Aan het begin van deze serie 'Raddraaien' spreek ik uit dat ik eerder 'klaar' wil zijn dan het nieuwe kabinet. Een half jaar later zou ik gewenst hebben dat we een kabinet hebben, maar nee... Nog steeds worden er 'kleine stapjes' gemaakt als ik de politici moet geloven. Vanavond zag ik dat het de op-een-na-langste formatie is. Over een maand zou het record van het kabinet Van Agt sneuvelen. Een nieuwe 'target' want laten ze alstjeblieft opschieten met de huidige formatie. Ik denk dat ik over een maand deze serie rond heb. Nog elf berichten na deze. Vanavond mag ik de zevende single uit de vierde jaren tachtig-bak onder de aandacht brengen. Dat is een single uit 1992 en dat klopt: De jaren tachtig-bak is alles dat na 1979 is verschenen. Een naam die ik pas in 1991 heb leren kennen en waarvan ik nimmer heb geweten dat de band dan al een flinke geschiedenis heeft. De 'Raddraaier' van vanavond is 'She Likes Me' van Eton Crop.
Waar en wanneer? Ik ben afgelopen week bezig geweest met 'Het zilveren goud' van volgend jaar en ik weet niet meer of ik deze dag nu onder januari of februari heb geschaard. Het is, denk ik, de laatste week op de zuivelfabriek of dat ik nét mijn ontslag heb gekregen. Op deze zaterdagmiddag fiets ik naar Bolsward. Platenzaak Music Palace houdt uitverkoop en ik zal in dat kader in de zomer van 1993 nog eens flink 'boodschappen' doen. Vandaag, januari of februari 1993, ga ik door de uitverkoopbak van de singles. Het levert een flinke stapel Tipparade-noteringen op uit de jaren 1990 tot en met 1992. Eton Crop mag mee omdat ik positieve recensies heb gelezen. Het is echter de tijd vóór Youtube en Spotify en dus kun je de muziek niet beluisteren als je een recensie hebt gelezen. Het is dus een gok, maar het pakt goed uit. Ik draai de single vrij veel in 1993 en ook tegenwoordig mag het nog wel eens op zondagavond haar rondjes draven. Nog steeds ben ik niet op de hoogte van het verleden van de band. Dat is tot vanavond een mysterie voor mij.
Kudelstaart is een weinig exotische plaats in Noord-Holland. Als je daar in 1979 de radio aanzet, hoor je Kiss en Julio Iglesias. Veel van de jongelui gaan op zaterdagavond naar de discotheek. De meisjes dromen van John Travolta en wensen dat ze in de schoenen van Olivia Newton-John mochten staan. Zoals in iedere andere plaats in Nederland en de wereld. Net zoals in Engeland in 1977 geen vuiltje aan de lucht is. Okay, er groeit een weerstand onder de bevolking tegen de regering, maar het staat in het niets tot de woede die voortkomt uit de punkmuziek. Ook Kudelstaart ontkomt niet aan de rebelse muziek uit Engeland. Een aantal jongemannen vallen ten prooi en beginnen, lekker DIY, een bandje: Eton Crop. De naam refereert aan het 'keurige' kapsel van de pupillen op de deftige kostschool van Eton. Niet alleen de naam heeft een link met Engeland, ook de invloeden voor de band zijn afkomstig van het eiland tussen de Noordzee en de Atlantische Oceaan. The Fall en The Undertones zijn twee uitersten. De eerste zwartgallig, de tweede meer opgewekt en soms zelfs een beetje 'over-the-top'. Het kenmerkt de groep uit Kudelstaart. Het brengt namelijk ook een eigenzinnig soort muziek dat zeer in de smaak gaat vallen bij de legendarische Engelse radio-dj John Peel. Eton Crop neemt vijf sessies op voor Peel in de loop der jaren. Peel houdt van groepen die vooruit blijven kijken en zichzelf dus ook ontwikkelen. Eton Crop zal nooit lang in een bepaalde tendens blijven hangen.
De eerste bezetting van Eton Crop bestaat uit de heren Erwin Blom (zang, gitaar), Corné Bos (bas), Ron Baars (gitaar), Peter Verschueren (orgel) en Ed Tuyl (drums). In 1980 debuteert de groep met de single 'Timmy Barker Is A Coward' en maakt een cassette vol punkpop met een experimentele inslag. In 1983 heeft Baars de band verlaten en neemt de groep het mini-album 'Six Silhouette Romances' op. Nederland weet zich geen raad met de eigenzinnige band, maar in Engeland kan het op een groeiende schare volgelingen rekenen. Het maakt eveneens een tournee door Amerika en is op podia in andere Europese landen te bewonderen. Op 15 november 1983 doet Eton Crop haar eerste sessie voor John Peel dat de 'fanbase' in Engeland alleen maar doet groeien. In 1986 vinden meer veranderingen plaats. Zo wordt Tuyl vervangen door een drumcomputer. Behalve The Fall en The Undertones kunnen ook The Mekons en Three Johns aan het lijstje van invloeden worden toegevoegd. De band zal even later werken met Tony Bonner, producent van Three Johns. Toetsenist Spike Daalder komt in 1987 bij de groep en in dat jaar neemt Eton Crop een mini-album op in Leeds: 'Yes Please'. Een paar maanden later gevolgd door een 'full-length': 'And The Underwater Music Goes On'. Ingmar Wijnberge komt de groep versterken als gitarist.
Mijn oudste broer is zolderkamer-dj maar blijft op de hoogte van de nieuwe releases middels het tijdschrift 'Disco Dance' (en later '10Dance'). Als Henk reeds geruime tijd in Engeland woont, worden de bladen nog altijd naar Jutrijp gestuurd. Als dan weer iemand richting Denemarken gaat voor een vakantie, kan broer een stapel tijdschriften tegemoet zien. Als ik héél voorzichtig ben, mag ik ze eerst lezen. Het zal in 1991 zijn geweest als ik verscheidene recensies lees over Eton Crop. De band doet immers 'iets' met dance-beats dat meer elektronisch klinkt dan de 'Madchester'-rage. Het begint in 1989 als Corné Bos met de grote dj Eddy De Clercq en Volkskrant-recensent Gert Van Veen de eerste Nederlandse house-single opneemt. 'Pay The Piper' van The A-Men wordt geen hit maar zal wel uitgroeien tot een cultklassieker. In 1990 krimpt Eton Crop tot een trio en zijn ze vooral bezig met 'indiedance'. Toch is de band nimmer voor een gat te vangen en kan het 'live' even zo goed op de akoestische folk-toer gaan. Eton Crop brengt in 1991 eerst de single 'Noisy Town' uit, gevolgd door 'She Likes Me' in 1992. Beide singles wonen even in de Tipparade, maar er is niks veranderd ten opzichte van 1980. Nederland is gewoon niet klaar voor een band als Eton Crop. Als het jaren later een Bandcamp-pagina begint, groeien de fans en met name in het buitenland. Eton Crop toert veel samen met Quazar, het house-project van de eerder genoemde Gert Van Veen. Rond de eeuwwisseling gaat Eton Crop even op slot, maar speelt in 2014 weer op een festival.
Blom zal nóg een bijdrage leveren aan de Nederlandse media. Hij is later achter de schermen werkzaam bij de VPRO en ontwikkelt daar het '3-Voor-12'-concept. Beginnende Nederlandse bands met een eigen repertoire kunnen de website gebruiken als springplank en er is niemand die beter kan begrijpen hoe lastig het is om door te breken in het eigen land. Bos is voorzitter van de Belangen Vereniging Dance en werkt daarnaast als promotor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten