Ik zit in dezelfde positie als een week geleden. Enerzijds ga ik door met de 'label-specials' in 'Do The 45' en zou ik de Week Spot daaraan willen verbinden. Anderzijds heb ik juist weer nieuwe toevoegingen tot de Blauwe Bak die ik eveneens aan bod wil laten komen. Evenals vorige week moet ik tot de conclusie komen dat een (Classic) Week Spot uit de 'label-special' van komende zaterdag dermate derde keus wordt dat ik over ga tot een recente aanwinst. Dan moet deze eerst aan bod komen. Gwen Owens heb ik niet van Mark, deze van Final Decisions wél en dat is waarschijnlijk de meest gedraaide plaat van de afgelopen weken buiten Gwen Owens. Helemaal het geluid van 'nu' voor mij en dus mag het meteen de Week Spot heten. Dan doemt weer hetzelfde probleem op: Welke informatie? Na een zoektocht van een half uur vind ik dan echter toch een heel klein begin. De Week Spot is 'Keep On Walking' van Final Decisions uit 1973.
Zullen we het eerst nog even over 'plannen' hebben? Mark adverteert deze middag vijftig singles voor totaal zestig pond inclusief verzending. De singles vallen in de categorie 'used but not abused'. Een klein kraakje of een imperfect label, niets ernstigs voor verzamelaars zoals mij. Het is dezelfde conditie als de platen uit zijn '5-4-3-2-1'-verkoop rond de kerst. Qua titels goed genoeg voor een doordeweekse dag op zijn pagina, alleen is de conditie iets beneden zijn wens. Dit is echter een aanbod dat wel de deur moet uit vliegen en dat doet het ook: Binnen vijf minuten heeft zich een koper gemeld. Dan vraagt een collega-lid of er meer 'soul packs' verkrijgbaar zijn? Mark stelt voor een 'pack' te doen van 25 platen uit de jaren tachtig en negentig mét fotohoes plus een 'gewone' mix van jaren zestig tot en met tachtig. Ik meld me voor de laatste. Een verrassingspakket van vijfentwintig singles! Ik denk dat ik die volgende maand sowieso ga afrekenen, dus dan is in maart de 'Eindstreep' en 'Singles round-up' weer zeker gesteld!
Dit neemt ook weer een 'hap' uit het bericht over Final Decisions want er lijkt niemand écht geïnteresseerd te zijn in deze groep buiten mezelf om. Okay, de singles zijn aardig in trek bij verzamelaars en dj's en er heeft zich zelfs al een cult-beweging gevormd dat een gelimiteerde uitgave op het Engelse Hayley Records helemaal doet uit verkopen. Dat is dan overigens weer een niet eerder uitgebrachte opname uit 1976. In geval van 'Keep On Walking' is een heruitgave nogal overbodig. De single is redelijk goed te vinden en doorgaans voor weinig. De b-kant, 'The Hour Of Your Need', is daarbij de favoriet en, toegegeven, het is een fraaie ballade. Ik val echter andermaal in het katzwijm bij een Mike Terry-productie en dat is de a-kant van de single. Daarbij rijst een vermoeden en dat kan ik nu bevestigen: Final Decisions komt uit Detroit!
De genoemde Hayley-single uit 2011 toont een foto van een trio. De single staat niet op 45cat en dus moet ik Google op om de 'small print' op de achterkant van het hoesje beter te kunnen lezen. Dat geeft ons op zijn minst een paar aanknopingspunten, hoewel ik ten opzichte van 1973 een belangrijke naam mis. 'Sir Shambling' noemt de groep uitsluitend vanwege de leadzanger: Charles Beverly. Hij roemt Beverly's solo-platen op Mainstream uit de midden jaren zeventig en Gino's uit de jaren tachtig en trekt diens' platen op het Torrid-label in twijfel. Over Final Decisions kan hij kort zijn. Hij houdt zielsveel van 'sweet soul', maar 'Sir Shamblings Deep Soul Heaven' is ingericht voor 'deep soul' en daar heeft de groep niet veel te zoeken. Hij stelt alleen 'You Got To Be A Woman', de keerzijde van 'You Are My Sunshine' voor als 'bonus' in zijn 'hemel'. Hayley Records rept met geen woord over Beverly. Het zou kunnen kloppen dat Beverly de groep reeds heeft verlaten als het in 1976 opnames maakt in de Fast Track-studio in Detroit. De groep bestaat in 1976 uit James Davis en Jimmy Charles uit Detroit en Al James uit Chicago.
Even optellen: James Davis heeft mede geschreven aan 'Keep On Walking' en neemt 'The Hour Of Your Need' voor zijn rekening. De single met 'You Got To Be My Woman' heeft op beide kanten 'credits' voor Beverly als schrijver terwijl Davis wordt genoemd als mede-producent. Helaas legt het fotohoesje van de single op Hayley ('I Don't Feel No Pain') de nadruk op deze opname en vertelt het weinig over de jaren vóór deze opname. Alles wat ik weet is dat Mike Terry 'Keep On Walking' heeft geproduceerd en dat het nummer is mede-geschreven door de legendarische J.J. Barnes. De single verschijnt eerst alleen lokaal als Bumpshop totdat Paramount een nationale distributie op zich neemt. Dan verschijnt ook de afgebeelde 'demo' die ik in de koffer heb zitten plus een identieke persing met een grijs label.
,,En meer weet ik niet", schreef je vroeger aan het einde van een verhaaltje voor de schoolkrant en bij deze Week Spot heb ik dezelfde neiging. Hoewel ik vandaag met niets 'nieuws' ben gekomen, hoop ik toch dat berichten als deze eraan mogen bijdragen dat dit soort groepen uit de jaren zestig en zeventig niet worden vergeten. Ik prijs het niet te versmaden 'Keep On Walking' deze week aan als Week Spot.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten