Soms kan ik mezelf wel voor de kop slaan en vanavond is andermaal zo'n voorbeeld. Ik heb de singles voor 'Het zilveren goud' in een documentje staan. Gezien ik geen laptop of iets dergelijks heb (en dus evenmin wifi, alles hangt aan kabeltjes in mijn huis) en ik onmogelijk alle 24 platen kan onthouden, maak ik screenshots met mijn camera. Dan twee trappen omhoog naar zolder om de platen te zoeken, foto te nemen en dan publiceren. Welnu, ik geloof dat het dinsdagavond is als ik de screenshot maak van de 24 singles. Meteen verwijderen uit het document zoals ik dat altijd doe. Intussen heb ik ook al gewerkt aan de afleveringen van augustus en dus zijn de 24 singles nog altijd niet in een vorige versie als ik die zou hebben. Een paar dagen later merk ik dat mijn camera overloopt met screenshots. Tijd om deze eens op te ruimen. Achteloos kruis ik iedere screenshot aan en laat ze verdwijnen. Dan is het vrijdagavond en wil ik 'Het zilveren goud' doen. Wat blijkt? Ik heb de screenshot van de camera weggegooid en de 24 singles missen eveneens uit het document. Kan ik ze nog herinneren? Nee, dat gaat hem niet worden. Uithuilen en overnieuw beginnen, is het enige dat me rest op dit moment. Ik zou qua verhaaltje vandaag schrijven over mijn eerste dj-optreden in juli 1997 en dat verhaaltje krijgen jullie nu van mij. Volgende week ga ik weer verder met de lijst.
'Ben je dj of heb je een jukebox?'. Die vragen worden me geregeld gesteld als ik aangeef dat ik hoofdzakelijk singles verzamel. Ik zou ze het hele lange verhaal kunnen vertellen dat ik maandag heb gepubliceerd, maar ik zeg vaak maar dat ik 'dj' of 'verzamelaar' ben. In ieder geval geen jukebox. Ik droom al heel lang van een radiostation waar ik mijn vondsten kan tentoonstellen. Aangewakkerd door nostalgische uitzendingen over de zeezendertijd van Radio Veronica moeten de programma's van zee komen. Bij mijn reisjes tussen Rotterdam en Hull zal ik erachter komen dat ik in ieder geval geen zeebenen heb. Ik ga in ieder geval plaatjes draaien op de radio, dat is de droom. Natuurlijk dagdroom ik ook wel van een drive-in-show en dit zal omstreeks 1990 voor enkele singles zorgen waar je niet zonder kan op een feestavond. Althans... dat denk ik. Plaatjes draaien in de openbaarheid is gewoon lange tijd niet naar de orde. Dan is het 1997 en is het 'hip' om 'fout' te zijn. Let wel: Dit heeft niets met de Q Music-benadering van 'fout' te maken. Zij schuiven gewoon alle 'gouwe ouwen' op een hoop met bar slechte nummers die gemaakt zijn om 'fout' te zijn. 'Fout' heet eigenlijk 'camp' in de jaren negentig en ontstaat vanuit de homobeweging. Net zoals bij Northern Soul is dit ook geen afgebakend territorium en is het vooral 'in the eye of the beholder'. Jan Rot wordt eens uitgenodigd voor een dj-optreden en in zijn column voor de Nieuwe Revu schrijft hij over de platen die wél kunnen en welke absoluut niet. Hier kan ik wat mee want hij noemt een aantal 'obscure' platen die ik gewoon in de bakken heb staan. Denk dan vooral aan, in Nederland, onbekend gebleven glamrock.
Ik kom al jaren op de vrijwilligersfeestjes van Het Bolwerk. Vrijwilligers mogen een introducé meenemen. Gezien ik goed bevriend ben geraakt met Harry en hij geen partner heeft, mag ik hier gebruik van maken. Het zijn altijd themafeesten. Een bepaalde vrijwilligersgroep (denk aan: Licht & geluid, de barmedewerkers, entree en garderobe etc.) organiseert het feest voor de andere vrijwilligers. Ik weet niet meer wie in 1997 het eindejaarsfeest mag organiseren, maar deze hebben gekozen voor het thema 'fout'. Genodigden worden verwacht in 'foute' kledij en de muziek moet eveneens 'fout' zijn. Het gaat uiteindelijk via collega Jan maar het levert mij het eerste dj-optreden op. Disco in alle maten en soorten, glamrock en gewoon ook hele slechte dingen die ik eigenlijk niet zou moeten draaien. Het gaat erin als koek. Als op een gegeven moment iemand me gaat vervangen met een moderne dance-set wordt deze weggefloten en sta ik in de houding om de set voort te zetten. Als het publiek zich weer naar de dansvloer begeeft op de tonen van 'A Far L'Amore Comincia Tu' van Rafaella Carra tikt de 'moderne' dj me op de schouder. 'Je gaat me toch niet vertellen dat je dít leuk vindt?'. Euh... ik ga persoonlijk uit mijn dak en het enthousiasme wordt gedeeld op de dansvloer. Ik zal draaien totdat de tl-lichten aan gaan.
Toch zal de dj-loopbaan in eerste instantie niet van de grond komen. Op de ADM zitten ze niet op een 'foute' dj te wachten. In Engeland heb ik domweg niet genoeg platen bij me. Het begint pas weer als ik in 2000 in Tuk kom wonen. In 2004 komt De Buze daar bij en zal ik een korte tijd een residentie hebben in een Steenwijker disco met een 'rock night' op zondagavond. Vanaf 2006 draai ik ook geregeld in De Singel in Zwolle. Als ik nou nog op één plek zou kunnen dj'en, dan zou ik meteen mijn platenkoffers inpakken. Helaas... bij mijn laatste bezoek aan Zwolle heb ik gezien dat De Singel inmiddels is omgeturnd tot een afhaalrestaurant. In 2013 ben ik in De Buze gestopt als vrijwilliger maar word desondanks nog een aantal malen uitgenodigd om te komen draaien. Inmiddels heb ik dan één dj-ambitie: Ik wil eens Northern Soul draaien op Engels grondgebied. Dat wordt in 2014 het optreden in Watford dat grotendeels door mijzelf is gefinancierd. Dan ben ik al een tijdje aan de slag met Wolfman Radio en eigenlijk bevalt me dat beter. In Nederland is het publiek in het café muzikaal erg kortzichtig en wordt niet gewaardeerd dat een eigen weg zoek. Vandaar dat een optreden in De Singel ook nog lang op mijn wenslijst heeft gestaan. Draaien in een omgeving waar de muziek wordt gewaardeerd.
Met radio heb je een veel wijder bereik. Dat je de respons van het publiek niet kan 'zien', maakt het voor mij een stuk gemakkelijker. Ik denk dat een doorgewinterde 'live'-dj daar meer moeite mee zal hebben. Buiten De Buze en Watford om heb ik een paar maal in een Steenwijker kroeg opgetreden. Als vlak voor mijn draaitafels een knokpartij ontstaat, vrees ik voor apparatuur en kostbare platen. Als de betaling dan ook nog eens op zich laat wachten, ben ik er wel klaar mee. Ik ga alleen nog dj'en bij optredens waar ik mijn eigen ding kan doen en in een veilige omgeving. Deze aanbiedingen zijn niet meer gekomen. Ik heb al wel een paar afgewezen. Zeg nooit nooit, maar op zichzelf kan ik ermee leven dat Watford mijn laatste buitenoptreden is geweest. De foto gaat nog een stukje verder terug. Hier is het 2011 en sta ik in De Buze te draaien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten