Omdat ik zojuist eindelijk heb besloten wat de Symfonie mag aftrappen, ga ik ook maar meteen het bericht schrijven. Voordat ik weer ga twijfelen en meer van dat. Ik ben een paar jaar geleden begonnen met 'Van het concert des levens'. Oorspronkelijk was het idee om een serie te doen op Facebook en wel rondom mijn 45e verjaardag. Het is dan april 2020 en opeens heeft de wereld iets anders aan zijn hoofd dan een serie met singlehoesjes. Begin 2021 start ik met de serie op Soul-xotica en ben onderhand zo ver dat ik alleen nog de jaren 2021 tot en met 2023 hoef te doen. Over 49 weken zie ik Abraham en in plaats van opblaasbare objecten in mijn tuin, driemaal toeteren en een knalfeest in de naburige horeca ga ik aftellen tot die dag. Iedere week een jaar met een plaat. Niet zomaar de eerste de beste plaat maar een plaat waar ik oprecht zielsveel van hou. Een nummer dat mijn muzieksmaak definieert. Vaak melodieus en ruimtelijk. Voor wat betreft 1975 heb ik meer dan genoeg keuze. Ik heb nog twintig weken de tijd om na te denken over de meest ultieme platen in de jaren negentig en de nieuwe eeuw. Waar 'Van het concert des levens' over het leven in het algemeen gaat, daar zal ik me bij de Symfonie beperken tot de muziek. De ouverture in de Symfonie wordt verzorgd door de heren Justin Hayward & John Lodge en het openingsnummer op hun elpee 'Blue Jays': 'This Morning'.
Natuurlijk ben ik in de eerste levensjaren nog niet bewust van muziek. Hayward en Lodge of hun band The Moody Blues zou ik trouwens ook niet hebben leren kennen middels de familie. Mijn oudste broer koopt pas in de begin jaren tachtig een exemplaar van 'Nights In White Satin' op een vlooienmarkt. Ik leer het nummer kennen en waarderen tijdens de uitzending van de Top 100 Aller Tijden in 1986. Goede Vrijdag in dat jaar en ik mag wederom een dag mee met vader tijdens zijn werk. Ik weet nog dat we in het oosten van de provincie zitten want we komen langs de autosloop aan de snelweg bij Drachtstercompagnie. Het is een soort van 'roadside museum' van oude bussen en vrachtwagens welke in 1991 is ontruimd door de gemeente. Het is daar ergens in de buurt als 'Nights' op de radio voorbij komt. Ik heb nog altijd de associatie met het autokerkhof. In 1975 is niemand in huize Louwsma zich nog bewust van The Moody Blues. Mijn vader heeft het ongetwijfeld op de radio gehoord maar verder ook niet. De 'hit' van dat moment is 'Daarom Ben Ik Blij', de bekeringsplaat van Gert & Hermien. Mijn vader is op dat moment nog de enige die platen koopt. Mijn broer en zus gaan binnenkort beginnen waardoor de jonge Gerrit wordt omringd door popmuziek van diverse pluimage.
De Nederlandse Moody Blues-fans van dat moment hollen naar de lokale platenboer voor 'Blue Jays'. Natuurlijk moet er Moody Blues in mijn Symfonie maar ik denk dat we hier het dichtst bij in de buurt komen. The Moodies, alsook overige jaren zestig- en zeventig-favorieten, zal ik pas op latere leeftijd ontdekken en ik wil per jaar wel een 'actuele' release hebben. 'Blue Jays' staat in de albumlijsten als ik het levenslicht aanvaard. De groep is op dat moment uit elkaar gegaan. Zeven albums en intensief toeren maakt dat de heren even genoeg van elkaar hebben. Er wordt niet een definitieve punt achter het bestaan gezet, de periode wordt vooral benut voor solo-albums. Justin en John besluiten het ambitieus aan te pakken. Blue Jays moet behalve een band ook een platen- en productiemaatschappij worden zoals Threshold. De verkoop van het album is echter ook weer niet zó daverend dat dit allemaal doorgang vindt. De heren van 10cc verlenen op de achtergrond hun medewerking, hoewel dat alleen tot uitdrukking zal komen in de single 'Blue Guitar' welke pas een half jaar na het album uitkomt. Het staat ook niet op het oorspronkelijke album, maar wel op de gangbare cd-releases.
De kwaliteiten van The Moody Blues die maken dat ik wel soep lust van hun muziek komen allemaal terug in de openingstrack 'This Morning'. Akoestische gitaren, de zachte stem van Justin Hayward en zelfs een poging tot mellotron met een iets meer moderne synthesizer. Dat mag de aftelling tot mijn vijftigste inluiden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten