woensdag 21 februari 2018

Week Spot: Gwen Owens



In verband met de 'label-specials' die ik momenteel doe in Do The 45 zijn de Week Spots van de afgelopen weken soms 'Classic' geweest om bij de desbetreffende uitzending van zaterdag te passen. Deze week wijk ik even af van het stramien. Bij de vorige geplande afleveringen van 'Do The 45' is het vrij eenvoudig om een Week Spot te kiezen, maar feit is dat veel van de 'favorieten' van komende zaterdag al Week Spot zijn geweest. Het zou dus echt een tweede keus-Week Spot worden en dan doe ik deze week liever de plaat die me bezig houd. Ik zou aanvankelijk wachten totdat ik bij de 'J' van Josie zou zijn. Ik had voor hetzelfde geld ook Final Decisions kunnen doen, maar nee... het, euh, besluit is gevallen op Gwen Owens. 'It Ain't Hardly Over' mag deze week de Week Spot zijn.

Feit is dat Mark tachtig procent van mijn 'soul-handel' heeft overgenomen. Dat heeft verschillende redenen. Eerder bestelde ik nog wel eens een partij platen uit Chicago, alleen is de post in Amerika een flink stuk duurder geworden. De eerste single is nog altijd veertien dollar en dat is teveel voor eentje. Bij de tweede is het meteen al vierentwintig dollar en dat blijft vervolgens gelijk totdat je een stuk of acht singles hebt. Als je wilt dat het een beetje voordelig uitkomt, moet je dus al zeven of acht singles bestellen en bij veilingen is het altijd afwachten. Er liggen een aantal gospel-platen te wachten in het winkelmandje op Discogs van mijn Weense contact. Dat zal vast nog eens gaan gebeuren! Voor de rest staat de handel bij andere 'vaste' leveranciers op een laag pitje. We hebben bijvoorbeeld ook nog de Duitse handelaar waar ik regelmatig van heb gekocht. Jörg blijft me trouw zijn mailing sturen en een paar weken geleden heb ik weer eentje ontvangen. De eerste plaat die me opvalt is deze van Gwen Owens. Gwen Owens op Josie? Dat heb ik nooit geweten. Jörg vraagt zes euro en de opname klinkt goed. Helaas heeft hij deze binnen een uur verkocht en een kleine zoektocht verklaart de rest. Het is niet dat de single super-zeldzaam is, maar zes euro is voor een gaaf exemplaar echt een bodemprijs! Ik vind mijn exemplaar op Discogs bij een Canadees. Niet alleen is de Canadese dollar doorgaans goedkoper dan zijn Amerikaanse equivaent, de verzending scheelt ook een flinke borrel! Ik ben uiteindelijk iets van dertien euro kwijt (inclusief verzending) en dat is nog steeds tientjes ondeer de vraagprijs van sommige collega's.

Klopt deze informatie wel? Nee, ik heb het niet over bovenstaande. Je vraagt een dame nooit naar de leeftijd, maar als (het niet altijd betrouwbare) Wikipedia gelijk heeft, dan hebben we met een piepjonge Gwen Owens te maken. Ik ben niet erg op de hoogte van de regelgeving in Amerika in 1969, maar mag je als zestienjarige dan een platencontract tekenen? Gwen heeft zelf geen 'entry' op Wikipedia, je wordt meteen doorgestuurd naar de pagina van de groep Hot. Hot is een typische eendagsvlieg dat in 1975 één grote hit heeft, twee minder geslaagde opvolgers en dan geruisloos van het toneel verdwijnt. Als Wikipedia ditmaal gelijk heeft, dan zou onze Gwen Owens geboren zijn op 19 juni 1953 in Detroit. Ze begint haar loopbaan als zangeres in de kerk. Nogmaals: Ik twijfel erg sterk voor wat betreft de biografische gegevens. Hoort een negenjarige te zingen over een 'mystery man'? Feit is dat ze in 1964 haar eerste plaatje maakt voor het Oncore-label: 'Mystery Man'. Een ontzettend leuk klinkend plaatje dat ik ook maar eens moet gaan zoeken. In 1966 meldt het startende Velgo zich aan. De eerste single is 'I Lost A Good Thing' en met de tweede release gaat het helemaal mis. Velgo meent goud in handen te hebben als het 'Just Say You're Wanted' hoort en laat een flinke oplage persen van de single. De latere Outta Sight-uitgave alsook alle voorkomende cd-versies laten dezelfde opname horen. Er zijn slechts twee overlevende exemplaren die niet overslaan. De bas is zó hard opgenomen dat geen naald in de groef blijft mits je een flink gewicht aan de toonarm hangt. En dat beschrijft het geluid dat je krijgt te horen. Een 'verschrikkelijke' opname! Het goud dat Velgo in handen meent te hebben, verandert ineens in dozen vol plastic afval. Het personeel van Velgo maakt op ludieke wijze gebruik van de dozen singles. In de koffiepauzes houdt men de conditie op peil door een spelletje 'frisbee' te spelen. Misschien dat er méér 'goede' exemplaren zijn geweest, maar dat ze hier aan hun einde zijn gekomen. Velgo brengt ook 'Look Around' van Two Plus Two uit en dat heeft bijna hetzelfde euvel als de Gwen Owens-single. Het geld verdwijnt in een bodemloze put en in 1968 gaat Velgo failliet.

Nogmaals: Mag in 1969 een artiest een platencontract tekenen als ze zestien is? Of is het een geval van trucage dat Owens doet alsof ze het contract tekent, terwijl dit is gebeurd door haar ouders? Vooralsnog weet ik het antwoord niet. Op 45cat meldt een lid dat in het tijdschrift 'Record World' op 12 juli 1969 een foto staat afgebeeld waar Gwen het contract met Josie tekent. Ik moet bekennen dat ik nog niet een keer de moeite heb genomen om de andere kant te draaien, maar 'Keep On Living' is de officiële a-kant en bereikt zelfs nog een veertigste plek op de soul-lijst van Billboard. Ik zie trouwens ook net dat Gwen tussen Velgo en Josie een single heeft gemaakt voor het Lau-Reen-label. Verder vermeldt de Engelse discografie een 'onbekende' single waarvan ik niet kan na gaan wanneer de tracks zijn opgenomen. De single op Josie is overigens eenmalig. In de vroege jaren zeventig strijkt ze neer in Los Angeles en doet ze vooral sessiewerk voor de groten der aarde en gaat ze tevens op tournee met een aantal van hen. In 1972 is Motown bezig een zuidelijke afdeling op te zetten en Gwen zou in de stal komen van dat nieuwe label. Op het laatste moment wordt de boel afgeblazen. Owens' 'You Better Watch Out' wordt succesvol verkocht aan Casablanca en verschijnt daar als single alsook een opvolger. Beide doen niets op de hitparade en dan stoomt Gwen zich klaar voor het volgende project: Hot.

Het nieuwe trio van Gwen Owens, Cathy Carson en Juanita Curiel (allemaal geboren in 1953 volgens Wikipedia) heeft eerst nog wat problemen met lopende contracten en doet onder andere namen optredens met onder andere Wolfman Jack. In 1977 debuteert het met de single 'Angel In Your Arms' en dat levert de groep top tien-hits op in Amerika, Nieuw-Zeeland en Canada. Het succes is van korte duur hoewel Hot het met enkele personeelswisselingen tot de late jaren tachtig zal uithouden. Gwen Owens gaat in 1999 met 'pensioen' en zingt enkel nog met een gospel-groep waarmee ze ook een cd heeft opgenomen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten