De laatste twee dagen van de vakantie. De familie Van Ittersum houdt niet van moeilijk doen en alles is bespreekbaar. Het kost me dus weinig moeite om te vragen of het goed is als ik de tent en tas een dag later kom halen. Feit is dat ik in augustus nog een dagdalkaartje kan gebruiken in de bus en daarvoor ben ik voor tien euro op en neer naar Sleen. Eerst naar huis fietsen en dezelfde dag nog eens met de bus? Nee, dat is niet bevorderlijk! Ik heb het zaterdag wel gedaan, maar volgend jaar gaan de fiets en de tent op verschillende dagen naar Sleen. Het kookgerei kan ditmaal in de trekkersrugzak en nu kan ik de fietstas vullen met noodzakelijke dingen als kleding, uiterlijke verzorging en andere dingen waar ik beslist geen dag zonder kan leven. De terugreis gaat langs de Hoogeveenschevaart van Oosterhesselen naar Hoogeveen. Het viaduct over naar Fluitenberg en daarna via Gijsselte naar Ruinen. Daar heb ik een enorme koffiebehoefte hoewel het nog maar tien kilometer naar Uffelte is. Bij een cafetaria drink ik koffie en eet ook maar een patatje met een frikandel. Rond een uur of drie arriveer ik in Uffelte. Wederom is het 48 kilometer. Over Hoogeveen, Fluitenberg en Ruinen is domweg korter!
Vanmiddag ben ik om kwart voor twee op de bus gestapt naar Assen voor het ophalen van het restant vakantie. Qua reizen is het te overzien: Het is een uurtje in de bus van Uffelte naar Assen en eveneens een uur van Assen naar Sleen. Dan is het net hoe vlot de overstap is. De heenweg moet ik een half uur wachten. Ach, dat is te overbruggen. In Sleen heb ik een krap half uur om naar de camping te lopen en terug naar de bushalte. Ook dat red ik helemaal en schud nogmaals de hand met de uitbater van de camping. In Assen is het nu echter andere koek: De volgende bus naar Uffelte gaat over 55 minuten. 'No way!'. Ik ben even een beetje blond en zet een bedrag op mijn chipkaart. Als ik incheck, zie ik dat hier de veertig procent nog van kracht is. Ik wil voorkomen dat de NS weer een abonnement van een jaar van mijn rekening plukt en check vijf minuten later uit. Dan toch maar weer een los kaartje erbij. Al met al is deze vrijdag toch weer kostbaarder geworden dan dat ik had verwacht, maar nu ben ik op zijn minst om zeven uur in Uffelte en hoef niet eindeloos te wachten op het saaie station van Assen.
Ik heb diverse kandidaten voor de Week Spot van deze week en dat is weer te danken aan de 'Vakantiemixen' die me hebben onderhouden tijdens wandelingen en in de tent. Het moet een 'gemakkelijke' Week Spot worden. Zelfs als ik kijk naar artiesten en groepen die al eens eerder een Week Spot hebben gehad, is de lijst eindeloos. Ik kies dan voor een zoete verrassing uit de 'soul pack' van Mark van afgelopen maart. Een plaatje dat stevig is gaan groeien bij mij en al een kleine favoriet is geworden. Zelfs nu twijfel ik nog even of ik tóch niet Dionne Warwick(e) of The Masqueraders ga doen, maar nee... de Week Spot van deze vakantieweek is 'Dawn Of A New Day' van The Unifics uit 1971. Deze groep heeft op 4 februari 2014 een verhaaltje gehad toen 'Which One Should I Choose' de Week Spot was en dat vertelt de volledige levenswandel van de groep. Rest me nu alleen nog de 'Eindstreep' van deze maand en vanaf zaterdag is het weer 'back-to-business' op Soul-xotica.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten