dinsdag 16 maart 2010

een ultieme 'sixties'-collage?


In de begin jaren negentig werd ook in Nederland het Belgische tv-programma De Hitfabriek uitgezonden. Volgens mij op een laat tijdstip, want mijn zus nam het op voor me. Ik hield op papier bij welke nummers er werden gedraaid. Bij de introductie van de Concorde had men een passend liedje gevonden: 'Seven Horses In The Sky' van The Pebbles. Nog nóóit van gehoord, maar de wens om er meer van te horen ontstond ter plekke.

Ik had geluk. Even voor kerst 1993 kwam ik de single in bovenstaande hoes tegen in een winkel in Leeuwarden. De prijs? Vijf gulden en dat leek me keurig. Ik heb er geen spijt van gekregen! Wat een weergaloos goed nummer is dat. Begint al in het intro, waarbij een donderbui overgaat in galopperende paarden. De Würlitzer piano die inzet, flarden Hammond op de achtergrond, het jagende tempo, de briljante doch licht-psychedelische tekst. En dan het 'pa-pa-pa-paaa' in de brug, waar Brian Wilson en consorten worden gesalueerd. Vreemd is het dat The Pebbles slechts tweemaal in de Nederlandse tipparade terecht kwam en niet eens met 'Horses', dat in België hun allergrootste hit zou worden. Zelf koester ik een bijzondere liefde voor 'Get Around' van een jaar eerder, uit 1968. Dankzij de Love Affair-achtige violen nog weg te stoppen in een northern soul-marathon. Maar 'Seven Horses In The Sky' is toch de echte klassieker van de groep.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten