woensdag 30 mei 2018

Het zilveren goud: mei 1993 deel V



Stilte voor de storm. Nee, ik heb het niet over de huidige weersomstandigheden. Hier wordt helemaal niets verwacht de komende uren en dat terwijl het drukkend warm is. Een onweersbui en afkoeling zou zeer welkom zijn! Nee, ik heb het over 'Het zilveren goud' van volgende maand. Maar liefst 155 singles en dat moest ik maar in tien afleveringen gaan doen. De woensdag is sowieso een erg leuke avond voor deze rubriek en wellicht moest ik de zaterdag gaan toevoegen. Over het algemeen is er niet zoveel te schrijven over de hoeveelheid van volgende maand, maar het kan nét een motivatie zijn om na de show op zaterdag toch nog even te publiceren. Vandaag het laatste deel van de singles uit mei 1993. De singles in deze aflevering komen allemaal van een winkel in Lemmer. Het is een gedenkwaardige dag en het voelt zelfs aan als de laatste dag van mijn vrijheid. Natuurlijk is dat een tikkeltje overdreven, maar ik heb de volgende dag iets waar ik als een blok tegenop zie. Voordat ik met de platen begin, kan ik dat eerst wel omzetten in een verhaaltje.

Idereen wordt 'links' geboren en sommige blijven hangen in dat idealisme. Nu ben ik op bepaalde terreinen wel liberaler geworden, maar als het aankomt op defensie ben ik nog net niet zó links dat ik vliegtuigen ga bekladden op Woensdrecht, maar het scheelt niet alles. Gelukkig staat de dienstplicht in de vroege jaren negentig hevig ter discussie. Toch is de kous nog niet af als ik mijn achttiende verjaardag vier en dus krijg ik daags na mijn verjaardag een oproep tot een dienstkeuring. Er zijn meteen een paar dingen die ik leer. Rechtszaken om onder de dienstplicht uit te komen zijn omslachtig en hebben vaker niet dan wel het beoogde resultaat. Ik wil mezelf niet extra 'in de kijker' spelen bij Defensie en dus is dit geen optie. Ook tijdens de keuring zo coöperatief blijven als mogelijk is. Eerst moet ik naar Groningen. In de trein zitten opvallend veel leeftijdsgenoten en eentje ken ik van de zuivelfabriek in Heeg. Dan blijkt dat wel allemaal dezelfde bestemming hebben. Ik kan niemand bespeuren in het gezelschap die er echt op een dienstperiode zit te wachten en daar is de stemming ook naar. De keuring zélf doorloop ik met knikkende knieën. Ik zal toch iets moeten verzinnen. Bij de gehoortest pretendeer ik zachte hoge piepjes niet te horen. Bij de gezichtstest noem ik vanaf de vierde rij willekeurige letters op en dat brengt argwaan bij de arts. ,,U maakt er een potje van, Louwsma". Oei, dat is niet slim! Tenslotte volgt nog een gesprek en het is tijdens dit gesprek dat mijn diploma's aan bod komen. ,,Die heb ik in de tas aan de kapstok hangen". Niet zo slim, Louwsma! Hoewel? Het heeft me achteraf gered. Als ik terugkom van de gang kijkt ze naar mijn voeten. ,,Wat heeft u een grote voeten!". Maat 48 platvoeten. ,,Vind u het erg als ik u daarop afkeur?". Niet té enthousiast reageren, Louwsma! Het gesjoemel bij de gehoor- en gezichtstest doen er niet meer toe, ik word afgekeurd op mijn platvoeten! De kennis van de zuivelfabriek heeft ook lopen 'faken' bij de gezichtstest en heeft nog net niet het advies gekregen om een geleidehond en een stok aan te schaffen. Wij vieren het samen na afloop van de keuring in een kroeg in het centrum van Groningen. Mijn buurjongen is wel in de 'laatste lichting' terecht gekomen. Er is geen kaartspel te bedenken dat hij niet heeft gespeeld in zijn dienstperiode, verder is het alleen corvee.

1251 The Green Leaves Of Summer-The Brothers Four (Duitsland, CBS, 1965)
1252 Judy In Disguise-John Fred & Playboy Band (NL, Stateside, 1968)
1253 Everybody Knows-The Dave Clark 5 (NL, Columbia, 1967)
1254 Summertime-Billy Stewart (NL, Chess, 1966)

Alleen JohN Fred heeft geen fotohoesje. Zowel 'The Green Leaves Of Summer' als 'Greenfields' zijn oudere nummers van The Brothers Four welke gedurende de jaren zestig een aantal keren opnieuw worden uitgebracht. Zowel The Dave Clark 5 als Billy Stewart hebben lange tijd in de Blauwe Bak doorgebracht. De eerste vanwege de b-kant, het op James Brown & The Famous Flames geënte 'Concentration Baby'. Hoewel beide singles een aantal keren zijn vervangen door betere exemplaren. Dave Clark krijgt in 2000 een 'upgrade', Billy Stewart in 2012 en 2017. Beide singles staan tegenwoordig weer gewoon in de jaren zestig-bakken.

1255 I Should Be Better Off Without You-Count (NL, Philips, 1967)
1256 Rum And Coca Cola-The Golden Earrings (NL, Coca Cola, 1966)
1257 No Good To Cry-The Wildweeds (NL, Chess, 1967)
1258 My Favorite Things-Barbra Streisand (NL, CBS, 1968)

Van bovenstaande vier heeft alleen Count geen fotohoes. The Wildweeds 'slaapt' van 1993 tot 2012 in mijn bakken als ik ontdek dat 'No Good To Cry' een mod-klassieker is. De single staat geruime tijd in de Blauwe Bak totdat daar weer eens ruimte moet komen. De plaat staat nu weer gewoon in de jaren zestig-bak. Leuk detail is dat 'No Good To Cry' één van de eerste liedjes is van de hand van zanger Al Jackson. Hij zal in de jaren zeventig uitgroeien tot een gerespecteerd liedjesschrijver in de country. 'No Good To Cry' is daarentegen uitstekende 'blue eyed soul' met nergens een aanwijzing voor country.

1259 Say I Am-Tommy James & The Shondells (NL, Roulette, 1966)
1260 You're Making A Mistake-The Platters (NL, Mercury, 1958)
1261 Juiminos-Sam The Sham (België, MGM, 1965)
1262 The Charge-Alvin Cash Featuring The Registers (NL, President, 1967)

Buiten een partij mooie jaren zestig singles levert dit bezoek ook nog een aardige platenkoffer op. Het is 'gewoon' zo'n mix van karton en plastic en nu overtrokken met het lelijkste jaren zestig-behang dat de fabriek voor handen had. Aan de binnenkant heeft de vorige eigenaar de koffer gepersonaliseerd en daaruit blijkt dat het omstreeks 1977 moet zijn gebeurd. Bij zoveel van dzze koffers breekt eerst de draaghandle af en scheurt het plastic ook al snel waarna het vlot de kliko in kan. Van de bovenstaande heeft alleen Sam The Sham een fotohoesje. Dat is een eigenaardig ding! Op het label staat dat het geperst is in Duitsland, maar dat lijkt een standaard-tekst. Het logo is té oud voor een Duitse MGM uit 1965. De vermelding van 'BIEM' op het label verwijst naar Frankrijk of België en omdat het hoesje een 'foldaround' is, betekent het dat dit een Belgische uitgave is. Op het hoesje staat alleen Sam The Sham als uitvoerende en het label vermeldt Sam The Sham & The PharaoNs.

1263 The Birds Are For The Bees-The Newbeats (NL, Hickory, 1965)
1264 Five Little Fingers-Frankie McBride (UK, Emerald, 1967)
1265 Cara Mia-Jay & The Americans (NL, United Artists, 1964)
1266 Dracula-ZZ & De Maskers (NL, Artone, 1963)

Alleen The Newbeats heeft hiervan een fotohoesje. Ik herinner me dat ik in 1999 de single heb meegenomen naar Mossley. Onderdeel van mijn idealistische wanen is dat ik dan besluit een paar singles uit mijn verzameling te verkopen ten behoeve van de Emmaus. Een paar zijn weer mee terug gekomen naar Nederland, amar ik vermoed dat The Newbeats daar is gebleven. Ik heb de single later nog wel eens gevonden, maar geen fotohoes. Komende zaterdag trap ik af met het eerste deel van 'Het zilveren goud' over de platen die ik in juni 1993 heb gekocht. De uitgebreide verhalen hou ik echter voor de woensdagen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten