Ik had me gedouched en nu mochten de haartjes drogen op het tempo van de singles op de Numark. Nat lang haar moet je niet meteen borstelen en dus keer ik een uur later, in pak, terug naar de badkamer en vat het samen in een paardestaart. Dan neem ik bijgaande foto. Ik ben er klaar voor! Tegen half acht stiefel ik naar Friesenplatz met een tussenstop in een Italiaans restaurant. Penne met champignons in een pittige vleessaus. Ik heb vanmiddag niet goed opgelet en het duurt een half uur voordat ik de club bereik. Het feest begint echter pas om elf uur en heb ik plots twee uren tijd te doden...
Een eindje de Venloërstrasse op. Striptenten en private filmkamertjes. Eettenten in alle maten en om de tien meter een kiosk. Dan een café. 'Drüge Pitter', ofzo. Binnen staan een stel psychobillies te swingen op een Shakin' Stevens-medley. Ahum, het moest maar. De glazen cola voor € 1,40 zijn royaal, er mag gerookt worden en de muziek wordt meer alternatieve gitaarrock. Om tien voor elf sta ik vooraan te blauwbekken bij Club Bahnhof Ehrenfeld.
In het cafégedeelte draait iemand alles wat 'not done' is. James Brown, Gary Numan, disco en slijpsoul. Ik ontdek pas na een uur dat ik in de 'second floor' sta. De 'main floor' kent geen genade. De ene na de andere kneiter. Knisperend vinyl. Ik herken er niet eentje van! Ik laat me helemaal gaan op de dansvloer.
Ik zou hier wel even solliciteren? Soul City is het walhalla en Soul-X is daarbij vergeleken een groentje. Gedurende de avond blijkt dat er nog genoeg plaatjes zijn om te ontdekken. Vooral die 'Batman'-achtige stamper, die móet ik hebben!
Ik ontwikkel een grappig spelletje waarbij ik de dames voorzie van een kneuterige Duitse naam. Babsi zet me een beetje in vuur, maar verder dan beleefdheden komen we niet. Dan drie Nederlandse meiden. Na mijn opmerking 'dat het erg in de mode is om Duits te praten', lopen ze hoofdschuddend weg. Wees niet bang, uw platenkrasser blijft nog even 45rpm.
De northern soul wordt onderbroken door een setje funk en lome popcorn, maar dan een uurtje obscure Motown. Om tien voor vier draait Matt Fox 'Move On Up' van Curtis Mayfield. Dat vind ik een mooie afsluiter, hoewel ze nog ruim een uur voor de boeg hebben. Even na vieren ben ik weer op Friesenplatz. Broodje kebab hap-hap-hap. De binnenstad is me een beetje 'trouble tree' en ik ben blij als ik binnen ben. Tegen vijf uur ga ik slapen.
Morgen het laatste deel?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten