Ik begin pas in 1989 met het actief bezoeken van rommelmarkten en braderieën. Het is de tijd waarin veel mensen de overstap naar de cd hebben gemaakt en hun oude schijfjes plastic mee geven aan de plaatselijke rommelmarkt. In 1989 is nog veel een kwartje. Je kan mazzel hebben voor een dubbeltje. Voor twee gulden heb je al een uitzonderlijk goede single en voor vijf kun je een 'collector's item' in je boodschappenmandje hebben. Dan gaan de prijzen langzaam omhoog en vanaf 1992 wordt het steeds lastiger om ze goedkoop te krijgen. Toch zijn er heel veel titels waarvan ik nog altijd hoop dat ik ze ooit voor een kwartje of een gulden in een kringloopwinkel tegenkom. Ruim dertig jaar later moet ik concluderen dat dit niet is gelukt. In 2021 streep ik zo een paar singles af van mijn lijstje door eens 'door te pakken'. Dat levert 'Back Home' van Cuby + Blizzards op met het originele oranje hoesje uit 1966 en 'See Emily Play' van Pink Floyd. Sinds een jaar ben ik het werk van The Guess Who aan het herontdekken. Ik heb in 1992 wel de elpee op CNR gekocht van The Guess Who, maar ja... ik heb een nummer pas als ik het op single heb. Zo ga ik begin dit jaar zoeken naar een exemplaar van 'Shakin' All Over' en kom uit bij een aantal handelaren. Eentje heeft een handel waar ik nog eens doorheen moet en dat doe ik afgelopen zondag. Met de Gele Bak Top 100 in aantocht sluit ik meteen de deal en de platen zijn vandaag binnen gekomen. 'Stuff of dreams' zou ik het willen noemen.
* Aphrodite's Child- End Of The World (NL, Mercury, 1968)
De verkoper biedt de meeste singles aan als 'VG+' en dat is doorgaans mijn favoriete conditie. Nee, ik hoef geen glimmers. Doe mij maar een plaatje met een leven achter de rug. De prijzen zijn in veel gevallen erg billijk hoewel er een paar 'duurdere' singles in het pakket zitten. 'Rain And Tears' is niet uit de hitparade te rammen en overschaduwt zelfs deze tweede single van Aphrodite's Child. Ik ken het nummer middels een verzamelelpee van de groep. Het begint onheilspellend maar buigt dan om naar Procol Harum met Demis op de zang en alleen een druk psychedelisch refrein. En de drummer die het na het eerste refrein lastig vindt om weer in de groove te komen.
* The Avant-Garde- Naturally Stoned (Duitsland, CBS, 1968)
In de Hitweek staat in die tijd een 'waarschuwing' voor deze single, maar dat geldt ook voor 'Eli And The Thirteenth Confession' van Laura Nyro. Nu is het waar... The Avant-Garde is een Amerikaans duo van middelbare leeftijd dat een beetje de draak steekt met de popmuziek voor jongeren en de bijbehorende drugscultuur. Ik heb dit nummer jaren lang op mijn Nokia staan en het is fijn om het weer eens te horen. Een tip voor de Gele Bak Top 100!
* The Box Tops- I Met Her In Church (Italië, Stateside, 1968)
* The Box Tops- Sweet Cream Ladies Forward March (US, Mala, 1968)
Dan Penn en Spooner Oldham werken in 1967-68 samen met een aantal vooraanstaande soulzangers en -zangeressen maar hebben tevens The Box Tops onder de vleugels. Zo kan een liedje gepromoot worden voor zowel de zwarte soul-markt alsook het mainstream publiek. Ik heb 'I Met Her In Church' in de uitvoering van Tony Borders in de Blauwe Bak staan en nu dan ook de pop-versie van Alex Chilton en zijn Box Tops. 'Sweet Cream Ladies Forward March' zit in ieder geval in een fraai Engels Bell-hoesje dat ik eventueel nog anders kan begrijpen. Het styreen hangt tegen 'distortion' aan in de bas maar is goed te genieten. The Box Tops is altijd fijn in mijn beleving, hoewel de groep eigenlijk nooit 'The Letter' en 'Neon Rainbow' is ontstegen.
* Cream- Anyone For Tennis (Duitsland, Polydor, 1968)
Ik kan me herinneren dat deze begin jaren negentig vijf gulden moest kosten in Leeuwarden en dat ik daar tegenop loop te hikken. Zoals ik vast al eens heb geschreven, kijk ik momenteel weer heel veel films via Youtube. Nu weet ik dat 'Anyone For Tennis' tussen haakjes 'The Savage Seven Theme' heeft, maar ik heb geen idee wat dit betekent. Dan kom ik 'The Savage Seven' tegen op Youtube en hoewel de muziek compleet is verknipt (om auteursrechtenschending te voorkomen), hoor ik hier opeens weer 'Anyone For Tennis'. Ah juist... het is dus deze film? Nu heb ik de single voor het equivalent van vijf gulden met inflatie in een prachtige staat met fotohoes. Nu nog ontdekken welke drugs de tekstschrijver heeft gebruikt want dat moet ik óók hebben!
* Marvin Gaye & Tammi Terrell- The Onion Song (Duitsland, Tamla Motown, 1969)
Toch nog Blauwe Bak? Ik heb niet specifiek gezocht op soul maar ben gewoon kriskras door zijn singles gegaan. En ja, daar zit 'The Onion Song' ook tussen. Nu moet ik erkennen dat ik de meeste Gaye en Terrell-duetten gewoon in de Gele Bak heb staan want ze komen vrijwel niet aan bod in 'Do The 45'. Dus ik vrees dat ik deze maar rechtstreeks in de jaren zestig-bak plant. Er is geen kans dat deze december overleeft.
* Guess Who- Shakin' All Over (NL, CNR, 1965)
Een merkwaardige tekst achterop het hoesje van deze single. Jim Kale zou de 'leider' zijn van Guess Who terwijl de groep toch echt Chad Allan & The Expressions heet. Chad heeft wel een foto op de voorkant maar wordt niet in de bezetting genoemd. Wél sologitarist Randy Bachman en hij zal het enige constante lid blijken. Na ruim dertig jaar eindelijk eens op single en in het fotohoesje. Niet echt goedkoop maar dubbel en dwars waard!
* The Jimi Hendrix Experience- Burning Of The Midnight Lamp (Duitsland, Polydor, 1967)
Vanaf 1993 hang ik geregeld in een café in Leeuwarden. Volgens mij heet het 'Happy Days' en is helemaal geïnspireerd door de jaren vijftig. De mannen van Ubangi 4 horen tot de klandizie. Natuurlijk heeft dit café een jukebox gevuld met rock & roll. Ik leer hier 'Surfin' Bird' van The Trashmen kennen. Bij een later bezoek zie ik opeens een rek met singles staan. Daar moet ik even tussen kijken en haal dan 'Burning Of The Midnight Lamp' eruit. 'Niks ervan', zegt de eigenaar. 'Ik deze singles van een klant gekregen en het rek blijft met alle singles intact'. Eeuwig zonde, zo oordeel ik in 1995. Nu is het dan dertig jaar later en heb ik de single mét fotohoesje voor een zeer fraaie prijs. Ik heb het altijd één van de beste Hendrix-singles gevonden als het niet gewoon de beste is. Ik ken het van cd en stereo-albums maar in mono klinkt die nóg beter!
* Hep Stars- Malaika (Duitsland, Olga export, 1967)
Ik heb zondagmiddag even contact met mijn zus. Ze is Abba-fan en sinds een paar maanden (eigenlijk sinds het overlijden van broer) weer actief met platen kopen. Aanleiding is het hoesje van 'Music Box' dat ik een paar weken geleden heb gebruikt voor 'The Vinyl Countdown' op Facebook. Een paar uren later blader ik door de handel van deze Discogs-verkoper en zie voor een spotprijs deze van Hep Stars staan. Ach vooruit... voor de collectie. Het blijkt een export-uitgave te zijn, gedrukt in Duitsland voor de Deense markt. 'Malaika' is een traditioneel nummer dat me niet veel doet. Op de b-kant staat 'It's Nice To Be Back' en geschreven door Benny Andersson. Dat is wederom de barokke 'sunshine pop' met een sterke Engelse invloed. Ik denk dat ik dit als a-kant ga aanhouden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten