zondag 20 mei 2018

Eretitel: 'The Devil Made Me Do It'



Ik wil even de turbo aanzetten om de singles zo snel mogelijk aan de juiste bakken te kunnen toevoegen. Welnu, ik heb in de nacht van vrijdag op zaterdag alle resterende singles beluisterd, een paar apart gehouden die ik wellicht de volgende dag ben vergeten en de singles staan op zijn minst in het systeem. Dat geeft een hoop rust. Nu langzamerhand weer een beetje 'inhalen', vanavond eerst maar de 'Eretitel' die is blijven liggen. Het kan eigenlijk ook niet toepasselijker. Het is Pinksteren en dat is 'het feest van de Geest', zoals ik dat twee jaar geleden las op de gevel van een kerk. Mooie gelegenheid om het eens over 'de tegenhanger' te hebben: De duivel in eigen persoon. Hij wordt vaak genoemd als excuus maar heeft ook mooie dingen voortgebracht. Wat te denken van de volgende drie liedjes? Drie verschillende decennia maar steeds met dezelfde titel: 'The Devil Made Me Do It'.

3. Paris (1991)
Het is in dezelfde weken als dat 'Never Mind' van Nirvana op de markt komt. Een plaat die underground mainstream maakt en dat eerste zal doen vervagen. In deze tijd verschijnt 'Ein Abend In Wien'. Genoemd naar een festival dat eerder is gehouden in Amsterdam, hoewel het album niet strikt noodzakelijk optredende artiesten bevat. De cd en cassette dienen vooral als promotie van underground-muziek en worden tegen een vriendelijke prijs aangeboden. Ik koop begin 1992 de eerste cassette en er zullen nog een paar volgen. Ik heb later ook nog een paar keer de cd gehad. Het fungeert als 'opstapje' in de tijd dat ik begin met het recenseren van concerten. Paris vertegenwoordigt de 'alternatieve' rap op de compilatie en doet dat middels dit 'The Devil Made Me Do It'. Het is nooit iets geworden tussen mij en de hiphop maar omdat 'Ein Abend In Wien' is uitgegroeid tot één van mijn favoriete albums mág het toch van mij. Vandaag op de derde plek van de 'Eretitel'.

2. Golden Earring (1982)
De duivel is niet aan één land verbonden en reist moeiteloos van plaats naar plaats. Daarbij wordt eveneens Den Haag aan gedaan. Golden Earring komt net uit haar 'Twilight Zone' als het een opvolger nodig heeft van deze monsterhit. Dat wordt dus 'The Devil Made Me Do It'. Golden Earring heeft altijd 'gemogen', maar toch raak ik ze in de jaren tachtig even kwijt. 'Twilight Zone' hoeft niet zonodig van mij, 'The Devil Made Me Do It' is nog wel aardig. Het schopt het vandaag niet verder dan een tweede plaats.

1. Robert Upchurch (1974)
Bovenaan staat de aanleiding voor deze aflevering van 'Listen Carefully I Shall Say This Only Three Times'. Ik heb dan pas de single van Mark gekocht en kan in eerste instantie moeilijk wennen aan de plaat. Op 45cat staat de recensie van de single in 'Blues & Soul' en vaak zijn we het niet eens met elkaar. In geval van Robert Upchurch lijken de meningen overeen te komen. Toch doet 'Listen Carefully' wonderen voor de plaat, de 'Vakantiemixen' zal de rest van het werk verrichten: De plaat verhuist van de reserve-Blauwe Bak naar de koffers. Daar staat het tot op de dag van heden, hoewel het maar zelden haar rondjes mag draven op de platenspeler. Toch is dit de ultieme 'The Devil Made Me Do It' op dit moment en dus op nummer 1.

Als ik de komende dagen het nodige werk ga verzetten, zou ik donderdag een volgende 'Eretitel' kunnen presenteren. Ik verwacht dan echter stank voor dank. Ik denk dat ik een (rol)trap na krijg...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten