Blauwe Bak Top 100: 70-61

70. I’m Losing-Notations (US, Gemigo GMS 0500, 1975)
De Twinight-hobby is kort maar krachtig geweest. De single ‘I Can’t Stop’ van The Notations heb ik bijvoorbeeld tweemaal binnen een maand gekocht omdat de eerste niet bepaald ‘zuiver’ klonk. Nog altijd heb ik een diepe bewondering voor het werk op Twinight, ook al is de keerzijde, ‘I’m Still Here’, een grotere rol gaan spelen in 2016. In de zomer van 2016 zie ik deze bij Mark. De a-kant is eigenlijk ‘Think Before You Stop’ en schijnt een favoriet in de Northern-scene te zijn. Net zoals bijvoorbeeld ‘Nine Times’ van The Moments vind ik het té kaal en het is na verloop van tijd dat ik meer van de b-kant ga houden. Het is niet essentieel spul zoals hun Twinight-single, maar nog steeds erg prettige muziek. Dit is niet de enige single uit 2016 in deze aflevering. Ook 69, 65, 63 en 61 heb ik vorig jaar gekocht, hoewel Percy Sledge in december is en daardoor toch weer bij de Top 100 van 2017 hoort.

69. Here’s Tomorrow-Limmie & Family Cookin’ (Germany, Avco 13 374 AT, 1974)
De a-kant maakt direct al weinig indruk, maar de prijs, het fotohoesje en nog wat dingen maken dat ik de gok aandurf. De b-kant ontdek ik als de single binnen komt en ik geef meteen de voorkeur aan deze kant. Toch duurt het enige tijd voordat het Week Spot wordt en ik de plaat helemaal op waarde ga schatten. Het is weer zo’n voorbeeld van ‘crossover’ waarbij de wijzer ietsje doorslaat naar de ‘pop’, maar hij mag er zijn!

68. Lord Don’t Move The Mountain-Inez Andrews (US, Song Bird SB-1203, 1972)
In oktober 2016 koop ik al een single van Inez Andrews. De a-kant is té gedragen, maar de b-kant klinkt me ‘lekker’ in de oren. ‘God’s Humble Servant’ is geadresseerd aan de ongelovigen die het bestaan van een opperwezen bestrijden. Volgens Inez kun je razen wat je wilt, maar je bent intussen maar mooi zijn dienaar. Ik durf de theorie maar niet tentoon te spreiden op een Facebook-pagina van atheïsten. Muzikaal is het refreintje wat aan de zoete kant, maar de coupletten: Dat is ‘sister funk’ op zijn best. Inez kan namelijk fantastisch ‘schreeuwen’. ‘God’s Humble Servant’ haalt in 2016 niet de Top 100, ‘Lord Don’t Move The Mountain’ doet dat in 2017 wel. Nu gaat Andrews op de bluesy toer met wederom een tekst die tot nadenken stemt. ,,Heer, verplaats niet de berg, maar geef mij de kracht haar te bedwingen”. Mooi als je zoiets kan geloven, dan zal zo’n nummer erg veel troost geven! Ik begin haar stem steeds meer te ‘mogen’, wellicht volgend jaar een andere titel van haar in de Top 100?

67. Trying To Live My Life Without You-Otis Clay (US, Hi 45-2226, 1972)
Hij verlaat ons in de schaduw van David Bowie: Soul-zanger Otis Clay overlijdt rond dezelfde tijd en heb ik hier in de ‘Dodenrit’ gehad. Clay krijgt zijn eerste erkenning als Sir Douglas Quintet ‘She’s About A Mover’ tot een wereldhit maakt. In 1980 legt hij het fundament voor het succes van Yazz & The Plastic Population’s ‘The Only Way Is Up’. Toch zal Clay zelf nooit het succes krijgen dat hij verdient. In 1972 neemt hij bijvoorbeeld dit nummer op voor het Hi-label van Willie Mitchell. Met dezelfde begeleiding als dat we kennen van Al Green, zingt Clay over enkele zware verslavingen. Zoveel sigaretten als dat hij heeft opgerookt op een dag? Dat doe ik in een paar weken. Voortdurend een glas wijn in de hand houden? Nee, zo zwaar alcoholist ben ik nu ook weer niet geweest. Het moeilijkste om op te geven, is uiteraard de liefde en daarmee heb ik de moraal van het verhaal prijs gegeven. Ook al kun je dat reeds vernemen bij het lezen van de titel.

66. I’m Looking For A Man-The Five Blind Boys (US, ABC Peacock P-20009, 1974)
Middels deze single leer ik dat er meerdere groepen zijn visueel gehandicapte mannen die van hun geloof getuigen middels de muziek. Dit is niet de Five Blind Boys Of Alabama, de groep die vooral in de jaren negentig even populair is in ons land. Dit kwintet is op zoek naar een man uit Galilea en heeft dus niet een seksistische ondertoon. Ik tracht de ‘rockin’ gospel’ te vermijden in het verzamelen. Het zijn vooral de mannengroepen die gedurende een liiedje met veel herhaling het tempo opschroeven naar sneltreinvaart. Deze single van Five Blind Boys klinkt in de verte als rockin’ gospel, maar heeft een hele interessante ‘groove’ welke de ‘rock’ eruit haalt en eerder funky maakt. Eén misstapje en je zit wel in de rockin’ gospel. Het is dus nét goed gekomen voor deze single!

65. Love Me Like You Mean It-Percy Sledge (NL, Atlantic A 2326, 1966)
Een maandagmiddag in december 2016. Ik heb vlak ervoor de Blauwe Bak Top 100 van 2016 gepubliceerd en dus mag deze als eerste mee voor de volgende Top 100. Ik ga even langs bij de kringloopwinkel in Meppel en tref daar de originele Nederlandse persing van ‘When A Man Loves A Woman’. Ik heb eigenlijk altijd een hekel gehad aan dat ding, maar middels deze single ben ik er écht van gaan houden en opent het de deuren voor ander werk van Sledge. De b-kant is eveneens een verademing: Ik geloof niet dat ik Sledge eerder zó uptempo en Southern Soul heb gehoord als hier. Een plaatje dat ik met alle liefde in deze Top 100 in de schijnwerpers zet.

64. If I Could See The Light-The 8th Day (US, Invictus Is-9107, 1971)
In de jaren negentig koop ik eens ‘You’ve Got To Crawl (Before You Can Walk)’ van The 8th Day. Het meest geintrigeerd door de bandnaam en het Invictus-label. De plaat zit ook een tijdje in de reserve-Blauwe Bak, maar die heb ik juist weer teruggeplaatst in de jaren zeventig als ik deze in op Discogs zie. De plaat staat in de rubriek ‘gospel’ en, ja, ‘The Light’ kun je zo ook interpreteren. Het klinkt als een ‘droom’, een gospel met ballen. ‘The Light’ blijkt een stuk minder zweverig te zijn en de ik-persoon bedrijft een liefde welke niet middels de bijbel wordt gepromoot. De plaat staat inmiddels gewoon in de Blauwe Bak.

63. For The First Time-The Georgia Prophets (US, Double Shot 138, 1969)
Omdat de plaat in 2017 Week Spot is geweest, mag die mee in de Top 100 van dit jaar. Verder is dit plaatje toch wel heel erg 2016 en is het verrassend dat die zo hoog staat. Het heeft in 2017 nauwelijks gespeeld en is in 2016 vermoedelijk net buiten de boot gevallen. Desondanks een 63e plek voor The Georgia Prophets.

62. Chalk It Up To Experience-The Temprees (US, We Produce XP 1810, 1973)
Een vrij recente Week Spot. Het is flink oppassen met het styreen, want deze gaat niet lang ‘goed’ blijven!

61. My Love And I-Jackie Edwards (Germany, Hit-ton HT 300007, 1966)
Het jaar 2017 betekent eveneens de ‘acceptatie’ van Carib Soul in de Blauwe Bak. Dat gebeurt via onder andere Jimmy James & The Vagabonds, maar doet me ook terug grijpen naar deze single. Het komt uit een pakket dat Albert me heeft gestuurd, de Duitse persing van een oorspronkelijke Island-single. Deze kant is meteen favoriet. Ja, het zit tegen de reggae aan zonder dat het een reggae-ritme krijgt. Wat mij betreft wel de definitie van het genre.