maandag 26 september 2022

Singles round-up: september 3


Doorgaans wil ik niet vaker dan twee keer per dag publiceren maar ik ben intussen wel een heel eind achterop schema gekomen. Bovendien wil ik de singles zo snel mogelijk allemaal behandelen en zodoende hebben jullie vandaag het derde bericht. Nu met zeven singles van gisteren. Ook hier zitten platen tussen waarover ik een boek zou kunnen schrijven, maar nee... dat ga ik nu niet doen. Ik vul de koffiekop bij, zet de apparatuur aan en ben klaar voor een volgende aflevering van de 'Singles round-up'. Meteen maar los gaan?

* Fischer-Z- So Long (NL, United Artists, 1980)
Op de WG Baarda staat de radio gewoon aan in de kantine maar ik begrijp later dat het Bogerman in de vroege jaren tachtig een paar cassettebandjes heeft. Eentje is met een elpee van Fischer-Z. Vandaar dat een aantal oud-leerlingen spontaan last van uitslag krijgen als ze Fischer-Z of Joe Jackson horen. Mijn oudste broer zit op de landbouwschool en ik heb geen idee hoe het daar zit met muziek in de schoolkantine. Henk brengt in ieder geval wel de muziek in huis van Fischer-Z en met name 'Marliese' associeer ik met mijn broer. Zelf krijg ik in 1993 een elpee van Fischer-Z en dat is de plaat met 'So Long'. Ik draai hem dan helemaal grijs. De single is de enige die nog altijd ontbreekt en, ja, dit is opnieuw een plaat waar een stuk van mijn leven in zit. Herinnert me opeens ook aan een oude kerel in een kroeg in Dokkum. Hij heeft maar één verzoeknummer en dat is 'So Long'. Stel je voor dat het vrijdagavond is en de dj heeft net de kroeg in beweging gekregen op de dansvloer? Komt die oude kerel langs om het té langzame 'So Long' aan te vragen. Hij is altijd welkom bij mij want ik ga hem met veel plezier draaien!

* The Lambrettas- Good Times (NL, Rocket, 1981)
In 1979 breekt in Engeland de 'second wave of Mod' uit. De originele Mod-scene houdt in 1966 op met bestaan en gaat voor een gedeelte op in de skinhead-reggae. Dan heb ik het uiteraard over originele skinheads en niet de latere oproerkraaiers. The Lambrettas is genoemd naar een populair scootermerk en tekent een contract bij Rocket, de platenmaatschappij van Elton John. Hoewel de 'second wave of Mod' geruisloos aan Nederland voorbij gaat (alleen The Jam heeft hier veel succes), ziet de platenmaatschappij wel potentie voor deze single van The Lambrettas. Het is dan ook tijdloze rock uit de vroege jaren tachtig met de songstructuren uit de jaren zestig. Ik heb het wel eens meer retro gehoord, maar dat maakt de plaat ook smakelijker.

* John Lennon/Plastic Ono Band- Mother (US, Apple, 1971)
Een heuse 'doublesider'? Er staat me wel iets van bij dat ik ooit een Nederlandse persing heb gekocht maar die is onvindbaar. Gelukkig is het styreen want er moet even flink worden gepoetst bij deze single. Daar kan ik morgen een schuursponsje op los laten. De b-kant oogt 'schoon' en dat is goed nieuws! De b-kant is namelijk 'Why' van Yoko Ono, de openingstrack van de elpee 'Yoko Ono/Plastic Ono Band'. John Lennon heeft het plan om de plaat integraal op te nemen. Ringo Starr is altijd meegaand, maar hij stopt de opname en haalt John over de zang los van de muziek op te nemen. John gaat akkoord en de muzikanten rennen hard de deur uit als Yoko gaat 'zingen'. Avantgarde ontmoet rock'n'roll... ik vind dit héérlijk! Het styreen moet even worden gepoetst maar is het voor mij alleen al waard vanwege 'Why'.

* Lene Lovich- Bird Song (NL, Stiff, 1979)
Meer avantgarde na 'Why' van Yoko Ono want ook Lene's impressie van een vogel zal niet bij iedereen in de smaak vallen. Gelukkig verandert dit wel in een solide popsong. Het is weer eens iets anders dan 'Lucky Number' maat een nummer dat zeker nog gaat groeien bij mij!

* The Mardi Gras- Girl I've Got News For You (NL, AZ, 1971)
Ik leer her nummer kennen middels 'Terug In De Tijd' van Veronica op de woensdagmiddag. Even later tref ik de single voor vijf gulden en ga over tot de aankoop. Nu heb ik de kans om voor een euro een vers exemplaar mee te nemen en laat die keuze niet liggen. Tot mijn grote verbazing staat de single niet in de betreffende jaren zeventig-bak. Of heb ik de plaat onlangs misschien nog eens gedraaid in 'The Vinyl Summer Spirit Of 1971'? Hoe dan ook: Deze upgrade is altijd welkom want de plaat klinkt subliem.

* Malcolm McLaren- Something's Jumpin' In Your Shirt (NL, Epic, 1989)
Ja, ik laat in de omschrijving Lisa Marie en The Bootzilla Orchestra even achterwege. Deze single mag ik bij de Xenos passen in de mandjes om de juiste maat mee te nemen. Ik heb dan al besloten dat die mee mag naar Uffelte. Dit brengt een herinnering naar boven uit de zomer van 1989. De KRO heeft dan de 'Speciale Aanbieding' en dat is dit 'hilarische' nummer. Ik heb hem een maand geleden nog eens gedraaid op de radio en dan valt me pas op hoe knap ook dit nummer in elkaar zit. McLaren heeft zelf weinig aandeel in de muziek maar het is wel zijn hersenspinsel en dat is op zichzelf al geniaal genoeg. Meesterwerk!

* Lynsey De Paul- Ooh I Do (NL, Warner Bros., 1974)
Deze heb ik al. Ik geloof zelfs in de Duitse persing. Dit blijkt echter de Nederlandse schijf in een Duits fotohoesje. Hij is hoe dan ook in een betere staat dan mijn oude. Lynsey gaat hier op de Phil Spector-toer met een nummer dat zomaar van The Ronettes afkomstig had kunnen zijn. Helaas doet die niet mee voor de 'Eindstreep' omdat ik hem 'dubbel' heb maar verder een puik nummer!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten