Singles round-up: september 5

Oh! Ik meende dat ik na dit bericht nog altijd eentje achter lig maar dat is niet zo. Ik had het bericht over The Dream Academy niet mee gerekend. Ik kan dus in principe straks de Week Spot aan jullie presenteren. Er valt vast niet veel te schrijven over de groep en dus hoeft dat geen lange zit te worden. Nu besluit ik de vangst van afgelopen zondag plus eentje uit Dwingeloo. De maand september is een laatbloeier geworden wat betreft de singles, maar kwalitatief ziet het er goed uit. Dat heeft onder andere te maken met het feit dat de winkel in Emmen dicht is op maandag en ik op woensdag niet meer het ambitieuze plan heb kunnen uitvoeren vanwege de zwakke gezondheid van mijn moeder. Hierbij de laatste zeven van deze maand want de platen van Mark gaan mee voor volgende maand.

* Sniff'N'The Tears- One Love (NL, Chiswick, 1980)
Het succes van 'Driver's Seat' komt nogal onverwacht voor Paul Roberts en zijn mannen en gezien dat nummer al een paar jaar oud is, zal het snel met een opvolger moeten komen. De platenmaatschappij kiest voor dit 'One Love', maar nee... Het is niet zo memorabel als 'Driver's Seat'. Wel een lekker plaatje met een funky groove en de nodige synthesizers. Het publiek laat de single links liggen en dat is deels terecht.

* Amii Stewart- Jealousy (NL, Hansa, 1979)
Deze heb ik al in een afwijkende persing, maar ook zonder hoes en niet in een bijster goede staat. Jammer, want 'Jealousy' is een fijn nummer! Nu dan in een betere staat en met fotohoes maar het telt niet mee voor de 'Eindstreep' van deze maand.

* Kim Wilde- You Came (Duitsland, MCA, 1988)
Ik doe de 'Singles round-up' altijd op alfabetische volgorde en niet zelden is Kim Wilde dan de laatste in een overzicht. Nu zijn we nog niet eens halverwege de laatste aflevering. Zoals jullie ongetwijfeld zullen weten heb ik gemengde gevoelens bij de late jaren tachtig. De jaren van de eerste klassen op het voortgezet onderwijs als ik een grote 'eenzaamheid' voel. Ik verdrink mezelf in de muziek uit de jaren zestig en zeventig terwijl mijn broer ons op de hoogte brengt van de actuele hits. Hij is een grote 'fan' van Kim Wilde en ik associeer dit nummer dan ook met hem. Sinds een paar jaar krijg ik steeds meer trek in de plaat maar het wil maar niet op mijn pad komen. Op de 'traditionele' manier. Ik ga niet voor iedere plaat Marktplaats of Discogs op, dat zou de 'sport' en het 'avontuur' onderuit halen.

* Andy Williams- In The Arms Of Love (NL, CBS, 1966)
De tweede single uit Dwingeloo. Eigenlijk val ik als eerste voor deze. Het kleurrijke fotohoesje doet het hem dan vooral. Tja, wat moet je verwachten van een plaat van Andy Williams? Precies datgene dat ik op deze hoor. Ik heb uiteraard wel een paar favorieten van de man en zoek specifiek nog naar 'Music To Watch Girls By' maar ook zijn 'Can't Get Used To Losing You' heeft altijd mijn interesse gehad. Deze komt een beetje oneerbiedig in de jaren zestig-bak te staan, maar dat is altijd fatsoenlijker dan achterblijven in een rommelwinkeltje in Dwingeloo...

* Yellow Dog- Just One More Night (Duitsland, Virgin, 1978)
Sinds een paar weken zoek ik regelmatig in de Engelse hitlijsten uit de jaren zeventig voor inspiratie voor radioshows. Ook tracht ik weer 'nieuwe' namen te ontdekken. Yellow Dog is een paar keer voorbij gekomen voor mij en ik word toch wel benieuwd naar deze onbekende naam. Eerst maar eens opzoeken wie deze gele hond is? Het zijn de heren Kenny Young en Herbie Armstrong die even daarvoor veel succes hebben gehad met Fox ('S-s-s-single Bed'). Ik weet niet hoe het zit met de overige platen van Yellow Dog maar ik vind 'Just One More Night' vrij ongeïnspireerd klinken. Een beetje een kruising tussen T.Rex en Cockney Rebel zonder dat het ergens heel interessant wordt.

* Karen Young- Bring On The Boys (Frankrijk, Flarenasch, 1978)
Volgens de release-data is hij pas in 1979 in Frankrijk verschenen maar ik volg de informatie op het label. Het is de opvolger van 'Hot Shot' en lijkt nergens op zijn voorganger. Er wordt een totaal andere structuur gebruikt met erg progressieve tussenstukjes en je hebt nergens de neiging om 'Hot Shot' te zingen. Grapje. Het is gewoon een kopie van de grote hit.

* Paul Young- Wonderland (NL, CBS, 1986)
Natuurlijk moet ik deze plaat kennen... Toch staart die mij al jaren aan vanuit het 'Hitdossier' zonder dat ik me de plaat kan herinneren. Hij begint me heel in de verte te dagen maar verder moet ik bekennen dat hij me nooit echt is opgevallen. Dat is op zichzelf ook weer niet erg want ik heb nog genoeg tijd in mijn leven om deze plaat anno 2022 te waarderen. En zo kom ik aan het einde van een 'Singles round-up'-marathon waarbij de verwachtingen aanvankelijk niet zo hoog waren, maar... ik heb een fraaie greep singles meegenomen uit Meppel!