vrijdag 4 mei 2018

Eretitel: 'Animal'



In het begin van 'Listen Carefully' is het vooral vanwege 'de leuk'. 'Tuesday Night Music Club' begint immers als een 'tijdelijke' show en je weet nooit wanneer ik de show moet opgeven. Ik wil niet zeggen dat het tegenwoordig een 'verplicht nummer' is, maar de drie platen met dezelfde titel hoeven niet beslist drie favorieten te zijn. Soms ga ik net zolang schrapen totdat ik de derde plaat heb en soms zelfs een lijstje van drie. De 'Eretitel' van vandaag is niet geheel vrijwillig? Tuurlijk, het is mijn eigen idee dat ik op dierendag een show wil doen met alleen dieren in de titels. Welk dier zal ik eens vereren met een 'Listen Carefully'? Of zullen we alle dieren tegelijk nemen. Dat laatste blijkt de beste optie: 'Animal'. Het enige probleem is dat ik eigenlijk alleen Def Leppard voor de geest kan halen. Even verder zoeken en dan kom ik met de volgende drie platen.

3. Pearl Jam (1995)
Ik moet voor deze aflevering zelfs driemaal Youtube op want ik moet bekennen dat ik altijd 'vergeet' hoe Def Leppard ook alweer gaat. Het is daarmee niet de meest eenvoudige 'Eretitel' die ik heb gehad en bovendien eentje die grof kan verschillen als ik hem op een later tijdstip nog eens doe. Op dit moment zet ik Pearl Jam op de derde plaats. Ik ben begin 1992 helemaal 'into' Nirvana en tegelijk meldt Pearl Jam zich aan. Nirvana en Pearl Jam is appels met peren. Het zijn echter beide vruchten en kunnen zeer verfrissend overkomen. Mijn Nirvana-liefhebberij maakt dat ik in 1992 neerbuigend kijk naar Pearl Jam. Het album 'Ten' zal pas omstreeks 1995 zijn intrede doen en dat heeft, geloof ik, nog iets te maken met een meisje. Pearl Jam heeft dan pas 'Vs' uitgebracht, maar ik blijf bij 'Ten'. Op 'Vs' staat echter wel de hekkensluiter van vandaag. Het is niet voor niets een lastige 'Eretitel': Ik kan bij alle drie platen evenveel argumenten bedenken om ze te verafschuwen dan dat ze me 'raken'. Helaas, de rock moet vanavond even het onderspit delven en dus vinden we Pearl Jam op drie.

2. Def Leppard (1987)
Aan de andere kant is dit juist ook weer een zeer geslaagde 'Eretitel'. Ik haal de 'kick' eruit om drie platen uit verschillende decennia te halen en dt is met 'Animal' gelukt. Def Leppard is het oudje in dit gezelschap. Ik kan wel enkele radio-herinneringen uit 1987 naar boven halen, maar nergens speelt Def Leppard in mijn geheugen. Ik denk dat ik de groep pas later heb leren kennen en... waarderen! Een kwart eeuw geleden brengt Def Leppard een nieuw album uit en het is nog de tijd dat je naar Radio 3 moet luisteren om dit voor het eerst te horen. Henk Westbroek heeft de primeur in 'Vara's Vuurwerk'. Ik heb de show toen opgenomen op cassette, maar niet dol gedraaid. 'Let's Get Rocked' is nog altijd een leuke herinnering aan die tijd en ik heb de fakkelballade 'Have You Ever Needed Someone So Bad' sinds een paar jaar op single. Net als bij Pearl Jam kan ik drie argumenten bedenken waarom 'Animal' ronduit verwerpelijk is, maar kan het eveneens een sombere dag zonnig doen lijken. Ik moet tot een besluit komen en dat resulteert in deze tweede plek. Het is vandaag geen goede dag voor de rock?

1. Kesha (2010)
De gitaren kunnen in de koffers, de Marshall-speakers aan de kant en zo creëer je in een handomdraai een dansvloer. Dat is het domein van Kesha. Op de hoesjes wordt de 's' in haar naam gespeld als een dollarteken ($), maar haar ouders hebben de naam zonder de gimmick gegeven. ,,You can take the show from the man, but you never can take the Floorfillers out of him", merkt een radio-collega op als ik een keer een dance-hit in 'Afterglow' draai. Ik speel met het idee om binnenkort zéér eenmalig de 'Euro Dance Top 30' terug te brengen op een donderdagavond. Gewoon voor de lol eens kijken hoe die er op dit moment zou uit zien. Verder mis ik de show allesbehalve: Ik vind het uiteindelijk veel leuker om een hutspot te maken van stijlen en toch zijn de jaren van 'Floorfillers' leerzaam geweest. Ik denk dat 'Animal' neigt naar het 'Floorfillers'-geluid. Niet de droge beats die acht minuten monotoon door denderen en worden afgewisseld door een soortgelijke plaat, maar eerder een 'hitgevoelig' poppy geluid met een lekker refreintje. Dat dan weer afgewisseld met een funk-kneiter uit de jaren zeventig, dat is de 'stijl' van 'Floorfillers' in de drie jaar van haar bestaan. Maar goed... de dansvloer wint vanavond en dus presenteer ik Kesha als de nummer 1 in deze aflevering van de 'Eretitel'. Over een uur zou Def Leppard of Pearl Jam zomaar op 1 kunnen staan...

Het is inmiddels 4 mei geweest en dus komt mijn geheugensteuntje een week te laat. Toch zal ik jullie volgende week andermaal helpen te onthouden dat jullie moeten blijven herinneren.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten