Nu voor de variatie eens een single die ik niet heb, maar heel hoog op mijn verlanglijstje staat: 'Belladonna Moonshine' van The Audience uit 1970. Een opvallende groep uit het Britse jazzrock-genre dat met een nog opvallender nummer zichzelf op 45-toeren presenteert. Hoeveel liedjes zijn er waarin saxofoon en banjo een hoofdrol spelen. Het is eveneens van interesse dat het één van de eerste Charisma-singles is die officieel op de markt werd gebracht.
Jeremiah Cade is een zanger en banjospeler die geheel is overgeleverd aan de Belladonna Moonshine, een eigen gestookte jenever. Als hij een slok van het goedje heeft, speelt hij de sterren van het plafond, zoals The Audience in het middenstuk demonstreert. Maar drank maakt meer kapot dan je lief is en ook Jeremiah Cade wordt vermoord door zijn handelsmerk. Eenmaal in de hemel belooft Petrus geen Belladonna Moonshine meer te stoken. Een amusant verhaal in een typische jazzrock-setting, waarbij de saxofoon de 'fills' van de electrische gitaar inkleurt. Buiten het latere (en mindere) 'You're Not Smilin' om ken ik verder niets van The Audience, maar 'Belladonna Moonshine' wordt algemeen beschouwd als het hoogtepunt van 'Friends Friends Friends'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten