Singles round-up: januari 4

Werk aan de winkel! Ik heb nog driemaal een 'Singles round-up' voor jullie in petto, vervolgens een 'ander' bericht en dinsdag de 'Eindstreep'. Ik hoop dat mijn leven weer even in een rustiger vaarwater komt ten opzichte van de vorige week. Ik heb me er vorige week woensdag of donderdag kort over uit gelaten, maar het leek even alsof mijn werk in Steenwijk ging stoppen. Inmiddels is er een gesprek geweest en zijn we overeengekomen dat ik op vrijdag in Meppel ga werken en de overige dagen in Steenwijk. Ook ga ik weer méér de 'vliegende keep' spelen zoals ik dat in de afgelopen jaren heb gedaan. Heeft één plaats me meer nodig dan de andere, dan ben ik opeens erg flexibel. Ik ben mezelf enorm gaan hechten aan Steenwijk in het afgelopen jaar. Ik zou er bijna aan denken om er te gaan wonen, maar... dat hebben we immers al gedaan en ik ga mijn plekje in Uffelte voor geen goud opgeven. Het is in ieder geval goed geweest voor de herwaardering van Steenwijk. Het was zo slecht nog niet... Van de singles uit Assen van afgelopen maandag heb ik nu nog achttien over en hier zijn de volgende negen. De foto is al dagen geleden gemaakt.

* Michael Nesmith- Rio (UK, Island, 1976)
Ik sta een hele tijd te dralen bij Van Der Veen met deze single in mijn handen. Het vinyl lijkt in een puike staat, het is een Engelse persing en alleen de prijs is een beetje aan de té 'commerciële' kant. Iets zegt me ook dat ik de single al heb maar in dat geval niet in de Engelse persing. Ik ben achteraf gezien heel gelukkig dat ik toch overstag ben gegaan want ik heb de single nog niet in welke persing dan ook. Zoals gezegd: Op de staat valt niets af te dingen en dus is hij het geld wel waard? Ik ben er dik tevreden mee!

* Gary Numan- We Are Glass (NL, Beggar's Banquet, 1980)
Typisch zo'n plaatje dat ik in Engeland heb leren kennen en waarvan ik steeds meer ben gaan houden. Als ik me niet vergis heeft het zelfs een tijdje op de Wolfman Radio-jukebox gestaan voor wanneer er geen live-uitzendingen zijn. De single is in een keurige staat en heeft het originele fotohoesje intact.

* The Poppy Family- Which Way You Goin' Billy (NL, Decca, 1970)
In 1991 vind ik deze single in de Engelse export-versie met Scandinavische fotohoes in Denemarken. Op een bepaald moment raakt de plaat zoek en ik ga hem vrij snel 'missen'. Tijdens de vakantie van 2020 heb ik een 'thuisbrenger' gekocht in Deventer maar nu ben ik helemaal klaar. We hebben hier een keurig Nederlands exemplaar met fotohoes. Hij kan dus niet echt als 'nieuwe aanwinst' worden gerekend, maar vooruit... Er zijn een aantal 'random' singles uit de jaren zestig en zeventig die, ondanks mijn jonge leeftijd, een onderdeel van mijn leven zijn geworden en The Poppy Family is daar eentje van. Mocht ooit iemand een biopic willen maken over mijn leven, vergeet dan niet deze op de soundtrack te zetten...

* Elvis Presley- One Night (Duitsland, RCA Victor, 1958, re: 1968)
Ik kan me afvragen waarom de handelaar Gary Numan de prijssticker van 1,50 euro heeft gegeven waar de overige jaren tachtig-singles allemaal een euro zijn, maar je zal mij niet horen klagen. Dat geldt zeker voor deze single van Elvis. Elvis-met-fotohoes... Dat levert vaak absurde prijzen op omdat iedereen denkt dat ze een fortuin waard zijn. Deze mag 'gewoon' voor twee euro net als het gros uit deze partij. Voor dat geld heb je een fraaie heruitgave van de eerste Nederlandse hit van The King. Het jaartal '1958' op het hoesje geeft aan dat het de plaat is van tien jaar later, maar ook het oranje RCA-label geeft dat prijs. Ik heb vorig jaar nog eens de originele Duitse gekocht uit de jaren vijftig maar deze is niet in een hele goede staat. Dit 'nieuwe' exemplaar knalt uit de luidsprekers en zo hoort het te zijn.

* Quicksilver Messenger Service- Fresh Air (NL, Capitol, 1970)
Wat gebeurt hier? Ik moet bekennen dat ik het nummer alleen ken uit het Hitdossier als zijnde een tipnotering. De 'M' in het catalogusnummer geeft aan dat het een mono-opname is. Het klinkt alsof het niet van een mastertape komt maar rechtstreeks van een bestaande plaat. Je hebt wel aan beide kanten muziek maar geen stereo. Het is derhalve een atmosferisch nummer dat ergens heel gruizig klinkt qua geluid maar verder domweg adembenemend is. Psychedelische countryrock met betoverende samenzang. Gaat dit de ontdekking worden van de afgelopen week?

* Otis Redding- Higher & Higher (Barbados, Atco, 1969)
* Otis Redding- That's A Good Idea (Duitsland, Atlantic, 1970)
'Higher & Higher' heb ik gisteravond gedraaid in 'Do The 45'. Otis doet wat van hem wordt gevraagd. Het is niet zo goed als Jackie Wilson maar ook niet onaardig. Persingen uit Barbados hebben doorgaans een ruis maar deze heeft vooral een vlek die ik moet zien te verwijderen. Het is niet echt bijzonder. 'That's A Good Idea' heb ik nog niet gecontroleerd en dat ga ik ter plekke doen. 'Idea' is klassieke upbeat Otis en ook 'Look At The Girl' op de keerzijde is upbeat. Toch geef ik hier de voorkeur aan 'Girl' omdat het net ietsje speelser is qua arrangement. Voor de Otis Redding-fijnproever is het smullen aan beide kanten, voor mij is Otis 'gewoon' één van de zangers uit de Volt-stal en hang ik verder geen classificaties aan zijn naam. 'Look At The Girl' is derhalve erg leuk!

* Paul Revere & The Raiders- Ups And Downs (NL, CBS, 1967)
* Raiders- Indian Reservation (NL, CBS, 1971)
Soms probeer ik te begrijpen wat er door de hoofden moet zijn gegaan in 1971. In dat jaar verschijnt de single 'Indian Reservation' van Raiders en nestelt zich aan de top van de Amerikaanse hitparade. De single krijgt ook een Nederlandse release, maar... het komt niet eens in de Tipparade terecht. In plaats daarvan neemt Mike Dallon een wanstaltige cover op met Don Fardon welke het wel tot een 31e plek schopt. De versie van Raiders is domweg vele malen beter! Ik ben erg blij om deze eens te hebben. Ik maak bijna een rondedansje als ik 'Ups And Downs' in mijn handen hou. Een gave Nederlandse persing mét fotohoes voor twee euro. Kom daar nog maar eens om! Het vinyl blijkt iets minder smetteloos te zijn maar het is een lekkere harde opname en 'does not affect play' zoals de Engelsen dat zeggen. Ik ga naar zolder met de laatste negen singles van Assen en hoop het volgende deel over een uur klaar te hebben.