Singles round-up: juni 6

In vroegere tijden bestaat een 'Singles round-up' uit maximaal zes tot acht singles per aflevering. Als ik dit tempo anno 2025 ga aanhouden, kom ik niet meer aan andere rubrieken toe. Ik heb met de overige singles van Beilen getwijfeld om het in twee afleveringen te doen, maar nee... Vandaag zijn de singles van Mark eindelijk gearriveerd. Ik moet het nakijken maar volgens mij zijn ze drie weken onderweg geweest. Er is een pakketje met verse titels van Juno en ik wil deze week en in het weekend ook 'Het zilveren goud' en 'Het nalatenschap op 45 toeren' doen. Ik heb in eerste instantie een Week Spot genoteerd maar wil later nog gaan kijken naar de singles van Mark en die van Juno. Wellicht dat het een 'verse' Week Spot oplevert want de huidige is een nieuwe single van een jaar oud en bovendien een act waarover ik al heb geschreven. Als klap op de vuurpijl heb ik vandaag zeventig 'random' singles gekocht van Mark. 'The Vinyl Summer Spirit' gaat dit jaar in de remise want ik heb de reguliere shows té hard nodig om op schema te blijven met de nieuwe aanwinsten. Vandaag presenteer ik jullie de overige twintig aanwinsten die ik zaterdag in Beilen heb gevonden. De foto maakt duidelijk wat ik ervoor heb betaald?

* Angie- Peppermint Lump (NL, Stiff, 1979)
Blijkbaar heb ik de slaap nog even niet uit als ik deze single in mijn handen hou. Ik vraag me namelijk af wie de manspersoon op het hoesje is. Als ik op het label kijk, weet ik het ineens weer. Angie is een ontdekking van Pete Townshend. Hij is allesbehalve bescheiden hierover want hij klimt op de voorgrond op de hoesfoto. Een eigenaardige maar fijne combinatie. Een kindmeisje in een productie die klinkt als The Who, van het 'Baba O'Riley'-achtig gepriegel op de synthesizer tot aan de drums en het kenmerkende gitaarspel van Pete. Een fijn plaatje om mee te beginnen!

* J. Bastós- Holy Goly Girl (NL, Pink Elephant, 1972)
Afgelopen vrijdag heb ik de 'June Spirit Of 1972' gedaan, hoewel de stream me na honderd minuten ind e steek laat. Het is precies 53 jaar geleden dat deze single in de vaderlandse Top 40 staat genoteerd. Ik heb hem in het begin wel op het lijstje staan en zal hem dan draaien van de latere heruitgave van 'Loop Di Love' waarbij deze op de b-kant staat. Nadat in september al eens 'Loop Di Love' als origineel heb gekocht, heb ik nu dus beet met de opvolger. Het is eigenlijk een beter nummer dan 'Loop Di Love', maar daar is uiteraard niet veel voor nodig?

* Bay City Rollers- Summerlove Sensation (Duitsland, Bell, 1974)
Het is best een interessante collectie. Het lijkt alsof het afkomstig is van een piraat met doosjes vol Nederlands- en Duitstalig. Blijkbaar voelt de piraat zich verplicht om zo nu en dan ook wat Engels te draaien. Tussen de vele zult en palingpop staat ook dit fijne nummer van de Rollers. Altijd een feestje om te draaien!

* The Beach Boys- Rock And Roll Music (UK, Reprise, 1976)
In de week dat we Brian Wilson zijn verloren, mag deze van The Beach Boys gerust mee. Alhoewel? Ik had hem anders ook gekocht vanwege de Engelse persing. Soms zit het genie Brian flink in de weg want ik heb nooit begrepen wat hij heeft willen bereiken met deze versie van 'Rock And Roll Music' van Chuck Berry. Het klinkt als een surfgroepje dat iets heel anders wil doen met het nummer zonder dat het ook daadwerkelijk beter wordt. Nee, het zal nimmer een favoriet worden.

* Fats Domino- Red Sails In The Sunset (NL, ABC-Paramount, 1963)
Ik meen in het intro een beetje distortion te horen maar verder oogt en klinkt deze in een prachtige staat. Ik heb een zwak voor Fats Domino en koop nog wel eens een onnodige single van de man maar dit is een goede investering geweest!

* Georgie Fame & Alan Price- Follow Me (NL, CBS, 1971)
'Rosetta' stamt uit de oertijd van mijn verzamelen. Het is augustus of september 1989 en het nieuwe schooljaar is net begonnen. Er is een braderie en rommelmarkt in de stad en daar wil ik even kijken. Ik word bij een paar kramen weggestuurd omdat ze het niet vertrouwen, zo'n jong knaapje bij de kostbare en 'breekbare' platen. Iemand anders laat me wel snuffelen tussen zijn handel. Ik heb precies veertig cent bij me voor een beker melk op school maar dat ben ik vergeten. Ik mag uiteindelijk de zwaar mishandelde plaat meenemen voor veertig cent. Dat is ook tegenwoordig dertig teveel. Inmiddels heb ik de single in een betere staat en met fotohoes en blijft alleen 'Follow Me' onvindbaar. Het is in dezelfde stemming als 'Rosetta' maar dan met een minder aansprekend refrein, dus niet geknipt voor de hitparade. Intussen vind ik het wel een erg fijne plaat!

* Ferrari- Monza (België, Bestseller, 1976)
Naast Brian Wilson en Sly Stone hebben we onlangs ook afscheid moeten nemen van Frank Faas alias Frank Ferrari. 'Sweet Love' ontbreekt lange tijd in de verzameling en die moet ik hebben omdat ik voor de seventies-show opeens de nummer 1-hits zo compleet mogelijk wil hebben. 'Monza' is de prettige opvolger met de hond in het intro. Het is pure zult maar ook best lekker op zo'n warme dag.

* Engelbert Humperdinck- My Marie (NL, Decca, 1970)
Per ongeluk luister ik eerst een stuk van de b-kant en dat is de traditionele crooner die we kennen van Engelbert. De a-kant vind ik eigenlijk best interessant. Okay, het is melodramatisch met zijn bulderende stem maar het heeft een erg aantrekkelijk arrangement. Het is het beste van Engelbert dat ik tot dusver heb gehoord.

* Lady Flash- Street Singin' (NL, RSO, 1976)
Voor een euro kan en mag veel en deze single maakt me wel nieuwsgierig. Het is pas thuis als ik de credits op het label zie. Gedeeltelijk geschreven en geproduceerd door niemand minder Barry Manilow. Ik heb de b-kant nog niet gehoord maar oordeel bij 'Street Singin' al dat deze (tijdelijk?) in de Blauwe Bak mag vertoeven. 'Street Singin' klinkt als een kruising tussen The Three Degrees en de meidengroepen van Phil Spector. Het heeft een prettige 'hook' in het refrein. 'Hypnotizin' op de b-kant is iets meer ingetogen maar ook best een interessante kant. Misschien zelfs nog meer Pointer Sisters of Labelle dan Three Degrees maar ik lust het in ieder geval wel voor de Blauwe Bak.

* Level 42- Love Games (NL, Polydor, 1981)
Mijn oudste broer is gisteren jarig en tijdens het telefoongesprek vertelt hij dat hij komend weekend voor een jaren tachtig-trip gaat. Ik heb een gedeelte gezien van het programma in het Deense Viborg en, oef, dat is een line-up! Level 42 is eveneens van de partij en daarmee gaat een wens van mijn broer in vervulling. Natuurlijk heb ik 'Love Games' al? Nou... niet op 7" zoals nu blijkt. Ik heb hem op 12"-single maar niet in de single-knip van vier minuten. Dat is hierbij opgelost.

* Loggins & Messina- Nobody But You (NL, CBS, 1974)
Kenny Loggins en Jim Messina hebben dan net de elpee 'On Stage' uitgebracht, een 'live'-plaat met opnames uit San Francisico, New York en Boston. 'Nobody But You' is dus eveneens 'live' maar buiten een enthousiast publiek in het intro is het een erg fijne opname. Het is niet het beste dat ik heb gehoord van het duo maar het kan ermee door.

* Nicholas More- Raining In My Heart (UK, Sonet, 1978)
Dit schijnt Nicky Moore te zijn. Hij vervangt Bruce Dickinson in de band Samson als deze zich voegt bij Iron Maiden. Om een vreemde reden wordt deze single overal uitgebracht als Nicholas More. Het is wel iets aan de bluesy kant en dat is waar Moore zijn roots heeft. Probeert hij Nazareth te volgen na hun hitversie van 'Love Hurts'? Het is in dezelfde stijl en bovendien geschreven door Boudleaux Bryant.

* Mike Oldfield- Portsmouth (UK, Virgin, 1976)
Ach vooruit, het is maar twee minuten. Nee, ook té lang. Ik heb onlangs nog de drie minuten van 'In Dulci Jubilo' uit gezeten en dus geef ik me vanavond vrij van 'Portsmouth'. Hoewel 'Moonlight Shadow' altijd een fijne radioplaat is geweest en ik mezelf heb gedwongen tot het waarderen van 'Tubular Bells', houdt het verder vrij snel op met Mike Oldfield. Engelse persing en een hit geweest, dat geeft zaterdag de doorslag.

* Alan Price- Sunshine & Rain (UK, Decca, 1970)
Dit is een aangename verrassing want deze single staat al een tijdje op mijn verlanglijstje. Hier in een perfect klinkende Engelse persing. Het nummer moet nog groeien bij mij. Volgens mij is de eerdere fascinatie vooral die van een 'underdog'. Maar... als het gezellig genoeg is voor een radiopiraat dan moet het ook gaan werken op de zondagavond.

* Cliff Richard- Constantly (NL, Columbia, 1964)
Van ome Cliff heb ik de meeste singles wel drie of vier keer in verschillende persingen. Ben ik daarmee een officiële Cliff-verzamelaar? Nee, maar ik kan ze niet laten liggen. Er staat me iets van bij dat ik 'Constantly' wel heb maar niet in zo'n fraaie staat als deze. Bij thuiskomst blijk ik mis te zitten want het is nog één van de weinige ontbrekende hits van de man uit de jaren zestig.

* Santana- Hold On (NL, CBS, 1982)
Nog een single waar ik mijn twijfels bij heb maar vooruit... deze is in een erg fraai fotohoesje en slechts een euro. Ook deze heb ik nog niet. Ik moet bekennen dat ik het nummer niet uit 1982 ken maar pas heb leren waarderen dankzij een commercial voor een cd-compilatie in de jaren negentig. Het heeft even geduurd maar ook Santana moet geloven aan de disco en dan is dit het resultaat. En wat een wereldse plaat is dit!

* The Secrets- Suzanne Suzanne (NL, Ariola, 1972)
Elpees doen niet mee in de verzameling maar in 1992 heb ik een langspeler gekocht van The Secrets. Op de achterkant van de hoes staat het volledige verhaal van de band. Het zijn een aantal studiozangers en -zangeressen waarbij het doorgaans een 'secret' is dat zij op de platen meedoen. Vandaar de naam van de groep. 'Suzanne Suzanne' is in 1972 een hit voor The Pop Tops en The Secrets doet een sfeervolle maar rechtstreekse kopie.

* Status Quo- Accident Prone (NL, Vertigo, 1978)
Of had ik ze beide mee moeten nemen? Ach, ik denk dat ik de beste van de twee heb. Alleen het hoesje is beschadigd aan de achterkant maar dat vermeldt enkel de nieuwe elpee. De single klinkt als een klok qua vinyl en verder conform de '12-bar boogie' met de geur van verse spijkerbroeken en jasjes. Totaal inwisselbaar maar daarom ook zo fijn!

* Kim Wilde- Schoolgirl (Duitsland, MCA, 1986)
Het zal de warmte zijn geweest? Ik scheld Kim eerst uit voor een oudere single op het Rak-label, maar nee... het komt echt uit 1986. Het is een nummer dat niet in mijn herinnering is blijven hangen hoewel broeder ongetwijfeld de single of elpee heeft gehad. De nieuwe kennismaking smaakt naar meer!

* Nancy Wilson- Now I'm A Woman (US, Capitol, 1970)
Ik heb het al bij Lady Flash laten vallen: Platen kunnen 'tijdelijk' in de Blauwe Bak komen. Ik verzamel de singles eerst apart en ga ze pas in december toevoegen aan de verschillende bakken. Deze van Nancy Wilson is geschreven en geproduceerd door de heren Gamble en Huff. Phillysoul? Dat zou je verwachten. Maar dan opnieuw... Nancy Wilson is een allround zangeres. Op de b-kant gaat ze op de jazzy toer en de a-kant heeft wel de Phillysoul-charme maar het klinkt naar mijn smaak té jazzy. Er moet té mooi en ritmisch worden gezongen waardoor het de 'soul' verliest. Beetje jammer maar 'tijdelijk' in de Blauwe Bak. Op zichzelf misstaat het niet bij de overige Nancy Wilson-singles in de koffers.