneren van die dagen. Ik kan zelfs de chinees proeven. Dat is mooi want dat was erg duur. Ik heb nu nog niet gedacht aan wat precies een jaar geleden is, niet iets dat heel erg in het oog springt, maar als ik aan de periode denk in het algemeen dan voelt ook dat aan alsof het een uur geleden is gebeurd. Misschien ervaar ik de grootste klap als het een jaar geleden is in oktober en begint daar de acceptatie. Maar goed... broeder heeft mij persoonlijk een bakje met fraaie singles na gelaten. Veelal Nederlandstalig of acts uit Nederland waarmee hij de Deense platenkopers (m/v) niet lastig wil vallen. Plus enkele platen waarvan hij weet dat ik een sterke herinnering aan hem heb, omdat hij dit vast in de radioshows heeft gehoord of op Soul-xotica gelezen. Deze maand krijgen jullie weer twee afleveringen van 'Het nalatenschap op 45 toeren'. In juli neem ik vrij van de serie ten behoeve van de Gele Bak Top 100 en vervolg weer in augustus. Begin oktober volgt een Top 54 uit de singles uit 'Het nalatenschap'. Vandaag ga ik terug naar het jaar 1987.
Hoewel het tot in de jaren negentig zal duren eer het stel weer net zo verliefd op elkaar zal worden als in 1957 denk ik dat hun weekendje in Slenaken al een aanzet is geweest om het huwelijk te redden. Dat tripje zal zijn weerslag hebben op de volgende zomer als ik samen met broeder en ouders een week naar Slenaken ga. In 2014 zal ik solo de plek bezoeken maar kan het vakantiehuis niet meer vinden. De herinnering blijft, om met iemand te spreken die we later ook nog met dit nummer in 'Het nalatenschap' zullen treffen. Broeder is eveneens een muzikale veelvraat. In 1987 in de dorpen is het nog de gewoonte om het vijfentwintigjarig huwelijksjubileum uitgebreid te vieren. Hoewel de economie in de jaren tachtig evenmin florissant is, is dit iets waar je net zo lang voor spaart als de huwelijksdag zélf. Op 15 maart 1987 is het zover voor onze ouders. Oudste broer is er speciaal voor uit Denemarken gekomen en er wordt een uitgebreide receptie georganiseerd bij Van Der Wal, hét zalencentrum in Sneek op dat moment. 's Middags vooral borrelen, daarna een uitgebreid diner en 's avonds het grote feest met stemmingsorkestje en de hele rataplan. De kinderen moeten ook iets 'doen' en het is vooral een idee van zus dat ik maar het 'ABC' moet doen, maar dan de gekuiste versie. Ik heb wel vaker eens een prijsje gewonnen met voordrachten op school en dus ligt de zaal dubbel van het lachen. Twee voor de prijs van één? Ik denk dat het beide partijen wel een voordeeltje zal hebben opgeleverd?
Zus en zwager hebben in 1987 twee jaar dikke verkering en zijn een jaar eerder al verloofd. Het vraagt om méér. Zij besluiten op 2 juli van dat jaar elkaar het jawoord te geven. De receptie is op dezelfde plek en ook het ietwat knullige stemmingsorkestje (De Wiba's of door ons De Wibra's genoemd). Oudste broer komt uiteraard voor een tweede maal binnen het jaar over vanuit Denemarken. De mooiste uit het leven is ook letterlijk een mooie dag. Deze tweede juli is zonovergoten en warm. Het is afzien voor mijn zus in de meerlaagse witte jurk. Ze was wellicht liever getrouwd in korte broek en t-shirt. Bij het vijfentwintig jarig jubileum van onze ouders zit ik bij de entree. Van de bruiloft van mijn zus kan ik bitter weinig meer herinneren. Ik weet wel dat ik de 's avonds hoor dat de opa van een buurtgenoot en schoolkameraad is overleden. Dat betekent dat ik de volgende dag niet uitbundig kan doen op school omdat ik rekening moet houden met het droevige nieuws van de schoolkameraad. Zus en zwager trouwen vanuit huis maar hun eigen onderkomen staat al klaar: Een huurwoning in de Sneker wijk De Domp.
Er komt ruimte in huize Louwsma. Voordat mijn ouders en ik aan de volksverhuizing beginnen, neemt broeder vrijwel meteen bezit van de slaapkamer van zus. De zolder wordt min of meer afgesloten. Na broer zal daar niemand meer slapen voor zover ik weet. We brengen de vakantie door in Denemarken. Oudste broer woont en werkt op een groot boerenbedrijf en heeft, naast zijn eigen kamer en woonkamer, een gastenverblijf tot zijn beschikking. Dit maakt het ideaal om de vakantie in Denemarken te vieren. Ik geloof zelfs dat het pasgetrouwde stel er ook korte tijd is samen met ons. Zij bivakkeren in een tent voor het gastenverblijf. Ik herinner me nog dat de sint bernardshonden van de boerderij hun ontbijt van de volgende dag heeft opgegeten. Na de vakantie begint voor mij de periode op het voortgezet onderwijs en heeft broeder die wereld nét verlaten. Hij heeft zijn eerste baantje bij de Jamin. Desondanks zijn de verwachtingen op deze school hooggespannen. Zus is hier met gouden cijfers geslaagd en broeder heeft dat niet bepaald kunnen opvolgen. Niet dat hij het niet zou kunnen maar de wil ontbreekt. Een traditie welke ik zal voortzetten. Net als broeder is het bij mij ook na elf jaar dagonderwijs 'na elf jaar dag! onderwijs'.
Ouders slapen vóór en broeder en ik hebben uiteindelijk de meest ruime kamer bezet gehouden met ons stapelbed. Vlak voordat het schooljaar begint, verhuis ik naar de voorste kamer en gaan mijn ouders achter op onze oude kamer slapen. Het voortgezet onderwijs bied me een kans om met een schone lei te beginnen. Hoewel ik door de jaren heen milder ben geworden ten opzichte van deze periode, heb ik niet bepaald een gelukkige tijd op de lagere school gehad. Iedere klas heeft een pispaaltje nodig en het lot met het winnende nummer is op mijn hoofd geland. Op de LEAO in Sneek kan ik nieuwe vrienden maken die niets afweten van de voorgaande jaren. Helaas zal ik daar helemaal doorslaan naar een ander extreem maar dat is voer voor later.
Broeder staat bekend om zijn droge opmerkingen die blijven hangen. Als we van de bruiloft van zus komen, zegt broeder tegen mijn ouders: 'Ik hoop dat jullie genoten hebben van deze speciale dag. Het kan namelijk nog wel een tijdje duren voordat het wéér gebeurt'. Voor onze ouders zal het nimmer weer gebeuren. Broeder trouwt in 1997 met zijn eerste Deense liefde voor de wet en dat horen we zes uren vóór het jawoord. Oudste broer belt in 2009 eveneens op de dag dat hij net van het gemeentehuis is gekomen. Dat is dan weer de dag voor mijn '20092009'. Ook met zijn tweede vrouw wordt het huwelijk gevierd met Denen onder elkaar. En junior? Die gaat volgend jaar zomer trouwen als hij een vrouw kan vinden! Iets dat hij ook al decennia lang roept...
256 Bette Davis Eyes - Kim Carnes (NL, EMI-America, 1981)
273 Nooduitgang - Het Goede Doel (NL, Polydor, 1987)
277 Never Change A Winning Team - Chess (NL, Dureco, 1987)
278 Make It Up To You - Dolly Dots (Duitsland, Ariola, 1987)
280 Een Zomer Lang - Splitsing (Duitsland, WEA, 1987)
292 Dignity - Deacon Blue (NL, CBS, 1987)
309 Treat Me Gently In The Morning - Albert West (NL, Ariola, 1983)
314 Second Chance - Frizzle Sizzle (NL, Touch Down, 1987)
316 If There Was A Man - The Pretenders (Duitsland, Warner Bros., 1987)
369 'T Is Nooit Te Laat - Rob De Nijs (Duitsland, EMI, 1987)
372 4 Films - Het Goede Doel (NL, Polydor, 1987)
389 Waar Heb Ik Jou Meer Gezien - VOF De Kunst (NL, Polydor, 1987)
392 Recht Uit Het Hart - Splitsing (Duitsland, WEA, 1987)
Als mijn zus me in 2025 belt voor de verjaardag vertelt ze dat uit eten zijn geweest met de Deense tak van de familie. Tijdens het diner valt hun oog op een poster welke een lokaal optreden van Kim Carnes aankondigt. 'Daar had broer ook muziek van?'. Jazeker! Hij heeft 'Bette Davis Eyes' van mijn tante gekocht. Een week later blader ik nog eens door de singles en zie dan dat deze de selectie in Denemarken heeft overleefd. 'Nooduitgang' staat heel erg synoniem aan de periode rondom het jubileum van mijn ouders. 'Dignity' heb ik zelfs sinds 2003 op vinyl en het moet door de radioshows heen wel eens gehoord zijn dat ik Deacon Blue altijd heb geassocieerd met broeder. Als hij naar Denemarken gaat, mag ik zijn cassettebandje hebben van 'Raintown', het album met 'Dignity'. Frizzle Sizzle is zo'n plaatje dat je nóóit meer hoort maar als ik het opzet, krijg ik meteen een flashback naar onze slaapkamer. Dat The Pretenders een single hebben gehad met een nummer uit de James Bond-film 'The Living Daylights' is iets dat aan mijn aandacht is ontsnapt. Dan komen we in de periode van de verhuizing van de kamers. In mei 1987 is er een vlooienmarkt bij ons 'op het buurtje'. Tante staat uiteraard ook met haar handeltje en heeft een aantal singles. Dat levert de nummers 12 tot en met 16 op in mijn eigen collectie maar ook een single van Rob De Nijs. Daar heeft broeder een jaar later opeens oren naar en verhuist deze voor een gulden naar een andere kamer. Daar ga ik de volgende aflevering mee aftrappen. Dan méér over mijn nieuwe schoolperiode, het EK voetbal en voor broer de eerste overstap naar de geluidsdrager van de toekomst. Inmiddels ook al het verleden gebleken...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten