Het blijft verbazingwekkend dat er mythes zijn ontstaan in zoiets basaal als 'opzwepende amusementsmuziek voor de jeugd'. 'Geniaal' is een modewoord geworden, dat in veel gevallen niet van toepassing is op de omschreven pophelden. Laat Soul-X u bij de hand nemen en u terug brengen bij waar het werkelijk om draait: de muziek.
Jim Morrison een groot poëet? Laamenielache! Het misverstand in de poëzie is dat een cryptisch gebruik van woorden met een mooie klank leidt tot genialiteit. Niets van waar. Wie de cryptogrammen oplost, komt steeds tot dezelfde uitkomst: Mr Mojo Risin'. Zelfverheerlijking, Jim gelooft echt dat hij Jezus is en de door LSD bedwelmde popcriticus schreef het de wereld in. 'When I was Lizard king', 'wishful thinking' voor een erg matige zanger. Luister eens naar het album 'The Soft Parade'. Omdat daarop de composities afkomstig zijn van Krieger, Densmore en Manzarek, de meest muzikale van de Doors-albums. Een klasse-popsong als 'Tell All The People' wordt finaal verstierd door de slechte zanger!
Ik leerde de muziek van The Doors in 1988 kennen middels 'Light My Fire'. Het verhaal, de mythe, kende ik niet. Gewoon een snel, opvallend nummer uit het ultieme popjaar 1967. De kennismaking met het rockende orgel. Gelukkig draaiden ze in Goud Van Oud de single. Later ontdekte ik dat er een veels te lange elpee-versie bestond. Die heeft er bij mij nooit ingekund. De blijdschap was groot dat in 1991 naar aanleiding van die rampenfilm de originele single opnieuw uitkwam en niet verder dan 29 kwam. En dus had ik hem enkele weken later voor een rijksdaalder. Zonder de poster, dat wel. De originele Vogue vond ik tien jaar geleden, maar eerst draai ik de reissue af tijdens kroegoptredens. Doet het altijd goed...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten