maandag 5 februari 2018

Raddraaien: Cheap Trick



Over ongeveer een maand is het acht jaar geleden dat ik het eerste bericht heb gepubliceerd op Soul-xotica. In het begin is het vooral 'zoeken naar een stijl'. Wat wil ik precies bereiken met Soul-xotica? Welnu, het begint als uitlaatklep voor mijn dj-hobby. Hoewel de soul in 2010 al een rol speelt daarin, zijn de optredens dan nog vooral 'algemeen' en meest in kroeg-verband. De eerste platen die ik behandel, komen uit de bakken waarmee ik een paar weken eerder in een kroeg in Steenwijk heb gedraaid. In april begin ik voorzichtig met een berichtje over Fursaxa, maar heb het dan niet over een concertbezoek in Zwolle. Dat is té ver uit de buurt van de muziek waarover ik schrijf op Soul-xotica. Singles-aankopen worden alleen maar genoemd als er 'interessante' platen zijn gekocht voor de dj-bakken. Ik had erg graag gezien dat ik alle aankopen had bijgehouden op Soul-xotica, maar ja... dat is dus niet het geval. Ik moet even kijken of ik Cheap Trick al eens eerder heb gehad en stuit daarbij op zomaar een klein verhaaltje van 9 oktober 2010. Ik ga met de billen bloot en deel een aantal singles waarbij ik 'geen emotie voel'. Wellicht is dat de eerste 'Singles round-up' geweest? Maar nee, ik heb nog niet eerder uitgebreid over Cheap Trick geschreven en dus mag 'I Want You To Want Me' vandaag schitteren als 'Raddraaier'.

Waar en wanneer? Daarvoor hoef ik in eerste instantie niet ver terug in de tijd want de plaat is hier in oktober nog voorbij gekomen. In 'Het zilveren goud' wel te verstaan. Ik heb de single sinds oktober 1992 in de bakken staan. Een plaatje dat vermoedelijk zijn loopbaan in de Ludabar is begonnen, vervolgens in De Koopermolen heeft geresideerd en daarna nog ettelijke keren wordt gedraaid bij een particuliere verzamelaar en dj. Het hoesje is in 1992 al half vergaan en de single is niet smetteloos, maar ik geloof dat ik inmiddels een 'upgrade' heb toegepast. In tegenstelling tot 'Movin' Down Life' dat ik nauwelijks kan herinneren, heeft Cheap Trick een stevige indruk achter gelaten. Mijn oudste broer heeft op zijn minst de single en dus hoor ik het op de overloop als broer de stereo open draait. Anno 2018 is het zo'n plaatje dat ik tien keer teveel heb gehoord, maar toch ga ik de plaat vandaag in het zonnetje zetten.

De geschiedenis van Cheap Trick begint in 1961 in de stad Rockford in Illinois. Rick Nielsen is pas twaalf jaar oud als hij als gitarist aan de weg gaat timmeren. Zijn liefde voor het instrument kent geen grenzen en heeft inmiddels een unieke verzameling van honderden gitaren. Het gaat pas ergens op lijken als hij in 1967 de band Fuse formeert met Tom Peterson. Deze zal later zijn podiumnaam aanpassen tot Tom Petersson. De band komt in contact met Epic, het platenlabel dat tien jaar later de albums van Cheap Trick zal uitbrengen. Het debuut van Fuse heeft geen titel en is een grote flop. Nielsen en Petersson nemen vervolgens twee ex-leden aan van Nazz en spelen enige tijd als Fuse of Nazz. De keuze van de naam ligt eraan in welk district het concert plaats vindt. Bun E. Carlos (eigenlijke naam: Brad Carlson) komt bij de band die in 1971 verhuist naar Philadelphia. De naam wordt gewijzigd in Sick Man Of Europe en doet in die hoedanigheid een tournee door Europa. Terug in Philadelphia wordt een concert van Slade bijgewoond waarbij Petersson opmerkt dat Slade 'alle goedkope truucjes uit de kast trekt voor haar optredens'. Dat inspireert de groep in 1974 tot de naam Cheap Trick. Randy 'Xeno' Hogan is een tijdje de zanger maar wordt alras vervangen door Robin Zander. Daarmee is de klassieke Cheap Trick-bezetting een feit.

Een optreden in Wisconsin brengt Cheap Trick terug bij Epic. In februari 1977 verschijnt het debuutalbum. Aan de ene kant zijn er de vriendelijke knikjes naar de hardrock en het genre dat enige tijd later de naam 'powerpop' zal krijgen. Tekstueel is het allemaal vrij ongebruikelijk en 'heavy'. De muziek klinkt 'zonnig' voor onderwerpen als zelfmoord en pedofilie. Het album bereikt nét niet de Top 200 van best verkochte albums in Amerika. In Japan is het album echter niet aan te slepen. Het tweede album heet 'In Color' en laat de hardrock tijdelijk achter zich. Cheap Trick is zelf echter niet te spreken over dit 'poppy' album en zal jaren later zelfs proberen een nieuwe versie van 'In Color' te maken. Het is een geluk voor de band dat het in Amerika evenmin aanslaat en opnieuw is het een grote hit in Japan. In mei 1978 verschijnt het derde album, 'Heaven Tonight', en dat combineert de elementen van beide albums en wordt hierdoor gerekend tot het betere werk van de groep. 'Surrender' zal later een grote hit worden maar eerst moet de band in het vliegtuig naar een oord waar het bijkans groter is dan The Beatles: Japan.

In Japan heeft de groep al een paar fikse hitsingles gehad. De studio-versie van 'I Want You To Want Me' heeft daar bijvoorbeeld in de top tien gestaan. Van twee uitverkochte concerten in de 'Nippon Budokan' worden live-opnames gemaakt voor een album dat aanvankelijk alleen in Japan zal verschijnen. Doordat via importkanalen een gigantische vraag ontstaat naar de elpee besluit Epic het eveneens met de rest van de wereld te delen. 'Budokan' zet Cheap Trick ineens op de kaart. Hoewel 'I Want You To Want Me' vrij nieuw is voor Europese en Amerikaanse luisteraars is het een flinke hit geweest in Japan. Vandaar dat de titel met een flink applaus wordt onthaald. De single is overal een grote hit en ook in Nederland staat het op de eerste plek van de Top 40. 'Surrender' wordt snel als opvolger uitgebracht, hoewel Cheap Trick zélf de laatste hand heeft gelegd aan het vierde studio-album. Epic kiest ervoor de release even uit te stellen. 'Dream Police' verschijnt eind 1979 en is in staat het succes vast te houden in Europa en Amerika. In 1980 verschijnt dan 'All Shook Up' en krijgt de groep te maken met gemengde gevoelens. De recensenten schrijven de plaat de grond in en kort daarna verlaat Tom Petersson de groep. Pete Cometa zal de komende zes jaar zijn plek in nemen. Het zijn jaren van vallen en opstaan. De albums variëren van 'genietbaar' tot rampzalig en de plaatverkoop loopt achteruit. In 1987 keert Petersson weer terug op zijn plek en zal de groep nog eenmaal groots scoren met 'The Flame'. De band moet dan tegen haar zin in mogelijk hit-materiaal opnemen van Epic, iets dat de band met de platenfirma niet ten goede komt. In 1993 loopt het contract af met Epic en mag Cheap Trick het proberen bij Warner Bros. Dat duurt een album.

Cheap Trick is vooral een 'live'-band en het heeft meer dan vijfduizend concerten op haar naam staan. Cheap Trick wordt door vele (alternatieve) rockmuzikanten gewaardeerd en na het avontuur bij Warner Bros. maakt de groep een single voor het Sub Pop-label. Meerdere van deze uitstapjes volgen en in 1998 richt de band Cheap Trick Unlimited op, een eigen productiemaatschappij dat de opnames zélf verkoopt aan kleine labels. Sinds 2005 staat de groep helemaal op eigen benen en dat gaat ze goed af. Met name lieden als Billy Corgan (Smashing Pumpkins) zorgen er hoogst persoonlijk voor dat Cheap Trick kan blijven optreden. Het meest recente album van de groep is op 20 oktober uitgebracht en heet 'Christmas Christmas'. Het bevat covers van bekende kersthits en dat zijn niet alleen de 'traditionals'. Eén van de nummers is 'Merry Christmas' van The Ramones en is geschreven door Joey Ramone. Dezelfde Ramone die Cheap Trick aanduidt als zijn grootste inspiratiebron.

Een radio-collega heeft bewezen dat je vanaf iedere groep of artiest binnen zes stappen terug kunt naar The Beatles en bij Cheap Trick kan dat op verschillende manieren. Zo spelen Nielsen en Carlos op speciale uitvoeringen van 'I'm Losing You' van John Lennon en 'I'm Moving On' van Yoko Ono. Beide opnames zijn oorspronkelijk bedoeld voor 'Double Fantasy' totdat Lennon besluit het album meer pop-georiënteerd te houden in plaats van de experimentele uitspattingen van Nielsen en Carlos. 'Losing' verschijnt later op een Lennon-compilatie, 'I'm Moving On' blijft op de plank liggen. George Martin is de producent van 'All Shook Up' en tevens heeft de groep verschillende covers opgenomen van de Fab Four.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten