Haar naam viel al eens in juni of juli. Bea Erich, ondanks haar Duitse naam woonde ze in de vroege jaren zeventig gewoon in Leeuwarden. Bea zat muzikaal in het stevige progressieve werk en enkele van haar singles komen deze weken aan bod. We beginnen met Atomic Rooster. Het vinden van het hoesje leek even problematisch te worden. Ik had bijna mijn eigen fotohoes op de plaat gezet. Als laatste strohalm tóch even onder 'sixties' gekeken op singlehoesjes.nl en warempel, daar staan beide hitsingles van Atomic Rooster. Dit bericht mag ook beschouwd worden als eerbetoon aan John Du Cann die precies een maand geleden het leven liet.
Organist Vincent Crane en drummer Carl Palmer stonden in 1968 op één in Engeland als onderdeel van The Crazy World Of Arthur Brown. 1969 was het jaar van de supergroepen en Crane's idee moest Rooster heten en Brian Jones bevatten. Zo ver kwam het niet, Jones overleed en het project kreeg een doorstart als Atomic Rooster. Op het debuutalbum ontbreekt de gitaar als instrument, totdat in vroeg 1970 Du Cann bij de groep komt. Dan vertrekt de bassist en neemt Crane die partijen over op orgel. Palmer sluit zich in de zomer aan bij Keith Emerson en Greg Lake en met het geniale tweede album 'Death Walks Behind You' krijgt de groep eindelijk succes.
'Tomorrow Night' strandt bij ons op 38, in Engeland 27 plaatsen hoger. 'Devil's Answer' is daar zelfs een top vijf hit. Zonder basgitaar, maar met grommende Hammond en koper, is Atomic Rooster verantwoordelijk voor een progressief geluid in de Britse hardrock. De vele bezettingswisselingen zorgen geregeld voor een stijlwisseling. Onder Chris Farlowe wordt het soulvol en later funky. Om in 1980 weer terug te keren in de hardrock.
Eigenlijk vind ik alleen het intro van 'Devil's Answer' echt de moeite waard en draai ik liever 'Tomorrow Night'. Maar ja, die koop ik pas in 1999...
Morgen dus geen bericht, zondag de Schijf van 5.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten