Ik kan de hetze achteraf gezien moeilijk herleiden. Ik geloof dat het begon met een nieuwsberichtje over een behoorlijke hoeveelheid afval dat Basf in de Rijn had laten lopen. Maar wellicht dat het ook met de nukken van de bandjes zélf te maken kon hebben. Heit gebruikte ze wel in de jaren zeventig. Maar in de jaren tachtig werd Basf in huize Louwsma in de ban gedaan. De cassettebandjes waren steevast TDK D-60, 90-ers werden door de dunne band niet vertrouwd. Ik heb later ondervonden dat de D-90 ook best goed waren en veel geschikter om een cd of een elpee op te nemen. Met platen op Basf was het al net zo, maar gelukkig was er weinig reden om een Basf-plaat in huis te halen. Ik ben nooit een grote schlager-liefhebber geweest en heb Cindy & Bert en Freddy Breck zoveel mogelijk buiten de deur weten te houden. Getuige mijn singlesbakken ben ik een aantal malen onoplettend geweest... En dan soul van eigen bodem? Ja, ik kan me erg goed voorstellen dat menigeen heeft gegniffeld toen ze het hoesje van Tony Sherman zagen. Toch vond ik het een paar jaar geleden nodig om een paar grote hits van Tony Sherman mee te nemen uit de plaatselijke kringloopwinkel. Nadat ik de plaatjes aanvankelijk had doodgezwegen, ben ik ze vanaf vorig jaar Pasen gaan draaien. En, lieve mensen, die zijn allesbehalve slecht! Ik presenteer jullie vandaag vol trots 'Sing With Me' van Tony Sherman (1975).
Ik ken Karel van nldiscografie via verschillende fora en ik heb hem leren kennen als een man met een enorme feitenkennis en met de grootst mogelijke precisie. In de biografie van Tony Sherman noemt hij eenmaal de naam Shearman en kan me van Karel niet voorstellen dat dit een typfout is. Maar dan nog, ik kom de naam Shearman nergens anders tegen, ook niet in de biografie van broer Kenneth Sherman, dus dat blijft gissen. De familie Sherman komt van Curaçao. Tony begint zijn loopbaan bij de groep The Young Lovers en staat even later in de befaamde Apollo in New York bij een jeugdfestival. Hij bereikt de tweede plaats. In 1970 verhuist het gezin naar Amsterdam en voegt Tony zich bij de groep Reality. Deze band opereert vanuit Nederland, maar heeft verschillende nationaliteiten in haar bezetting. Met hen maakt Tony een single voor Pink Elephant welke flopt en in 1978 een herkansing krijgt. Reality blijft Tony Sherman begeleiden, alleen gaat deze onder zijn eigen naam optreden. Hij krijgt een contract bij Basf en in 1974 klimt 'Tonight' op de hitparade. Het worden geen top tien-hits. Het is de periode dat Stevie Wonder op zijn creatieve hoogtepunt is met langspeelplaten als 'Innervisions' en 'Songs In The Key Of Life' en Tony is gezegend met eenzelfde uitgebreid vocaal register als Wonder. Daar speelt hij handig op in. In 1977 neemt hij zelfs een cover op van 'As', dat zeker niet onder doet voor Stevie's versie.
Met zijn broers formeert hij eveneens The Sherman Brothers, maar dat brengt aanvankelijk geen succes. Pas in de jaren tachtig zullen de broers een paar hits van formaat scoren. Nadat 'As' een grote hit is geworden, is het even stil rond Tony die in die tijd tweemaal vader wordt. Een zoon en een dochter die de muziek en de voorliefde voor funk en soul met de paplepel krijgen toegediend. Inmiddels is Dorothy 35 en Andy 32 en zitten beide al geruime tijd in de muziek. Met Shermanology maken ze moderne dansmuziek met opvallend goede vocalen. De geluidsfragmentjes die ik tot dusver hebben gehoord, smaken beslist naar meer. In de vroege jaren tachtig laten de Shermans weer van zich horen. Kenneth Sherman heeft zijn zaakjes beter voor elkaar dan Mike Anthony. Beide nemen in 1982 een cover op van Timmy Thomas' 'Why Can't We Live Together', alleen is Anthony een copyright-kwestie vergeten en wordt die plaat tijdelijk uit de handel gehaald. Sherman heeft daarvan geen last, maar bereikt evenmin de Top 40. Tony mag in 1982 zijn held Stevie Wonder naar de kroon steken in 'Stars On Stevie', een Stars On 45-project van Jaap Eggermont. Kort daarop gaat hij een samenwerking aan met Julya Lo'ko, zangeres van de Nederlandse funkgroep Cheyenne.
De gebroeders hebben nog een paar hits in de midden jaren tachtig en daarna is de hitparade te hoog gegrepen voor hen. Tony pendelt daarna op en neer tussen Curaçao en Nederland. Hoewel het gezin zich aanvankelijk in Amsterdam had gevestigd, woonde Sherman later in Helmond.
Zoals ik al aangaf in de inleiding, bestaan er nogal vooroordelen over de plaatjes van Tony Sherman. Natuurlijk is het allemaal net een tikje té glad, klinkt het net net ietsje teveel Stevie Wonder, maar zeker in die laatste categorie zijn er wel heel wat minder geslaagde voorbeelden te bedenken. Ik ben van mening dat Tony Sherman wel een beetje eerherstel heeft verdiend! Laat Soul-xotica dan bij deze een voorloper zijn...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten