zondag 4 februari 2018
Raddraaien: Golden Earring
Ik geef het meteen helemaal toe: De discipline om dagelijks te publiceren is wel eens hoger geweest dan in de laatste paar maanden, maar... geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om ermee te stoppen. We gaan dus gewoon door en ik mag de komende dagen wederom proberen om op schema te komen. Vandaag een dubbel bericht. Eerst weer eens het 'Raddraaien' afstoffen en straks een fiets-verhaaltje. De 'Raddraaier' van vandaag komt uit de royale verzameling die ik heb van de Golden Earring maar is merkwaardig genoeg één van die platen die ik niet meteen kan neuriën. De bak staat op zolder en ik ga niet daarvoor lopen als we ook Youtube op de computer hebben. En wellicht heb ik de plaat niet eens nodig om tot een bericht te komen. De 'Raddraaier' komt vandaag uit de achtste jaren zeventig-bak en is 'Movin' Down Life' van Golden Earring uit 1978.
Waar en wanneer? Daar hoef ik niet lang over na te denken! Dinsdag 2 juni 2009. De dag na pinksteren. Ik ben op dat moment mijn (toenmalige) favoriete singer-songwriter aan het 'volgen' op haar tournee door Nederland. Zondagavond een 'thuiswedstrijd' in Zwolle, pinkstermaandag in Amsterdam (Paradiso) en deze dinsdag in de Utrechtse popzaal Ekko. Ik verblijf in de nacht van maandag op dinsdag bij een vriendin in Leiden. Zij moet de volgende ochtend weer vroeg aan het werk maar, zoals altijd, is het weer véél te gezellig en raken we laat in de ruststand. Het resultaat is dat zich verslaapt en hals over de kop de deur uit moet. Ik krijg de instructie voor de huissleutel bij het verlaten van haar appartement en dus mag ik wel aangenaam wakker worden. Het is prachtig weer tijdens pinksteren en de dagen erna. Ik ga even later op de trein naar Utrecht. Ik probeer plekken te 'zoeken' uit de tijd dat ik in het midden des lands heb gewoond, maar er blijkt veel veranderd in negen jaar of mijn geheugen heeft me in de steek gelaten. Tot mijn grote verrassing zie ik dan opeens de kringloopwinkel aan de Oudegracht waar ik in 1997 eens ben geweest en die ik even later niet meer kon vinden. Het heeft weer erg veel singles en ik doe daar vandaag flink boodschappen. In 1997 heb ik hier 'Instant Poetry' van Golden Earring gevonden, vandaag ga ik met 'Movin' Down Life' naar huis. Het is meer om de collectie aan te vullen, qua muziek heb ik liever het vroegere werk van de Haagse band.
Mijn single zit verpakt in een slordig plastic hoesje en heeft dus niet bijgaande fotohoes. Het is wellicht de laatste single met de foto van deze 'vergeten' bezetting van Golden Earring. De band mikt in 1977 op Amerika en het scheelt ook maar weinig. De band moet dan echter wel uitbreiden om het studiogeluid zo goed mogelijk op de bühne te brengen. Robert Jan Stips heeft al wat hand- en spandiensten verricht voor de band als hij wordt aangesteld als de vaste toetsenist van de Earring. Als Cuby & The Blizzards in 1975 definitief tot een halt is gekomen, loopt Eelco Gelling plots rond huis. Het lijkt logisch dat de 'grootste' rockband van Nederland de 'grootste' gitarist binnenhaalt en dus gaat Gelling voortaan de extra gitaarpartijen doen in de Earring. Behalve zijn onmetelijke talent op de snaren neemt Golden Earring ook zijn drugs-hobby over in de 'deal' en dat neemt gedurende die tijd alleen maar ergere vormen aan.
De optredens in Amerika zijn zonder meer een groot succes. Golden Earring speelt in het voorprogramma van alle grote Amerikaanse bands en niet zelden komen de fans voor de hoofdact en gaan naar huis met de Earring. De Amerikaanse (muziek-)business is echter staalhard en een stuk 'sneller' dan in Nederland. Golden Earring behoort in 1978 reeds dertien jaar tot de top en er zijn slechts enkele mastodonten die meer dan vijf jaar aan de absolute top verblijven in Amerika. Het is de 'heimwee naar Den Haag' dat maakt dat Golden Earring zich nooit definitief gaat vestigen in Amerika en dat is misschien maar goed ook. De tournees zijn 'snoepreisjes', ook al zal de band dat op een gegeven moment duur komen te staan. In een Golden Earring-biografie die ik eens heb gelezen, vertelt Fred Haayen over het telefoontje dat hij van Barry Hay krijgt uit Amerika. ,,Jullie gaan vandaag kadootjes kopen voor jezelf en je geliefden", had de platenmaatschappij gezegd. ,,Uiteraard op onze kosten!". Hay deed over de telefoon een opsomming van al het fraais dat hij reeds had gekocht en ook hoe de band in een limousine naar het winkelcentrum was gebracht. ,,Pas op, jongens", had Haayen gezegd. ,,Dat gaat allemaal van jullie gage af". Er blijft aan het einde van deze specifieke tournee niet zoveel over in contanten. Ze hebben dubbel en dwars betaald voor de diamanten en muziekinstrumenten.
Golden Earring is lange tijd een 'ambitie' voor mij. Gedurende de jaren dat ik recensies schrijf voor het Sneeker Nieuwsblad aanschouw ik de ene legende na de andere maar ik ben gebonden aan de directe regio van Sneek. Golden Earring treedt vrijwel nooit op in Sneek. Wel in Joure of Koudum, maar dat valt buiten het verspreidingsgebied. In het seizoen 1997-98 gaat de band langs de theaters met een tweede 'unplugged'-tournee en doet een 'try out' in Sneek. Dit is mijn kans! Het is een échte 'try out' want nog niet alles loopt op rolletjes. 'Burning Stuntman' is de nieuwe single en het is de bedoeling dat de band dat 'live' gaat spelen tegen de achtergrond van de videoclip. Dat is in Sneek moeilijk synchroon te krijgen. De recensie komt uiteindelijk toch nog en het is, volgens mij, tevens de laatste recensie die is afgedrukt. Een mooier afscheid had ik niet kunnen wensen?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten