vrijdag 15 september 2017

Eretitel: 'Dreams'



Van mijn radioshows weet ik niet hoeveel luisteraars er zijn, dat deelt de radiobaas om begrijpelijke redenen niet met ons. Ik heb altijd gezegd: Ook al maak ik maar drie mensen gelukkig of desnoods eentje, dáár doe ik het voor. Zo lijkt het eveneens met Soul-xotica. Hoewel dit week weer het klad erin is gekomen, is het publiceren toch wel een dagelijkse routine geworden. Ook op momenten dat er geen bericht verschijnt, heb ik op zijn minst nagedacht over het wel of niet publiceren. Kijkcijfers zijn van secundair belang, maar toch is het leuk om te zien hoe zoiets wordt gewaardeerd. Welnu, ik zie sinds een week een enorme stijging in het aantal lezers. We doen het goed op Google en soms is een bericht best wel 'uniek' qua Nederlandstalige zoekresultaten. Die berichten stijgen dan met kop en schouders boven de rest uit. Sinds een week zie ik echter dat alle berichten véél meer dan anders worden aangeklikt. Alles wat ik kan zeggen is: Dank jullie wel voor de belangstelling! Ik hoop dat ik aan jullie wensen kan blijven voldoen. Deze week lijken de berichten in koppeltjes te arriveren, ook vandaag een dubbel bericht. Eerst de 'Eretitel' die ik doorgaans op donderdagavond hoor te doen. Vandaag gaan we driemaal dromen.

3. Fleetwood Mac (1977)
Een ontzettend lastige aflevering van de 'Eretitel' deze week. Mag ik ook de cijfers weg laten en ze alledrie als nummer 1 presenteren? Nee, ik blijf nu toch bij de top drie zoals ik hem net heb bedacht, maar over een kwartier kan die er alweer anders uit zien. De nummer 1 is wel trefzeker vanavond, maar de nummers 2 en 3 is een voortdurend stuivertje wisselen. De 'underdog' op nummer twee? Nee, het is geen echte 'underdog', maar 'Dreams' van Fleetwood Mac is afkomstig van hét klassieke album der 'classic albums' als het aan mij ligt: 'Rumours'. Een plaat die veertig jaar later nog fier overeind staat en qua productie niet onder doet voor een nieuwe plaat van Adele. Het gaat met pijn in het hart maar toch moet ik Fleetwood Mac en haar klassieke 'Dreams' op dit moment afschepen met een derde plek. Boe!

2. Gabrielle (1993)
Menigeen zal nu de neus ophalen. Een 'goedkoop' zangeresje als Gabrielle boven de klassieker van Fleetwood Mac? Ja, het is gerechtvaardigd op dit ogenblik, maar dan opnieuw... morgen kan de 'Eretitel' er compleet anders uit zien. Fleetwood Mac of Gabrielle zou zondag zomaar op nummer 1 kunnen staan? Ik bewaar altijd speellijsten van de shows zowel 'op papier' als dat ik de mapjes met muziek compleet heb. Met name in 2014 en 2015 voed ik hiermee mijn mp3-speler en ik doe geregeld een 'Best Of' van de 'Tuesday Night Music Club'. Ik heb ook zo'n lijstje op de mp3-stick kort na de uitzending van de show met de 'Listen Carefully' over 'Dreams'. Ik kan dan al geen keuze maken en zet alle nummers er in. Hoewel de herinnering aan dit nummer van Gabrielle terug gaat naar de tijd dat het in de hitparade staat, roept het bij mij een herinnering op aan een fietstochtje in 2015. Misschien speelt de herinnering aan het weer een grote rol in het gevoel dat ik voor deze plaat koester. Gabrielle mag vandaag op twee.

1. Grace Slick (1980)
Er is jaren lang een nummer dat me 'plaagt' zonder de identiteit weer te geven. Het is de tijd van vóór Youtube en zelfs Google. Ik herken het nummer uit de tijd dat het op de hitparade heeft gestaan, vind het in eerste instantie bloed irritant, maar ja... als de radio-dj niet de moeite neemt om de plaat af te kondigen? Het klinkt me in de oren als een oubollig musical-nummer met het lokale kozakkenkoor. Omstreeks 2004 leer ik dan toch eindelijk de titel kennen en dat wil ik in eerste instantie niet geloven: 'Seasons' van Grace Slick. Ik moet bekennen dat ik vooral de laatste jaren erg van het nummer ben gaan houden en die liefde gaat samen met de rest van haar album. De plaat trapt meteen stevig af met het titelnummer. Hoeveel mooier dan dit kan het worden? Grace neemt je aan de hand mee door haar dromenwereld en dat dat is een oord waar ik graag zou wonen, ware het niet dat ik niet weer alle elpees de trap af ga sjouwen. Uffelte is ook een dromenwereld, als je het goed bekijkt. 'Dreams' van Grace Slick is vandaag de ultieme 'Eretitel'.

Volgende week een 'Eretitel' die zeker een paar pagina's gaat in nemen. Het schrijven over deze titel neemt vast meer tijd in beslag dan een kwartiertje, het zou zomaar de hele nacht door kunnen gaan! Dan is 'All Night Long' de titel die in de schijnwerpers komt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten