Je zou het bijna vergeten maar ik heb een paar dagen geleden een Blauwe Bak Top 100 over het eerste half jaar samengesteld. Natuurlijk is het eerste halfjaar van 2024 nog niet verstreken maar bij de Blauwe Bak tel ik feitelijk van 1 december tot en met 30 november. Het is dus wel een half jaar sinds 30 november 2023. Dat is exclusief de laatste aanwinsten van Mark waarmee ik morgen overigens ga beginnen op Soul-xotica. Voor wat betreft de Top 100, dat is echt een privé aangelegenheid. Ik heb geen tijd en ruimte om een Top 100 te doen op de radio en de tijd van de podcast-shows heb ik ook al lang achter me gelaten. Ik wil proberen de 100 nummers apart op te nemen voor op mijn nieuwe mp3-speler, maar deze kan ik natuurlijk niet delen. Toch heb ik me deze week laten inspireren door deze Top 100 en kijk naar de hoogst genoteerde plaat welke geen Week Spot is geweest. De nummer 1 is in handen van 'I Wish You A World Of Happiness' van The KBCS en deze is reeds de Week Spot geweest. De nummer twee is voor Erroll Gaye & The Imaginations maar probeer daar maar eens een verhaaltje over te schrijven. De nummer drie zou al eerder Week Spot zijn geweest, ware het niet dat ik in de veronderstelling ben geweest dat Smith & The Honey Badgers recent Week Spot zou zijn geweest. Nu blijkt dat deze laatste band nimmer Week Spot is geweest. Vreemd want ik meen maar dat ik een uitgebreid verhaal heb geschreven over Marietta Smith? Vandaar dat 'Nothing But Reasons' van The Rayvelles uit januari 2024 deze week de Week Spot mag heten.
Je koopt één plaat op een label waar je nooit eerder van hebt gehoord. Dit veroorzaakt aanbevelingen van platen op hetzelfde label en op een bepaald moment schaf je weer eentje aan. Je denkt dan dat het een obscuur plaatje uit de jaren zeventig is en ontdekt even later dat het een hagelnieuwe productie is. Vervolgens ga je de zangeres 'volgen' en tref je deze single. Vanavond zie ik dat tegelijk met 'Nothing But Reasons' ook een andere single van The Rayvelles met Marietta Smith is verschenen en deze ga ik binnenkort ook aanschaffen, hoewel het geen tweede 'Nothing But Reasons' is. Dan is er ook nog goed nieuws voor liefhebbers van de 'good old' cd of de langspelers op vinyl want de elpee van The Rayvelles is pas uitgebracht. 'Nothing But Reasons' staat eveneens op het album. Dan mag ik nu eindelijk eens kijken wie The Rayvelles is en mag ik opnieuw kijken naar foto's van Marietta. Vooral over dat laatste heb ik geen bezwaar.
Goed beschouwd is The Rayvelles de huisband van de Echo Ray Studio in het noorden van Londen. Tuck Nelson en Fergal McBride worden beide ook genoemd op de labels van The Rayvelles. Het zijn twee doorgewinterde muzikanten die sinds drie jaar een opnamestudio bestieren. Met name Nelson heeft in de afgelopen twintig jaar in veel verschillende bands gespeeld. Tevens is Nelson nog veel op pad met toerende bands en acts om te adviseren over het geluid. Echo Ray biedt naast moderne apparatuur ook antieke machines aan voor een fijne analoge sound. Onder andere Graham Parker heeft al gebruik gemaakt van hun studiofaciliteiten, maar ook Smith & The Honey Badgers. The Rayvelles is op zichzelf een instrumentaal soul- en funk-project dat graag gebruik maakt van gastzangers en zangeressen. Marietta Smith is daarbij meteen al een favoriet. Ze zingt mee op twee nummers op het titelloze debuut van The Rayvelles en deze beide nummers zijn ook uitgebracht als singles.
Marietta is de frontvrouw van Smith & The Honey Badgers, een rauwe funkband welke een hommage brengt aan Stax en ook aan Daptone. Dat laatste verbaast me helemaal niets want ik moet bij 'Shadows' meteen denken aan Sharon Jones & The Dap Kings. Daarnaast brengt ze ook de soul bij The Allergies. Ze heeft inmiddels het podium gedeeld met onder andere Kylie Minogue, Candi Staton en zelfs The Muppets! Haar muzikale partner heet Andy Cooper en hij is verantwoordelijk voor de raps bij The Allergies en schrijft tevens veel nummers samen met Smith. Op Discogs staat een prachtige foto van de jongedame voor een muur van klassieke elpees. Ik vermoed dat ze een windje heeft gelaten want Baby Huey trekt een vies gezicht net boven haar achterwerk.
In 'Nothing But Reasons' klinkt Marietta even rauw als op 'Shadows' en dat in combinatie met solide funky soul en een overheerlijke melodie maakt dat ik al bijna een half jaar een grote fan ben van het nummer. Als ik het van te voren had geweten dan was dit al veel eerder eens de Week Spot geweest, maar de derde plek in de Blauwe Bak Top 100 over het eerste halfjaar van 2024 is een fraaie aanleiding.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten