Iedereen moet ergens beginnen, zo ook Barry White. In 1967 zat blijkbaar nog niemand te wachten op sensuele soul van een diepe donkere mannenstem, want zijn eigen single uit 1967 ging zonder pardon de uitverkoopbak in. Het enige kleine succes dat hij in die jaren kende, ging door het leven als Felice Taylor. Zij had in 1967-68 een handjevol hits. Maar het zou een vervolg krijgen...
In 1969 formeerde White Love Unlimited, met ondermeer Linda Taylor. De familieband met Felice wil me maar niet duidelijk worden. Het koortje van de drie dames zou White bij optredens en opnames vergezellen en vanaf 1971 ook als losse groep gaan opereren. White plukte er de vruchten van dat het repertoire van Felice Taylor toen al godvergeten was, want zodoende gingen de nummers 'It May Be Winter Outside' en 'Under The Influence Of Love' ditmaal succesvol in reprise. Het zal dan echter nog jaren duren eer Felice haar verdiende waardering krijgt.
'I Feel Love Comin' On', goed voor een plaatsje in de Tipparade in december 1967, is al jaren een Northern Soul-favoriet op mijn draaitafel. De Nederlandse persing correspondeert niet met het afgebeelde hoesje. De b-kant heet hier 'Comin' On Again' van The Bob Keene Orchestra. Is dat stiekem onze grote vriend White, die wat vingeroefeningen doet voor zijn latere Love Unlimited Orchestra? Het is de instrumentale versie van de a-kant, maar laat tevens horen dat het muzikaal knap gearrangeerd is! Een jaar later staat Taylor opnieuw in de Tipparade, nu met het speelse 'Suree Surrender' dat hoog op mijn verlanglijst staat. Natuurlijk wil iedere zwarte jongedame uit die tijd als Diana Ross klinken en liefst ook net zo beroemd worden. Bij Felice Taylor ligt dat er erg dik bovenop, waardoor haar repertoire noodgedwongen een Motown-gevoel moet hebben. Het is prijzenswaardig dat White hier creatief mee omgaat, zonder plagiaat te plegen, ook al verdiend hij geen cent meer dan de schoonheidsprijs...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten