Singles round-up: juni 8

Twintig minuten geleden heb ik de stream verlaten op Wolfman Radio en ben eerlijk gezegd blij toe dat er geen andere show is. Ik moet hoognodig publiceren om niet verder achterop te komen en daarnaast wil ik graag de platen van Mark al hebben gedraaid voordat ik morgenavond 'Do The 45' doe. De koptelefoon zit nog aangesloten van de show en het stapeltje singles is intact dus laat me meteen verder gaan met de laatste negen singles uit de meest recente partij van Mark. Ik verwacht over een paar weken de eerste dertig en dat wordt echt een verrassing. Er zullen ook verschillende titels bij zitten voor de Gele Bak. Hij biedt namelijk een partij aan van 70 singles waarvan 80 procent afkomstig van zwarte artiesten. Het is pop, rock, disco, blues en gospel... kortom alles dat niet veel waarde heeft voor zijn soulhandel. Ik heb in de vorige aflevering de singles uit 1964 tot en met 1970 behandeld, nu klimmen we in negen platen van 1971 naar 1986.

* Dave Love- Colalined Baby (US, Solid Soul, 1971)
Een plaatje dat het erg goed heeft gedaan in The Casino in Wigan als ik me niet vergis. Het is ietwat funky soul en lekker opgewekt. Ik meen me te herinneren dat dit is beschreven als een bootleg maar ik kan geen informatie daarover vinden. Het label is een-op-een hetzelfde als het origineel. Een lekker plaatje!

* P.J.- T.L.C. (US, Tamla, 1972)
Horizontaal zeven letters, ,verticaal vijf letters, diagonaal zeven letters. We zijn dol op puzzelen bij Soul-xotica. 'T.L.C.' van P.J. doet me echter denken aan een radiospelletje van een regionaal station in Manchester in 1999. Zij noemen de naam van de artiest en vervolgens de 'afkorting' van de titel van de plaat en jij moet raden wat het is. Dus, om een voorbeeldje te noemen: David Bowie, BKS is 'Boys Keep Swinging'. Ik ben op een bepaald moment getraind in dit spelletje en doe op afstand mee. Vaak met 100 procent score. Maar nu... wie is P.J.? Ze is geboren als Patricia Morris en noemt zich tevens Patti Jerome dat wordt afgekort tot P.J. Ze is getrouwd met producent en labeleigenaar Harry Balk. Hij produceert onder andere 'Runaway' voor Del Shannon. Patti start in 1954 haar loopbaan en maakt in 1971-1972 twee singles voor Motown voordat ze zich zal storten op een carrière als actrice in tv-series. 'T.L.C.' staat natuurlijk voor 'Tender Loving Care' en het klinkt als een klassieke Motown-zangeres met een iets nieuwere productie. Ze heeft een prettige stem, misschien had ze al tien jaar eerder moeten tekenen bij Motown. Het is 1972 en dus een beetje 'phasing' in de brug want daar is Motown wel vijf jaar té laat mee. Ze heeft zelf mee geschreven aan 'It Takes A Man To Teach A Woman How To Love'. Qua productie is het helemaal Motown maar Pat klinkt minder als een soort van Martha Reeves. Een goede kant waardoor het een 'double-sider' mag heten.

* Bobby Patterson- Right On Jody (Frankrijk, Calumet, 1972)
Ik heb P.J. eerst genoteerd voor 1971 maar die blijkt te zijn uitgebracht in 1972. Hierdoor klopt het alfabetisch niet helemaal maar vooruit maar... 'How Do You Spell Love' is de officiële a-kant in Frankrijk maar deze heb ik al op de Amerikaanse Paula. Ik twijfel of ik 'Right On Jody' niet op Contempo heb maar zie hem niet in de lijst staan. Nee, dat moet een andere Jody zijn. Het is een erg wonderlijke stereo-opname met gitaar op links en toeters op rechts, maar een bijzonder fijn nummer. Ik had ook niet anders verwacht want Bobby Patterson kan weinig verkeerd doen bij mij.

* Tribe- Learn To Love (Frankrijk, Probe, 1974)
De b-kant van 'Tribe' van Tribe. Het is funky soul dat tegen de Latin aan hangt maar het ook weer niet aanraakt. Ik heb deze single 'blind' gekocht want de prijs lijkt me okay met de aanwezigheid van een fraaie fotohoes. Het is niet de meest essentiële plaat maar best lekker voor erbij. Het is logisch dat Mark een single niet aanprijst met de hitkant maar in dit geval ga ik echt voor de a-kant. 'Tribe' heeft een proto-disco groove maar is intussen ook funky rock. Een feestje op het vinyl!

* Philly Devotions- I Just Can't Make It (US, Columbia, 1975)
Tom Moulton heeft de mix op beide kanten van de single gedaan maar toch hoop ik vooral op goed styreen op de b-kant. De a-kant is het nummer in drie minuten en vijf seconden, op de flip duurt het een minuut en zesenveertig seconden langer. Gelukkig het styreen heeft het goed overleefd. En het nummer? Tja, dat lijkt op heel veel andere platen uit Philadelphia uit die tijd. Maar toch is dit ook weer een winnaar. Het leunt tegen New York City aan. Suikerzoet maar met een dergelijke groove zet ik graag mijn gebit op het spel.

* Family Of Swede- I Got To Move On (US, Butterfields, 1976)
Een demo en dus met de mono-versie op de keerzijde. Een fantastisch 'lo-fi' geluid van een erg goed zingende familie en een iets té overheersende Fairlight-synthesizer op de achtergrond. Het klinkt 'off centre' maar zo te zien is er niks aan de hand. Gewoon weer zo'n amateuristische poging die goed heeft uitgepakt maar gewoon raar klinkt. Ik denk dat het komt dat de zang niet altijd even fijn aansluit op de synthesizer en dat dit een 'golvend' geluid geeft. Een erg curieus plaatje!

* Eloise Whitaker- Lovin' Woman (NL, Rams Horn, 1982)
Ik heb vorig jaar of het jaar ervoor 'Lovin' Woman' op de Amerikaanse Destiny gekocht. Zo goed als ik me weet te herinneren is er 'iets' met deze single. Ik heb nooit opgezocht of de plaat een release in Nederland heeft gehad totdat Mark deze aanbiedt. De prijs is niet verkeerd en dus ga ik ervoor! Rams Horn is een disco-label maar dat kan niet voorkomen dat 'Lovin' Woman' erg fraai midtempo is. Geschreven door Cheryl Dilcher waarvan ik een single in de Gele Bak heb staan. 'Lovin' Woman' is een prachtig nummer maar komt op de Destiny niet goed uit de verf. 'Don't Turn Your Back On Love' is natuurlijk een klap in je gezicht qua disco. Het is niet slecht maar het heeft niet zo mijn voorkeur.

* Billy Griffin- Serious (UK, CBS, 1983)
We zitten nu duidelijk in de jaren tachtig en in de krochten van de soul en de post-disco. 'Serious' is een verfijnde jaren tachtig-productie welke eenvoudigweg een hit had kunnen zijn, maar tegelijk niet inboet aan klasse en kwaliteit. De b-kant heet 'Hit Me With The Beat' en daar maakt Billy plezier met de vocosono en een standaard discodreun. 'Serious' is een heerlijk nummer. En dat meen ik serieus!

* The Clark Sisters- Time Out (US, Rejoice, 1986)
We eindigen vandaag in den Here. Het liedboek en de pepermuntjes mogen achterwege blijven, je kan beter maar je lekkere dansschoenen aantrekken. The Clark Sisters is gewoon pure disco met een boodschap. Op de b-kant staat 'He'll Turn Your Scars Into Stars' en dat is een mooie belofte. Muzikaal is het méér van het goede met dezelfde boodschap. De 'Praise Of The Week' is geregeld voor morgen!