Wat voor zinnigs kan ik zeggen over 'Psycho', Alfred Hitchcock's klassieker uit 1960? Natúúrlijk! Dat je hem hélemaal moet kijken, zonder onderbreking, van titels (toen nog vóór de film) tot Marion's auto die uit het moeras wordt gedregd. Precies zó zoals Hitchcock het wilde. Hij wist Paramount en uiteindelijk ook de bioscoopmanagers mee te krijgen. Nadat een voorstelling van 'Psycho' was begonnen, werd niemand meer toegelaten in de zaal. Laatkomers moesten wachten tot de volgende voorstelling.
Actrice Janet Leigh was één van de grootste namen van de film. Iemand die na een goed half uur in de film zou vallen, zou zich afgevraagd hebben waar ze bleef of was gebleven. Ze is namelijk in tweederde van de film niet te zien. Als Marion wordt ze in de douche afgeslacht door Norman Bates. Of was het de moeder? Of beide?
Als onderdeel van 'The Hitchcock Collection' heeft 'Psycho' zoveel extra's gekregen dat deze de speelduur van de film evenaren. Daaronder behoort een anderhalf uur durende documentaire uit 1997 over 'the making of'. De geinterviewde betrokkenen kunnen niet vaak genoeg benadrukken dat filmen in 1960 monnikenwerk was.
Alleen al de douche-scéne nam zeven dagen in beslag. Het moment dat Marion dood op de vloer ligt, moest twintig keer overnieuw. Het gerucht dat Hitchcock een koude douche had gebruikt om Leigh te laten gillen, is niet waar. Het tegendeel juist! In de definitieve scéne waar ze roerloos op de grond ligt, veroorzaakte de stoom dat het kunstleer, dat haar naaktheden moest verbergen, open scheurde. Onzichtbaar voor de camera, maar de technici bovenin hadden een fraai uitzicht...
Het is één van de vele leuke anekdotes van de set. Zo durft Janet Leigh sinds de opnames niet meer onder de douche te stappen. Gelukkig gaat ze nog wel in bad en ziet ze er 37 jaar na 'Psycho' nog even appetijtelijk uit!
Hitchcock stond op het punt om over te stappen naar Universal, veel van de opnames werden op het terrein van Universal geschoten. Hij gebruikte de crew van zijn tv-show om de kosten laag te houden. 'Psycho' moest een low budget-film worden. De keuze voor zwartwit was omdat een kleurenfilm het te walgelijk zou maken.
Hoewel het publiek unaniem enthousiast was, gold dat niet voor de media. Volgens de scenarioschrijver had dat een oorzaak. Er waren geen 'preview'-avonden, waardoor de vakpers naast het publiek in de bioscoop moest gaan zitten. Enkele recensenten hadden daar moeite mee en botvierden dat op de film.
Tot slot was er in de filmgeschiedenis iets in 'Psycho' te zien dat nog nooit eerder in een rolprent zat. Het zou een leuke kwispel zijn... Een wc-pot!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten