zondag 20 augustus 2023

Singles round-up: augustus 4


De uitgestelde boodschapjes in Meppel... De Xenos heeft helaas niet meer mijn singles-bakken op voorraad en krijgt ze ook niet meer. Ik heb op de website gekeken van de Action. Deze heeft verschillende uitvoeringen. De goedkoopste hoef ik niet want die heb ik in 2013 gekocht. De eerste exemplaren zijn al de plastic container in gegaan want die zijn waardeloos bij 135 singles. Ze buigen en breken erg eenvoudig. Er staat een iets meer stevige versie op de website en die zou ik in de winkel willen bekijken. Dat is even uitgesteld. Verder wil ik een los toetsenbord en een muis hebben voor de 'nieuwe' laptop. Deze kan ik eventueel zaterdag ook in Steenwijk halen? Ik ben de eerste winkel al voorbij als ik eraan denk. Voor de tweede is het me té druk in de Oosterstraat en dus stel ik dat uit tot maandag. Als die dan open is... Die in de Oosterstraat is op maandag dicht want dit weet ik van een eerdere postronde. De singles passen nog wel bij het vest in de fietstas en ik presenteer jullie nu de laatste zeven. Later vanavond hoop ik nog de vakantie van 2020 samen te vatten in een berichtje.

* Loz Netto's Bzar- Fadeaway (NL, 21 Records, 1982)
Hoewel ik nog maar zeven jaar oud ben, beleef ik 1982 heel intens naar het schijnt. Ik kan me geen voorstelling maken bij 'Fadeaway' maar nu ik de plaat hoor, kan ik zweren dat er flitsen uit 1982 komen boven drijven. Het is een fijn weerzien. Het mag compleet zijn vergeten door de wereld maar ik ga de plaat met alle liefde draaien vanaf dit moment.

* Roy Orbison- Lana (NL, London, 1966)
Natuurlijk heb ik deze al met fotohoes maar er is iets dat me intrigeert aan deze plaat. Het is namelijk het donkerblauwe label. 'Lana' is oorspronkelijk in de zomer van 1966 uitgebracht als de Nederlandse London twee tinten lichtblauw in gebruik heeft voor haar labels. Donkerblauwe labels zijn pas vanaf 1967 gemeengoed. Het lijkt dus alsof een half jaar na de oorspronkelijke release nog een extra partijtje is geperst. De single klinkt overigens piekfijn voor dat het geen hoesje meer heeft.

* Kelly Page- Morning Music (NL, Rams Horn, 1983)
Goed gegokt! Ik heb 'A Man Like That' in de jaren tachtig-bak staan en 'Morning Music' ontbreekt nog Het is op Rams Horn en dus kun je je schrap zetten voor een moddervette jaren tachtig-productie. Ik moet zeggen dat de plaat me alles meevalt. Ik zit zelfs even te dubben of ik hem een ronde in de Blauwe Bak gun, maar nee... daarvoor is het té poppy en de productie te voorgekookt. Kelly oogt goed uitgeslapen op het fotohoesje en het is opeens helemaal 1983. De tijd dat er nog gerookt mag worden op de hoesjes.

* Sandra & Andres- Love Is All Around (NL,Philips, 1970)
Een euro voor Sandra en Dries? Het is 'You Got Soul' dat me in het oog springt. Ik ken verschillende liedjes met de titel en ben gewoon benieuwd. Ik ben het vast vergeten als ik thuis kom. Het blijkt een nummer te zijn van de Engelse schrijver Perry Ford, de man die onder andere hits heeft geschreven voor The Ivy League. Ik heb geen flauw idee of ik 'Love Is All Around' wel of niet in de jaren zeventig-bak heb staan maar deze met fotohoes is een fraaie upgrade.

* Showaddywaddy- Remember Then (Duitsland, London, 1979)
Ik schrik als ik in het fotohoesje kijk. Ik heb toch niet een andere single gekocht? Nee, ik ken Showaddywaddy van het Arista-label en bovendien heeft de Duitse London het jaren vijftig-label gerecycled voor deze plaat. 'Remember Then' is natuurlijk volledig inwisselbaar maar dat zal geen verrassing zijn. Wel leuk voor een zondagavond!

* Three Dog Night- It's A Jungle Out There (België, Channel, 1984)
Three Dog Night verkoopt miljoenen albums in de vroege jaren zeventig met vrijwel alleen covers. In de jaren tachtig is de band nog altijd actief en via België komt ook dit nog eenmaal in de Tipparade (waar Three Dog Night in de eerste helft van de jaren zeventig een abonnement op heeft. Het heeft het reggae-slagje van 'Hotel California' en beweegt zich ergens tussen rock, reggae en latin in. Het is desondanks een erg fijn nummer en ik geloof dat ik hem recent nog eens ergens heb gehoord.

* Leo Unger- Run To The Sunshine (NL, Polydor, 1973)
Misschien moest ik dat ook doen nadat ik dit heb gepubliceerd. Even een lekker stukje wandelen. Zelfs al is het grijs en koud dan weet ome Leo nog de zon tevoorschijn te halen met dit ongedwongen stuk zult maar het is gezellig genoeg voor een zondagmiddag zoals nu en een zondagavond als in de toekomst.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten