vrijdag 25 mei 2018

Het zilveren goud: mei 1993 deel IV



Achterop schema liggen maar voor het overzicht laten lijken alsof het gesmeerd gaat? Het is me wat waard! Na de Week Spot volgt dan normaliter 'Het zilveren goud' en daarna pas de 'Eretitel' en dit hou ik zo aan. Vanavond wederom zestien singles in 'Het zilveren goud'. Het begint bij het restant van de singles in Franeker en gaat via een rommelmarkt in Sneek naar een bezoekje aan oud adresje in Lemmer waar ik met de neus in de boter val. Vanavond zien jullie daarvan drie titels en volgende week de rest. Volgende week ook een mooie herinnering bij deze dag. Ik koop op de rommelmarkt in Sneek eveneens een elpee en deze ga ik in de volgende alinea gebruiken omdat er verder niet zoveel valt te vertellen over dit bewuste weekend in mei 1993. Zal ik maar meteen beginnen?

Elpees hebben nooit echt mee gedaan in de verzameling. Tot de zomer van 1992 hou ik nog wel een kaartenbak bij van de elpees, maar vind het op een bepaald moment zonde van de kaartjes. Sindsdien komen de elpees vrij 'anoniem', hoewel ik bij enkele nog een sterke herinnering heb. Ik heb een aankondiging gelezen in het plaatselijke advertentiekrantje van een rommelmarkt van ene of andere sportclub in de Stadsfenne. Het zal menigeen zijn ontgaan want het is niet echt druk in het lokaal. Natuurlijk speur ik eerst naar de singles en zal deze straks behandelen. Toch kijk ik ook even in de bak met elpees en tref daar het album 'Trespass' van Genesis. Ik moet bekennen dat ik in 1993 nog niet bekend ben met het héle vroege werk van Genesis, het begint voor mij als Peter Gabriel de groep lang en breed heeft verlaten. Het is vooral het enthousiasme van mijn vroegere muziekdocent ten aanzien van Steve Hackett en Genesis plus de Moody Blues-interesse dat maakt dat ik de gevraagde gulden of daalder neerleg voor het album. Dat het een latere persing is, zegt me niet zoveel. Ik dwing mezelf thuis naar het album te luisteren en dat werpt in 1994 haar eerste vruchten af. Ik stel dan een Top 100 Aller Tijden samen uit de vinylcollectie en het nummer 'White Mountain' staat genoteerd. Toch zullen de elpees nooit meedoen en staat de platenspeler vaker op 45 toeren afgesteld dan op 33. Dan is het vervolgens oktober 1998. Ik woon een half jaar in Mossley en ga een depressie in. Ik ga op een zaterdagmiddag met de trein naar Ashton-under-Lyne om bij de 'nieuwe' muziekwinkel te snuffelen tussen de cassettes. Het heeft een aanbieding van drie-voor-een-klein-bedrag. Sophie Zelmani is één, de tweede wil me maar niet te binnen schieten en de derde wordt 'Trespass' omdat de elpee aan de overkant van de Noordzee ligt. Gedurende de winter van 1998 zal ik het complete album gaan waarderen en, eerlijk is eerlijk, dat is me naderhand nooit weer gelukt met een ander Genesis-album. Dan ga ik nu verder met het vinylformaat waar ik nog altijd het meeste mee kan: De 45 toeren-singles.

1235 I'm A Bum-The Gloomys (NL, Pink Elephant, 1971)
1236 Keem O Sabe-The Electric Indian (NL, United Artists, 1969)
1237 Elected-Alice Cooper (NL, Warner Bros., 1972)
1238 Love Like A Man-Ten Years After (UK, Deram, 1970)

De laatste vier singles uit 'T Allegaartje' in Franeker. Zowel letterlijk als figuurlijk. Ik geloof dat ik nog eens terug ben gegaan in 1996 of daaromtrent, maar dan zijn de leuke platen al verdwenen uit de winkel. In 1993 is de keuze reuze en moet ik zelfs een paar favorieten laten liggen. Van bovenstaande singles hebben alleen The Gloomys en The Electric Indian fotohoesjes in 1993. Ten Years After vervang ik in 2000 door eentje mét fotohoes. 'Elected' is in bijna dertig jaar verzamelen nooit voor weinig in fotohoes op mijn spoor gekomen, dus ik hou me aanbevolen! Dan fiets ik nu meteen door naar de rommelmarkt in Sneek waar ik onder andere de elpee van Genesis heb gekocht. Qua aanbod van de singles valt de eerste op. Het is niet alleen de grootste hit uit dit partijtje maar ook de oudste. Het merendeel van de andere singles lijkt een opgeheven uitverkoopbak uit de vroege jaren tachtig. Met sowieso nog één single die ik even wil toelichten.

1239 Rose Garden-Lynn Anderson (NL, CBS, 1971)
1240 It's Gonna Be Better-Maddog (NL, Imperial, 1973)
1241 My Year Is A Day-Les Irresistibles (NL, Ariola, 1968, re: 1980)
1242 Shopping Around-Sylvia & The Sapphires (NL, Stiff, 1982)

Op Maddog na heeft alles een fotohoes, maar deze heb ik dankzij Albert nu wel compleet met dat accessoire. Van Les Irresistibles liggen meerdere exemplaren en koop ze allemaal! Frankrijk is erg chauvinistisch als het aankomt op de hitparade. Frankrijk kent namen die een grotere verkoop hebben gehad dan The Beatles en nog steeds relatief onbekend zijn buiten Frankrijk. Om als buitenlandse band te slagen in Frankrijk zal je een concessie moeten doen: Verhuizen naar het land zélf. Mardi Gras is een Amerikaanse band die in 1970 het spoor naar Frankrijk volgt en vanuit daar grote hits op haar naam zal zetten met onder andere 'Too Busy Thinking 'Bout My Baby'. Zo is in 1968 een Amerikaans bandje dat zich The Beloved Ones noemt en zich eveneens vestigt in Frankrijk. De entertainment-industrie 'verfranst' al wat uit het buitenland komt en zo worden The Tremeloes bijvoorbeeld opeens Les Tremeloes. Les Beloved Ones gaat hem niet worden en dus stelt iemand Les Irresistibles voor. In veel gevallen staat The Beloved Ones dan tussen haakjes. De eerste single, 'My Year Is A Day' staat maandenlang op de Franse en Zwitserse hitparade en de groep zal tot 1972 nog enkele successen hebben. Natuurlijk moet de grote hit ook in thuisland Amerika worden uitgebracht en daar kunnen ze weer niks met Les Irresistibles. De single verschijnt in 1968 daarom op Date onder de naam Atch Of Triumph. Ook dat is vast door een Fransman bedacht? In 1980 wordt de plaat in veel landen opnieuw uitgebracht. Misschien in de hoop om een tweede 'Cara Mia'-verhaal te kunnen bewerkstelligen? Opvallend is dat de single origineel op CBS is en de heruitgave op Ariola, terwijl de twee evenveel met elkaar hebben te maken als Kelloggs met Opel. Ik heb in de loop der jaren een paar weggegeven en/of verkocht, maar geloof dat ik nog altijd wel eentje dubbel heb.

1243 Moeder Natuur-Heavy Dwarfs (NL, Bankuwel, 1973)
1244 Halfway There-Mike Rutherford (NL, WEA, 1982)
1245 Rosemary-Dislocation Dance (NL, Ariola, 1982)
1246 Ophelia-Jesse Colin Young (België, Elektra, 1982)

Alle vier hebben ze een fotohoes. Heavy Dwarfs is een gratis plaatje van de Bondsspaarbank. De link tussen Mike Rutherford en de elpee van Genesis 'mis' ik in 1993. Dislocation Dance is een single die ik pas de laatste jaren (bij Wolfman Radio) ben gaan waarderen.

1247 Last Night In Soho-Dave Dee, Dozy, Beaky, Mick & Tich (NL, Fontana, 1968)
1248 If I Could Build My Whole World Around You-Marvin Gaye & Tammi Terrell (NL, Tamla Motown, 1967)
1249 Sticky Sticky-Bobby Harris (NL, Stateside, 1966, re: 1968)
1250 Oh, Such A Stranger-Paul Anka (Duitsland, RCA Victor, 1966)

Nummer 1247 koop ik na afloop van de rommelmarkt bij 'Golden Years'. De single is flink aan de prijs voor een tientje, maar het is dan wel een smetteloos exemplaar met fotohoes. De volgende drie zijn de eerste van een flinke handel in Lemmer waar ik het volgende week uitvoerig over ga hebben. Marvin Gaye en Paul Anka hebben hier fotohoesjes. Bobby Harris is oorspronkelijk in 1966 op het Amerikaanse Shout-label uitgebracht en deze heb ik eveneens in de bakken staan. Hij heeft, evenals Gaye en Terrell, jaren lang in de Blauwe Bak gestaan en dat zullen we in de volgende aflevering nog eens meemaken met een single. Met het drieduizendste bericht in het verschiet, ga ik straks even 'rond springen' in acht jaar Soul-xotica.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten