Het is vandaag niet meer van een buitenactiviteit gekomen. Ik heb vlak voor het weekend namelijk 'speelgoed' gekocht en dat arriveert vanmiddag. Daar ben ik het meeste van de dag zoet mee. Een nieuwe mp3-speler. Niet zomaar een huis- tuin- en keuken-speler maar een 'high end' compleet met equalizer en maar liefst 64GB geheugen. Dan kan ik het nu over zondag hebben. Ik hou een slag om de arm. Als de markt in Ruinen niets voorstelt dan ga ik vast een bocht om fietsen. Als de markt wél een succes is? Dan maar meteen naar huis na afloop. Toch heb ik onverhoopt een boodschapje want mijn koffie is helemaal op. Bij de derde (en laatste) stand met singles concludeer ik dat ik straks eerst moet pinnen. In de Plus staat een pinautomaat want daar ben ik maandag nog geweest. Deze blijkt echter op zondag dicht te zijn. Ruinen is toeristisch genoeg voor een tweede pinautomaat en zo ga ik op zoek. Ik vind eentje in de muur aan de Brink, alleen... koffie halen in Ruinen is nu van de baan. Nadat ik de singles heb afgerekend, loop ik te dubben. Ik kan direct naar Uffelte fietsen en daarna koffie halen in Havelte. Of ik ga over het Dwingelerveld naar Dwingeloo. Ik kies voor het laatste. In Dwingeloo koop ik ook een pak fris en een klein hapje dat ik tussen Dwingeloo en Wittelte op een bankje nuttig. Het zijn wederom geen spectaculaire kilometers maar best een aardig ritje door een omgeving die nooit gaat vervelen. Dan kan ik nu vervolgen met de tweede aflevering over de singles uit Ruinen.
* Earth Wind & Fire with The Emotions- Boogie Wonderland (NL, CBS, 1979)
Heb ik die nog niet? Nee, ik kan me er soms over verbazen. Ik ben vijfendertig jaar aan het verzamelen en 'mis' nog altijd een aantal grote hits. Het is vooral dankzij de seventies-show op vrijdagavond dat ik dit soort platen opeens mis. Deze heeft zijn draaiuren gemaakt in de discotheek want hij kraakt flink hard. Enfin, als een 'thuisbrenger' gaat deze het best doen. Intussen maar eens rondkijken voor een beter exemplaar.
* Electric Light Orchestra- I'm Alive (NL, Jet, 1980)
Eenzelfde laken een pak. Ik heb al veel van ELO maar deze ontbreekt gek genoeg. De plaat ligt twee keer op de markt: Eens in een neutrale hoes en een keertje met fotohoes. Achteraf gezien had ik de platen moeten omwisselen. Degene in de fotohoes heeft een label dat onder gekalkt is. Het vinyl kan ermee door!
* Eruption- One Way Ticket (UK, Atlantic, 1979)
Dit plaatje staat precies 45 jaar geleden in de Engelse hitparade. Ik weet dat omdat ik vrijdag de plaat had willen draaien maar hem niet kon vinden. Dan blijkt dat ik deze ook nog steeds niet heb. Dat is in één klap opgelost want de Engelse klinkt ook net een stukje lekkerder dan de reguliere Nederlandse of Duitse.
* Full House- Baby Blue (NL, CBS, 1976)
De b-kant is geschreven door Ron Brandsteder samen met Albert Hol uit Unit Gloria, op de a-kant bedient Full House zich opnieuw van een Neil Sedaka-nummer. Dit is namelijk de opvolger van 'Standing On The Inside'. De tv-connectie zet zich door binnen de groep. Wie herinnert zich nog Frank Kramer? Volgens mij heeft hij ook een voetbalcarrière gehad. 'Baby Blue' lijkt als twee druppels water op de voorganger maar wie weet? Misschien wordt het een hit? Nee dus, maar wel een leuk plaatje voor op de zondagavond.
* Girlie- Andy (NL, Ariola, 1978)
Meidengroepen zijn weer even helemaal hot in 1978. Denk aan Luv, Babe en Dolly Dots, maar ook het succes van de Zuid Afrikaanse band Clout. Girlie is een kruising tussen Luv en Clout met een moddervette Martin Duiser-productie. Echt zo'n plaatje dat je nooit meer hoort!
* Noel Harrison- A Young Girl Of Sixteen (NL, Decca, 1965)
Het begint allemaal met Charles Aznavour die een liedje zingt over 'Les Enfant'. Oscar Brown Jr. en Robert Chauvigny voorzien het van een Engelse tekst en dat wordt 'A Young Girl Of Sixteen'. Lennaert Nijgh vertaalt dat weer in het Nederlands en zo hebben wij 'Een Meisje Van Zestien' van Boudewijn De Groot. Muzikaal is het arrangement gelijk aan de versie van Boudewijn. Met als enig verschil dat de versie van Boudewijn De Groot geen valse piano in het refrein heeft and het niet eindigt met het woord 'dood'. Best een leuke versie van Noel Harrison!
* Patrick Hernandez- Born To Be Alive (NL, BR Music, 1979, re: 1988)
Deze heb ik al in de 1979-uitdossing maar de 'remix' maakt dat ik het als een nieuwe aanwinst beschouw. Hij komt dan ook in de jaren tachtig-bak te staan. Helaas is het vinyl compleet verstierd en dus zal ik hem niet heel vaak draaien, denk ik zo.
* Frank Ifield- Lovesick Blues (UK, Columbia, 1962)
Deze beste man is ons onlangs ontvallen. De zanger met de 'jodel' in zijn stem en dat komt extra tot uitdrukking in dit 'Lovesick Blues'.
* Mai Tai- Body And Soul (NL, Injection, 1984)
Fluitsma en Van Tijn vinden in 1984 als het ware de latere Stock Aitken & Waterman-sound uit. Pete Waterman heeft hen altijd deze credits gegeven. Net als de producties van het Engelse trio smaken deze Mai Tai-singles ook altijd als vanouds. Stukje bij beetje krijg ik de collectie compleet.
* Midnight Star- Don't Rock The Boat (NL, Solar, 1988)
Nog meer moddervette jaren tachtig-producties. Altijd fijn voor op een zondagavond.
* Hugo Montenegro- Hang 'Em High (Duitsland, RCA Victor, 1968)
Kan ik het zo opeens toch nog over de mp3-speler hebben? Als ik in 2006 mijn eerste exemplaar heb, vul ik deze vooral met gratis mixen van MySpace. Eentje bevat een 'Hang 'Em High' die ik niet thuis kan brengen. Welnu, het is deze van Hugo Montenegro. Hoewel deze in een mix zit met soul- en funk is deze gewoon voor de Gele Bak.
* Melba Moore- This Is It (Frankrijk, Buddah, 1976)
Ik heb de single-versie al in de Gele Bak staan dankzij een Engelse PRT-uitgave uit de begin jaren tachtig. De a-kant is daar 'Move On Up' van Curtis Mayfield. Deze Franse heeft 'Stay Awhile' op de b-kant en dat is méér Van McCoy-magie. Vanwege deze kant mag het in de Europese Blauwe Bak.
* The New Seekers- Pinball Wizard-See Me Feel Me (Duitsland, Polydor, 1973)
De twee hitnummers van The Who in de vorm van een medley. Het werkt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten