Singles round-up: juni 4

Normaal gesproken doe ik op de vrijdagavond het liefste een kort berichtje met zo weinig mogelijk huiswerk. Dat heeft uiteraard te maken met mijn radioshow en het feit dat ik zaterdag ook gewoon aan het werk moet. Vanmiddag is echter de 'used but not abused'-partij van Mark binnengekomen en omdat ik die morgenavond in 'Do The 45' wil draaien, vind ik het wel handig om van tevoren even de kwaliteit te checken en een favoriete kant uit te zoeken. Immers, deze singles zijn door Mark uitgezocht en zijn niet speciaal aanbevolen vanwege één specifieke kant. Ik zal beide kanten moeten controleren. Ik heb niet het gevoel dat dit een hele uitgebreide 'Singles round-up' gaat worden en dus durf ik het wel aan om twee afleveringen te doen. Van de zeventien zijn er twee 'dubbel' en dat scheelt ook weer. Ik ga met de eerste negen beginnen en daar zitten ook meteen de twee dubbele tussen.

* J.R. Bailey- The Entertainer (US, Midland International, 1974)
Als ik J.R. Bailey uit het hoesje pak, zie ik meteen waarom het is afgekeurd door Mark. Er zit een scheurtje in het styreen. Dat klik je zo weer terug en in het minste geval zit er in de helft van de plaat een tik. Ik noem de plaatjes bij de officiële a-kanten. 'If You Could Only See Me Now' is de subtitel van deze kant en het is muzikaal 'The Entertainer' van Scott Joplin. Het is best een aardige kant! Op de flip staat 'You Pass My Love' en dat is een pure ballade. De tik door de breuk is niet heel hard en het styreen heeft het voor de rest redelijk goed overleefd. Ik heb ze wel minder gehoord!

* Archie Bell & The Drells- I Can't Stop Dancing (US, Atlantic, 1968)
Deze heb ik in december 2015 gekocht van Mark. Hoe ik dat uit mijn hoofd weet? Welnu, ik heb in 2016 een hele trits 'Vakantiemixen' gemaakt met de singles vanaf december 2015 tot de zomer van 2016 en deze trapt de eerste mix af. Ik moet voor de aardigheid even mijn oude exemplaar checken want op zich klinkt deze niet helemaal verkeerd. Een beetje 'distortion' maar dat heb je snel met styreen van 56 jaar oud. Het 'mindere' exemplaar komt in ieder geval in de Gele Bak want het blijft een leuk plaatje!

* William Bell- I Need Your Love So Bad (US, Wilbe, 1990)
De eerste drie zijn in ieder geval singles die Mark later heeft toegevoegd. In het oorspronkelijke pakket zitten een aantal die ik al had en deze heeft hij weggelaten en vervangen door platen uit dezelfde categorie. Hij biedt ook een partijtje soulvolle blues aan uit de jaren tachtig en negentig en vermoed dat William Bell is overgestoken. Wilbe wordt gedistribueerd door Ichiban. Dus is het een veteraan in een iets té hippe jaren negentig-setting. Het tikt een keer over in het intro maar als het daarbij blijft. Op zichzelf zou dit een prachtig nummer zijn geweest als ze de computerbliepjes hadden weg gelaten en een echte drummer hadden gebruikt. De flip heet 'I'm Ready' en is zelfs nóg hipper. Ook hier weer de net iets té foute synthesizers. Aan de andere kant is het ook wel humor en kan ik een uur vullen met 'nét niet'-jaren tachtig-soul. Ik denk toch dat 'I'm Ready' dan het minst storend is.

* Gene Chandler- Just Be True (US, Constellation, 1964)
Het staat voor twintig euro in de boeken maar dat is vast niet van toepassing op mijn exemplaar. Je hoort in 'Just Be True' meteen wie de schrijver is. Het ademt namelijk Curtis en The Impressions. Qua vinyl (want die mazzel heb ik nog, het is geen styreen) heeft het wat steenslag gehad maar het klinkt niet heel erg beroerd. Op de keerzijde staat Billy Butler's 'A Song Called Soul' en dat is juist weer lekker upbeat. Ik zie nu dat het een hele lichte 'edge lift' heeft. Tja, dan is een plaat qua waarde praktisch afgeschreven maar ik kan hier nog heel veel plezier aan beleven.

* Judy Clay- My Arms Aren't Strong Enough (US, Scepter, 1964)
'35 pounds in the books', heeft Mark geschreven op het hoesje. Het label is echter verweerd en iemand is druk geweest met viltstift en pen. 'My Arms' is een walsje met groots orkest en een hysterisch zingende Judy. 'That's All' op de flip is een stuk meer ingetogen en eigenlijk heb ik dat liever in dit geval. Het styreen maakt wel wat lawaai, maar hee... de plaat is zestig jaar oud.

* Otis Clay- Turn Back The Hands Of Time (US, Elka, 1975)
De tweede dubbele single. Ik hoef niet eens naar mijn andere te kijken en te vergelijken. Deze dubbele gaat rechtstreeks de Gele Bak in. Hij is niet heel erg gehavend, maar zelfs in Mint heeft dit plaatje niet een hele hoge waarde. Artistiek is het gewoon een leuke cover van de Tyrone Davis-hit maar ome Otis kan veel beter.

* Lou Courtney- The Best Thing A Man Can Ever Do For His Woman (US, Epic, 1974)
Het styreen is ongehavend maar het kraakt wel wat in de achtergrond. Het is niet 'overpowering'. Maar oef... wat is dit een steengoed nummer. Ik moet bekennen dat ik me nooit echt heb verdiept in Lou Courtney maar dit smaakt naar meer. Erg fijne crossover-soul met een fraai arrangement. De b-kant heet 'I'm Serious About Lovin' You' maar dat vind ik niet heel erg overtuigend klinken.

* Diamond Jim- The Legend Of Diamond Jim (US, Diamond Jim, 1968)
Ik vermoed eerst dat het 'Sex Appeal' van Lee Rogers moet zijn. Nee, het is een plaatje van Diamond Jim zélf. Ik ga net de discografie door van het Diamond Jim-label en dan blijkt dat Mr. Bo & His Blues Boy's (in de Gele Bak) en The Tempos op Riley's  van een en dezelfde Diamond Jim zijn. Diamond Jim praat heerlijk over zichzelf over een bluesy ondergrond. Een echte 'novelty'. Hier is het label vooral erg vuil hetgeen de prijs drastisch naar beneden heeft gehaald.

* Billy Frazier- Try Me (US, Verve, 1967)
Dit is één van de eerste platen die ik spot in de foto en welke me tot nadenken zet. Hier heb ik dan de Verve-promo op styreen en dat heeft het goed overleefd. Een beetje een ruis maar niets dat me heel erg gaat irriteren. 'Try Me' is gewoon grootse jaren zestig-soul. 'Temptation' op de keerzijde heeft een dramatisch intro en is verder al even smakelijk als 'Try Me', ik denk zelfs dat het mijn favoriete kant gaat worden. Tot nu toe heb ik nog geen grote tegenvallers gehad en het lijkt alsof de deal wel uit kan voor mij.