Singles round-up: juni 12

Er lijkt geen einde aan te komen? Welnu, gistermorgen is het eerste pakket van de twee van Mark gearriveerd. Omdat ik best benieuwd ben naar een aantal titels en eventueel ook eentje wil meenemen voor de Gele Bak Top 100 zal ik toch deze vijfendertig even moeten behandelen. Het tweede pakket gaat volgende week op de bus en daar kijk ik nu al naar uit! Mark adverteert het pakket met 'tachtig procent zwarte artiesten'. Ik denk dat dit met de eerste greep lastig wordt. Vooral een aantal roomblanke bands schroeven het gemiddelde flink omhoog. Het lijkt een pakket 'used but not abused' hoewel Mark benadrukt dat de meeste singles in de buurt van 'Mint' moeten zitten. Veel van de hoesjes zijn in ieder geval aan vervanging toe. Ik ga dus in twee afleveringen door deze partij omdat heel veel wellicht niet zo héél interessant is. Ik trap vandaag af met de eerste achttien.

* Paul Anka- A Woman Is A Sentimental Thing (US, RCA Victor, 1967)
* Claudja Barry- Boogie Woogie Dancin' Shoes (US, Chrysalis, 1979)
* Brook Benton- Mother Nature, Father Time (US, RCA Victor, 1965)
Ik zie echter wel wat Mark bedoelt met de 'tachtig procent zwarte artiesten' want enkele van de blanke artiesten hangen tegen de disco aan of hebben een populair plaatje in de Northern Soul. Dat laatste geldt voor Paul Anka, hoewel ik nooit zo gecharmeerd ben geweest van zijn Northern Soul-'hit'. Voor mij is Paul vooral een artiest voor de Gele Bak. 'Sentimental Thing' is een 'flashback' naar Anka's opnames uit de begin jaren zestig. Totaal niet interessant dus. Dan Claudja Barry. Bij het intro heb ik genoeg gehoord. 'In-your-face' disco en de b-kant heeft iets van retro-Northern Soul maar het komt desondanks gewoon in de Gele Bak. Brook Benton is gewoon een crooner met een fraaie 'big city'-productie maar tot nu toe wordt alleen de Gele Bak gevuld.

* The Beau Brummels- Don't Talk To Strangers (US, Autumn, 1965)
* Brass Construction- Ha Cha Cha (US, United Artists, 1976)
* Charlene & Stevie Wonder- Used To Be (US, Motown, 1982)
En zowaar een single van The Beau Brummels in het pakket! Dit maakt onder andere dat ik al uit kijk naar het volgende pakket want hier kun je me wel wakker voor maken. Ondanks dat Evans druk is geweest met viltstift op het label en het iets rumoerig is in het intro kan ik geheel leven met de staat van deze fraaie Beau Brummels-single. Tja, 'Movin' staat bij mij ook gewoon in de Gele Bak en hoewel 'Ha Cha Cha' minstens een zo'n fijn funky instrumentaaltje is, vrees ik dat ik hier geen ruimte voor heb in de Blauwe Bak. Leuk voor op een zondagavond. De b-kant van de Charlene-single is solo en uit 1976 maar beide kanten veroveren niet echt mijn hart. Wederom drie voor de Gele Bak.

* Christiaan- Love In The Summer (US, Sincerely Yours, 1985)
* Current- Theme From Rocky (US, Playboy, 1977)
* Rainy Davis- 4-Ever (US, Columbia, 1987)
Het hoesje van Christiaan belooft veel en het stelt niet teleur. Het is een zeer goed bedoelde productie maar helaas is het budget té krap waardoor we te maken hebben met een 'lo-fi' productie. Het nummer zélf is best fraai. Het doet me een beetje denken aan de sfeer van Barbara Jacobs. Flink 'oddball' maar deze mag in de Blauwe Bak. Current is een lekkere groovy versie van het thema van 'Rocky' maar deze zie ik niet in de Blauwe Bak verschijnen. '4-Ever' is op zichzelf niet slecht maar wel heel erg poppy. Dat geldt ook voor de b-kant. Een twijfelgevalletje maar ik vrees dat het toch de Gele Bak gaat worden voor dit kleinood.

* T.L. Davis- Lonely Am I (US, Heart & Soul, 1972)
* Patti Drew- Wild Is Love (US, Capitol, 1969)
* The Equals- Black Skin Blue Eyed Boys (US, Shout, 1970)
Het Heart & Soul-label moet Mark meteen aangesproken hebben, maar de aanwezigheid van een ziel op het label hoeft nog niet te betekenen dat dit ook in de plaat zit. Natuurlijk... Davis zingt het vanuit zijn volste overtuiging maar dat maakt het nog niet tot voer voor de Blauwe Bak. Het is een lieflijk popliedje met een bak violen. Ik ben eigenlijk wel nieuwsgierig naar de b-kant. Beide nummers zijn geschreven Cathy Lynn en de b-kant heet 'Cathy'. Een meiske dat over zichzelf een liedje schrijft? Het gaat richting de bossa nova maar het is allemaal wel heel erg braafjes. 'Cathy, I love you so as if you don't know'. Tja... 'Cage me?'. Versta ik dat goed? Is het gewoon een manier van Cathy om te laten weten wat haar kinky fetisj is? Heart & Gele Bak in dit geval. Van Patti Drew heb ik twee eerdere Capitol-singles en die zijn me goed bevallen. Er moet toch een reden zijn waarom Mark deze niet als een reguliere single heeft aangeboden? 'Wild Is Love' is ietwat jazzy maar meer Greetje Kauffeld dan dat het heel interessant wordt. 'World Of No Return' is meer een ballade. Ach vooruit, deze gun ik wel een kans voor de Blauwe Bak. Ik heb de reguliere Nederlandse uitgave van The Equals in de Blauwe Bak staan en uiteraard mag deze eveneens plaats nemen. Blijft immers een fantastisch lekker nummer van Eddy Grant en zijn maten!

* The 5th Dimension- Puppet Man (UK, Bell, 1970)
* Eric Gale- Oh Mary Don't You Weep (US, Columbia, 1977)
* David Geddes- Rocky's Girl (US, H&L, 1977)
In het begin denk ik nog dat het uitsluitend Amerikaanse persingen zijn totdat ik ontdek dat Donna Hightower (in het volgende pakket) in de Duitse uitdossing is. Zowaar ook enkele Engelse persingen en daar word ik blij van. The 5th Dimension neigt soms naar soul maar is toch meestal gewoon pure pop. Zo ook dit 'Puppet Man' dat ik zelf het beste ken in de uitvoering van Tom Jones. 'A Love Like Ours' op de keerzijde klinkt meer ingetogen maar de soul druipt er niet vanaf. Gewoon in de Gele Bak met dit schijfje! Ja, er zou ook gospel in het pakket zitten. Eric Gale is daarvan een voorbeeld en het klinkt niet onaardig. Een beetje bluesy. De b-kant heet 'Gypsy Jello' en dat is een zeer aangenaam instrumentaaltje dat ik wel kwijt kan. In 2011 maak ik kennis met 'Run Joey Run' van David Geddes middels de 'Schijf van 5'. Met de hulp van Peter (van de niet meer bestaande Singlehoesjes-pagina) stel ik een paar lijstjes samen met platen waarin mensen overlijden. De vader van het meisje wil Joey vermoorden maar schiet per ongeluk zijn dochter door het hart. Nu heeft Geddes zijn oog laten vallen op een meisje van een bokser. Een risico? Het nummer klinkt even dramatisch als 'Run Joey Run' en dus durf ik het niet aan om de conclusie af te wachten. Het is gewoon voor de Gele Bak.

* Laura Greene- Let Me Blow Your Whistle (US, Star Trek, 1979)
* Leon Haywood- Party (US, MCA, 1978)
* The Infinite Ones- I Love You, You Love Me (US, Command Performance Records, 1983)
Laura Greene is natuurlijk pure disco maar heeft iets heel aantrekkelijks dat maakt dat ik overstag ga voor de Blauwe Bak. Wellicht omdat de muzikanten van vleesch en bloed zijn en er weinig elektronica aan te pas is gekomen. Op de keerzijde staat 'Manhattan' en dat heeft dezelfde groep muzikanten. Het klinkt ietsje meer ingetogen maar desondanks mag dit in de Blauwe Bak. Bij Leon Haywood kijk ik als eerste naar de b-kant want dat is een jaar eerder een a-kant geweest. 'Party' doet wat het de titel belooft. De b-kant heet 'Life Goes On' en dat smaakt als Blauwe Bak-materiaal. Het oogt als gospel maar is dat niet. Het is ietwat 'lo-fi' klinkende pop maar het is en blijft pop. Ach vooruit, de b-kant heeft dat Barbados-gevoel dankzij de synthesizer. De soul druipt er niet vanaf maar het past in de Suri-soul als je het mij vraagt.