maandag 11 september 2017

Raddraaien: De Martino's



Het is moeilijk voor te stellen. Twee weken geleden was het snikheet en nu waait het een halve storm. Uffelte heeft vanavond zelfs een klap onweer gehad! Toch gloort er enige hoop. Volgens het KNMI zou er vijftig procent kans zijn op droog rustig weer met temperaturen rond normaal aan het einde van volgende week. Dat is rond de 20e september en het is vaak dat eind september nog een kleine opleving kent qua nazomer. Ik hoop erop want ik vind dit wel een hele snelle ommekeer. Toch mag ik niet klagen, ik heb zowel de rit naar Meppel als naar huis droog overleefd en vooral de terugweg is een feestje. Ik hoef nauwelijks te trappen en praktisch alleen af te remmen voor kruispunten. De week op Soul-xotica is redelijk vol gepland met een Week Spot, het eerste deel van 'Het zilveren goud' en de 'Eretitel' op donderdag en dus ga ik vanavond ouderwets 'Raddraaien'. Ditmaal de 22e single uit de elfde jaren zestig-bak. We komen dan bij een afsplitsing van een groep die ik, geloof ik, wel eens eerder op Soul-xotica heb gehad en dus breid ik het gebied een beetje uit. De 'Raddraaier' is andermaal van eigen bodem: 'Moest Dat Nou' van De Martino's (1968).

Waar en wanneer? Hier zijn we eerder geweest in deze serie en ik heb het opgezocht. Ik heb uit dit partijtje 'Rice Is Nice' van The Lemon Pipers het afgelopen half jaar in 'Raddraaien' gehad. Een vlooienmarkt in de Veemarkthal in Sneek op een zaterdag in januari 1996. Het blijken de platen te zijn van mijn voormalige schooldirecteur. De meeste platen zijn beschaafde Engelstalige pop, maar blijkbaar heeft hij in 1968 de humor in gezien van 'Moest Dat Nou' van De Martino's. Het is de enige Nederlandstalige single in het stapeltje. Ik ken het nummer niet tot nauwelijks als ik het vind, ik ken het alleen van 'horen en zeggen'. Het resultaat? Een parodie op De Heikrekels zou hilarisch kunnen zijn, maar het kan ook net zo smakeloos worden en daar is De Martino's in geslaagd. Ik heb de plaat dus niet grijs gedraaid.

Laten we eerst eens kijken naar de oorsprong. 1967 is in vele opzichten een legendarisch muziekjaar. Zo verschijnt 'Sergeant Pepper's Lonely Hearts Club Band' van The Beatles, de 'state-of-the-art' voor wat betreft albums in 1967. Het jaar brengt ons eveneens debuutplaten van Pink Floyd, The Doors en Soft Machine. Jimi Hendrix zet met zijn optredens niet alleen zijn gitaar maar de volledige muziekwereld in vuur en vlam. Het Monterey-festival vindt plaats. Otis Redding komt om het leven bij een vliegtuigongeluk. The Monkees doen goede zaken op de hitparade en Scott McKenzie zingt de soundtrack van de 'love & peace'-generatie met 'San Francisco'. De eindejaars-top 100 in Nederland geeft maar weinig weer van wat er gaande is in de popmuziek. De nummer 1 is bij ons 'Waarom Heb Jij Me Laten Staan' van De Heikrekels. De groep wordt in 1966 opgericht door zanger Wim Van Gennip in het Brabantse Geldrop. Het valt aanvankelijk niet op maar is wel een populair dansorkest in de regio. Dan gaat, vlak voor een optreden, een versterker kapot en belt Van Gennip met Telstar in Weert of zij eentje kunnen missen. Johnny Hoes' dochter Caesarine brengt het langs en besluit te blijven hangen bij het optreden. Zij is erg onder de indruk van de muzikale kunsten van De Heikrekels en dit levert een contract op bij Telstar, de platenmaatschappij van Johnny Hoes. 'Waarom Heb Jij Me Laten Staan' is in eerste instantie een grote hit in de vele jukeboxen in Limburg en Brabant. Het tij keert als Radio Veronica het nummer gaat ondersteunen. De single staat maar liefst 34 weken genoteerd in de Top 40 en behaalt een zesde plaats. Daarmee is het dus wel de meest succesvolle single van 1967. Opvolgers als 'Ik Wil Alleen Maar Van Je Houden', 'Jij Bent Voor Mij Alleen' en 'Ik Hoop Dat Jij Eens Wacht Op Mij' worden eveneens grote hits, zij het met een bescheiden aantal weken ten opzichte van de eerste single. De Heikrekels is dé hype van 1967-68, of je het nu leuk vindt of niet!

Het veroorzaakt een aantal parodieën en persiflages. Zo neemt Armand de fans van dergelijke muziek onder de loep in 'Opgedragen Aan De Oorden Der Benevelde Agrariërs'. Twee jaar na 'Ik Heb Geen Zin Om Op Te Staan' heeft Het de naam veranderd in Pocomania en brengt de plaat 'Heikrekel' uit. Het flopt en is tegenwoordig een gezocht item. In Delft zijn ze altijd in voor een geintje. Zo neemt Peter Tetteroo van Tee Set eens op een vrij moment een Nederlandstalige cover op van Tiny Tim's 'Tip Toe Thru' The Tulips' op en brengt het onder naam Tinus Plotseling uit ('Trip Trap Door De Tulpen'). Zijn voormalige Tee Set is op dat moment op een zijspoor bezig als After Tea en drie leden zien de humor ervan in om een parodie te brengen op De Heikrekels. Het zijn Ferry Lever op gitaar en zang, Ilja Gort op drums en Polle Eduard op zang, bas en gitaar. Dat levert in de zomer van 1968 een flinke hit op met 'Moest Dat Nou' als De Martino's. De plaat bereikt een vijftiende plaats in de Top 40 en staat maandenlang genoteerd. Het oorspronkelijke After Tea is dan reeds bezig te ontbinden als Hans Van Eijck besluit terug te keren naar Tee Set. Eduard neemt dan de leiding over binnen After Tea.

Toch nog even terug naar 1967? Ach, vooruit dan! Van Eijck krijgt ruzie met Peter Tetteroo. Hij vormt een groep met Polle Eduard en de Engelse gitarist Ray Fenwick. De plaatjes op Decca getuigen van een polder-variant op de flower power en geeft de band drie Top 40-hits: 'Not Just A Flower In Your Hair' (compleet met kinderkoor), 'We Will Be There After Tea' (later als 'After Tea' opgenomen door Fenwick met The Spencer Davis Group) en 'Snowflakes On Amsterdam'. Het brengt het album 'National Disaster' uit, maar dan zet het verval in. De werkvergunning van Fenwick loopt af en hij wordt de nieuwe zanger van The Spencer Davis Group dat al een tijdje een vacante plek heeft sinds het vertrek van Stevie Winwood. Van Eijck heeft een ongeval en moet een tijd revalideren. In die tijd schrijft hij 'Ma Belle Amie', praat het uit met Tetteroo en voegt zich opnieuw bij Tee Set. De Martino's blijft aanvankelijk over maar in 1969 gaat After Tea weer zélf platen maken. Qua stijl verandert wel het nodige. Van een zoete popband gaat de band de richting op van de progressieve rock en speelt met George Cash als voorprogramma van het nachtconcert van Led Zeppelin in 1969. After Tea maakt ook nog een paar albums voor Negram, maar het succes is ver weg. In 1972 houdt After Tea het voor gezien, hoewel in 1975 nog één single zal verschijnen: 'Mexico'.

Polle heeft in 1972 een hit met Drama ('Mary's Mamma') en zal als 'Lopikerwaard' grote hits schrijven voor Nico Haak. In 1979 heeft hij zelf een grote radio-hit met 'Ik Wil Jou'. Ilja Gort zal uitgroeien tot de beroemdste wijnboer, maar laat ook muzikaal van zich horen middels onder andere Max'N'Specs ('Don't Come Stoned And Don't Tell Trude'). Daarnaast heeft hij een flink aantal boeken op zijn naam staan. Ferry Lever speelt eind jaren zeventig in Tee Set, heeft succes met Kadanz en zal later de vaste gitarist van Rob De Nijs worden. Wat er van Hans Van Eijck is geworden behoeft geen uitleg.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten