maandag 10 oktober 2011
negen tien elf
Na een avondje stappen met Willemijn zet ik zondagochtend om vijf uur het laatste stapje voor die dag. Zoals gewoonlijk na zo'n overdosis frisdrank, ontwaak ik een anderhalf uur later met een volle blaas. Als ik vervolgens om acht uur niet opnieuw de slaap heb gevat, gaat het snel met de plannen. Om kwart voor elf til ik de fiets in de trein en even na twaalven sta ik op station Nijverdal-West. Het oorspronkelijke plan was om een regionale fietsroute van de ANWB op te pakken, maar die kom ik pas veel later tegen. Dan heb ik het roer al omgegooid.
De zon scheen bedrieglijk, afgezien van de snijdende wind was het bijna een mooie herfstdag. Ik volg maar een route via de fietsknooppunten, hoewel op een kruispunt in Nijverdal een handwijzer mijn aandacht had getrokken. Ommen zou iets meer dan vijftien kilometer zijn. In Holten ga ik even na tweeën aan een uitsmijter en wordt het plan uitgewerkt.
Direct na Holten tref ik het startpunt van een ANWB-route van veertig kilometer, die doen we een volgende keer. In Haarle gaat het miezeren, terug in Nijverdal wordt het menens. Maar wat eenmaal in de kop zit? Ik volg de LA15 van de Achterhoek naar het Vechtdal en kruis de LA9 in de buurt van Giethmen, vlak onder Ommen. In 2009 fietste ik de LA9, de Vechtdalroute, vanaf Ommen naar het Duitse Darfeld, de oorsprong van de Vecht. Vandaag fiets ik het stukje van Ommen naar Zwolle. In de stromende regen!
De winterjas blijkt niet waterdicht, maar mijn humeur kan niet stuk! Zeker niet wanneer ik de datum bedenk: de negende dag van de tiende maand in het elfde jaar van deze eeuw. Het zal toch niet een 20092009 worden?
Tegen negen uur ben ik weer in Steenwijk en moet mijn euforie even kwijt in Het Pandje. Daar is het bijzonder gezellig! Opeens doe ik iets wat ik al tijden niet meer heb gedaan. De popencyclopedie opent en ik ratel met de nodige humor trivia en raak vol vuur door een aantal platen. Zo leg ik uit wat de schoonheid is van ons fotomodel. Ik heb mezelf dit afgeleerd omdat ik wilde aantonen dat ik méér ben dan een muziekidioot, en toch zit die rol me als gegoten.
Eén van de toehoorders wil me al in De Wereld Draait Door hebben, maar dan ben ik opnieuw één en al professionaliteit. Zoveel geld heeft de Vara niet!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten