De symfonie van het leven: 1978

Één aflevering van de 'Singles round-up' blijkt al weer meer tijd in beslag te hebben genomen dan dat me lief is. Een tweede zou betekenen dat ik nóg later naar bed ga en dat zie ik op dit moment even niet zitten. Ik moet per slot van rekening morgen door weer en wind naar Steenwijk voor mijn postronde. Vandaag ben ik alleen tussen de buien door even naar Havelte gefietst voor de boodschapjes. We hebben in Uffelte namelijk twee droge uren, ook al heb ik het niet helemaal droog gehouden op de terugweg. 'De symfonie van het leven' hoeft niet een heel lang bericht te worden en daar heb ik nog wel de inspiratie voor om vanavond te behandelen. In de 'symfonie' tel ik de weken af tot mijn vijftigste verjaardag en kies iedere week een nummer uit het volgende jaar dat bijzonder is voor mij. Omdat het iets uitlegt van mijn liefhebberij in de muziek of omdat de melodie dermate oorstrelend is in mijn beleving dat ik ermee zou willen trouwen. De keuze voor 1978 is snel gemaakt. Het is een plaat die 46 jaar een onderdeel uitmaakt van mijn leven. Hoewel ik in die zin niet de regie zou willen hebben over mijn begrafenis zou ik evenmin bezwaar maken als 'Mr. Blue Sky' op deze dag wordt gedraaid. Het mag in ieder geval het jaar 1978 vertegenwoordigen in de symfonie.

Mijn enige zus is acht en een half als haar jongste broertje wordt geboren. De jaren erop kan ze, in plaats van een speelgoedpop, uit wandelen met de kleine Gerrit in de buggy. Als ze een jaar of dertien is, mag ze al geregeld op me passen als moeder voor een boodschapje de deur uit moet. Zus is van het 'multitasken' want ze kan breien terwijl ze een boek leest. Tegelijk kan ze ook luisteren naar de muziek uit de cassetterecorder en een oogje houden op het kleine mannetje dat vol overgave over zijn autootjes loopt te kwijlen. Qua muziek is het altijd hetzelfde liedje. Abba of ELO. Het zorgt er echter wel voor dat ik een allergische reactie krijg als ik twee nummers van Abba achtereen hoor. Er zijn ook bepaalde nummers van Abba waar ik nooit meer naar zou willen luisteren als het mogelijk is. In geval van bijvoorbeeld 'Eagle' of 'Knowing Me Knowing You' levert het nog altijd laagjes kippenvel maar een 'Happy New Year' zou ik meteen willen boycotten. Aan de andere kant: De liefde voor Electric Light Orchestra heb ik wel van mijn zus. Het is de tijd van 'Out Of The Blue', 'Discovery', 'Time' en de soundtrack van 'Xanadu'. Zus neemt haar spaargeld mee naar de platenzaak om deze albums te kopen en wij, als gezinsleden, mogen vervolgens horendol worden van de muziek. Zo is er een verhaaltje bij het album 'Time' uit 1981.

Zus heeft op dat moment verkering met een jongen in Groningen die ze op de camping is tegengekomen. Ze zal weer een paar dagen naar hem toe als 'Time' uitkomt op elpee. Ze heeft vierentwintig uur de tijd om te 'wennen' aan de nieuwe ELO-plaat en wil natuurlijk laten zien aan haar vriendje dat ze het album uit haar hoofd kent. Er zit niets anders om de elpee kant na kant te herhalen. Bij de achttiende keer merkt mijn moeder op 'dat ze de plaat al een keer eerder heeft gehoord'. Zelf heb ik, dankzij zus, vooral een herinnering aan 'Discovery' uit 1979 en met name bij 'Don't Bring Me Down'. Ook al zo'n nummer van ELO waarvan ik nóóit genoeg ga krijgen, ook al heb ik hem al drieduizend keer gehoord. En dat brengt me tenslotte bij het nummer dat een onderdeel mag zijn van mijn symfonie: 'Mr. Blue Sky'.

Ze is al een paar jaar de deur uit als ik het nummer hoor in Veronica's Top 100 Aller Tijden. Ik neem het op op cassette en het is tijdens een van de volgende fietstochten dat ik het nummer opnieuw ontdek. Natuurlijk heb ik het als peuter al de eerste vijftig keer gehoord, maar als veertienjarige ontdek ik nóg meer muziek in het nummer dan ooit tevoren. Kort daarop koop ik de elpee 'Out Of The Blue'. Het deert me niet dat de andere plaat ontbreekt want ik draai eigenlijk alleen 'Mr. Blue Sky'. Hoewel ik een verzamelaar van singles ben, duurt het evenwel 34 jaar voordat ik eens een fraaie single tegenkom. Zodoende staat het nummer hoog genoteerd in de Gele Bak Top 100 van 2023. Waar en wanneer ik ook ben, 'Mr. Blue Sky' smaakt altijd. Ik heb het afgelopen jaar bijvoorbeeld al eens gehoord op RTV Drenthe terwijl ik onderweg ben naar het werk.

Het opgewekte deuntje, de barokke strijkers en de optimistische tekst.... 'Mr. Blue Sky' is een nummer dat helemaal bij me past. Want ja... ik kan een goede gitaarsolo best waarderen maar ben evenmin vies van een bak violen. Ik heb verschillende platen op de nominatie voor 1979 maar ook dat dreigt een enorme kruiwagen vol violen te worden.