dinsdag 20 december 2011

de duistere dagen voor de ondergang?

Over een jaar schrijf ik het laatste bericht voor Soul-xotica. Of is dat wat te dramatisch gedacht? Ach, we zullen zien wat er op 20122012 gaat plaatsvinden. Eerlijk gezegd denk ik dat het financiƫle stelsel een opdonder gaat krijgen. Gelukkig is Soul-xotica altijd gratis toegankelijk, dus dan gaan we er geen last mee krijgen! Welke donkere dagen voor kerst? Man, het is net oktober! Lekker stormpie. Vanochtend moest ik in Tuk zijn bij de huisarts, die me peniciline heeft voorgeschreven. Geen longontsteking, gelukkig niet, wel een beetje bronchitis. Bij de dokter vandaan besloot ik even langs de kringloopwinkel te fietsen. Naast een paar singles vond ik er ook een boek. 'De duivelse ondertonen van de popmuziek'. Ha! Die moest ik nu net hebben! Henk Van Zon? Bekende naam. Hij is hier vorige maand nog langsgekomen.

Blader maar even terug naar 11 november. Voordat ik plaatjes ging kopen bij Minstrel in Zwolle was ik nog op zoek geweest naar een heksenhoed en -neus voor het verlate Halloween-feest in De Buze. Ik dacht wel in de ruime winkel van Van Zon in de Assendorperstraat te slagen. Niet dus! ,,Nee meneer, we verkopen geen griezelspullen". Later vertelde Arjen van Minstrel mij dat dat kwam door de streng christelijke achtergrond van Van Zon. Als ik vooraf had geweten dat hij een profeet van de Here was in strijd tegen de popmuziek, had ik nimmer een voet bij hem over de drempel gezet. Van Zon noemt zich ervaringsdeskundige. Jarenlang was hij discjockey in een Zwolse discotheek. Hij was intussen al dienaar van de Here geworden, maar door het draaien van muziek met duistere boodschappen diende hij tegelijk ook zijne koninklijke zotheid Prins Lucifer de zes-zes-zesde. Totdat hij ernstig ziek werd en door een tekst in de bijbel pas echt tot het Licht kwam. Sindsdien heeft Van Zon de bokshandschoen opgepakt om korte metten te maken met die lugubere bezigheid: popmuziek.

U begrijpt het al: Het is lachen, gieren, brullen. Ik zou Van Zon willen voorstellen om zijn Philishave vooral maar eens in een Engels stopcontact te steken. Misschien gelooft hij dan dat AC/DC niet 'Against Christ, Death To Christ' betekent. John Lennon kon interviews zo beu zijn dat hij maar antwoorden gaf die de vragensteller graag zou willen horen. Deze, inclusief de uit zijn verband gerukte bewering dat 'The Beatles populairder zouden zijn dan Christus', passeren allen de revue in Van Zon's boek om maar aan te tonen dat The Fab Four handlangers van Satan waren. Het verhaal achter 'Hotel California' van The Eagles kende ik niet, maar kan bij nader inzien helemaal kloppen. Anton LaVey's eerste satanskerk was gevestigd in een oud hotel aan California Street. 'We haven't had that spirit here since 1969', gaat niet over drank, maar over de Heilige Geest. 1969 was het oprichtingsjaar van de satanskerk. Ook heeft Van Zon verschillende popklassiekers achterstevoren gedraaid. Daar heb ik nu nooit het nut van ingezien, het is bovendien funest voor je naald...

Wat 'geheel vernieuwd' is, is zijn aanvulling op de 'gothic'-beweging. Geen woord over die feestgangers die graag weer eens drie dagen zouden willen voorbereiden op een feest, kringloopwinkel afsneupend naar extravagante kleding en vervolgens op zo'n feestje te dansen op muziek van Talking Heads en Haircut 100. Nee, we gooien de gothic meteen in de new wave, het is van meet af aan een muziekstijl waarbij de duisternis overheerst. Je zou bijna geloven dat er geen 'goede' muziek meer bestaat?

Jawel! Van Zon besluit het boek met een lichtpuntje: christelijke hardrock! Joepie, daar zaten we op te wachten. Overigens is driekwart van het boek bijbelcitaten en is het wel verfrissend dat Bono er ook eens goed van langs krijgt! Zo en dan nu de singles:

* Pat Boone- Tutti Frutti
Geheel in overeenstemming met het boek? De keurige christelijke Pat Boone die Little Richard probeert na te doen. Hilariteit ten top!
* Brass Ring- The Phoenix Love Theme
Een beetje een truttige foxtrot, de b-kant 'Lightening Bug' is bij vlagen leuk.
* People's Choice- Do It Anyway You Wanna
Had ik al, maar dat exemplaar mist een hoekje.
* Patty Pravo- Pazza Idea
Had ik ook al, maar... ik kon hem vorige week niet vinden op singlehoesjes, dus ik dacht...?
* Studio Orkest olv Tony Vos- The Girl With The Sun In Her Hair
Het had zo leuk kunnen zijn...
* Tabou Combo- New York City
Hier weet ik echt niet wat ik ermee moet. Geldt eveneens voor de memorecorder die ik voor twee euro heb meegenomen...

Tot slot, twee singles uit Engeland
* John Schroeder Orchestra- Soul For Sale
* Warm Sounds- Birds And Bees
Daarover later meer. Morgen gaan we het over huizen hebben!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten