woensdag 19 november 2025

Het zilveren goud: 2000 deel XI


Aanvankelijk zou ik voor deze maand de laatste negen van het jaar 2000 behandelen. Opeens stromen de herinneringen binnen over deze laatste weken van 2000. Sommige herinneringen heb ik héél ver weggestopt en dat heeft een reden. Toch heb ik nog van twee maanden singles en als ik volgende maand eveneens een 'Het zilveren goud' doe, zit ik op precies twaalf afleveringen. Ik heb ook alvast zitten rekenen voor wat betreft volgend jaar. Op dit moment staan er 73 singles voor 2001 die ik me kan herinneren en/of die ik nog altijd heb staan in de collectie. Elf keer zes en eentje van zeven en we zijn volgend jaar ook verzekerd van een doorlopende 'Het zilveren goud'. In deze jaren koop ik echter niet iedere week of iedere maand singles en ik ben afhankelijk van een paar grotere partijen singles die ik gedurende het jaar koop. Vandaag dus de schaarse vangst van drie singles en ik heb deze in september 2000 aangeschaft bij de kringloopwinkel in Steenwijk. Ik heb nog zitten twijfelen om de fietstocht vandaag te benoemen, maar nee... dat koppelen we volgende maand aan de singles die ik toen heb gekocht. Ik ga het vandaag hebben over de perikelen in de kunstmest. 

Even een 're-cap'. Ik ben op mijn huidige kostadres terecht gekomen via een man die ik dan al jaren ken via De Karre. Hij zwaait de scepter over de opslag van kunstmestkorrels voor een groter bedrijf. In principe kan hij dat werk alleen af en hij heeft zo heel nu en dan personeel nodig voor een dag of een week. Daarvoor maakt hij gebruik van zijn contacten. Het wordt wel geregeld via een uitzendbureau in Steenwijk maar hij zoekt zélf zijn personeel uit middels de aanwezigheid in een café. Als ik eenmaal in de kost ben in Tuk begint hij op te merken 'dat hij me zo nu en dan wel kan gebruiken'. Voor de goede orde: Ik ben niet naar Steenwijk en omgeving gekomen om te gaan werken. Ik wil een 'sabbatical' zoals de popgroepen, kunstenaars en zakenlieden die veelal hebben in 2000. Golden Earring en De Dijk zijn twee die ik direct kan bedenken. Het verschil is echter dat deze niet bij de soos hoeven aan te kloppen nu ze geen inkomsten meer hebben uit de optredens. Toch is een extra zakcentje bovenop de uitkering welkom en doe ik het ook voor een goed deel om de vriend en mijn huisbaas tevreden te houden. Hij spoort me meteen aan om het 'zwart' te houden, maar dat kan niet via een uitzendbureau. De eerste keer nadat ik salaris heb ontvangen, vul ik eerlijk het loon in op de maandelijkse verantwoording van de uitkering. Het zal me ongetwijfeld een paar tientjes uitkering schelen, maar ik mag vast wel iets houden? Ik ben ook alvast begonnen met het besteden van het geld en het is goeddeels op als de uitkering wordt gestort. Met andere woorden: Ik ben opeens platzak want het wordt allemaal ingehouden. 

Er komt een paar maal per jaar een vrachtschip langs met een verse voorraad kunstmestkorrels. Het schip wordt gelost met een kraan die de bakken vol in een trechter gooit. Zo wordt het verdeeld op de band van de elevator en zo wordt het naar binnen getransporteerd. Wat is dan precies mijn taak? Welnu, als het droog is, moet ik zo nu en dan kunstmestkorrels van de grond scheppen en op de elevator gooien. Ook moet ik het weer in de gaten houden. Als het begint te regenen is het meteen einde oefening en moet ik helpen het schip te dichten en de trechter droog te houden. Vocht is namelijk de grote vijand van kunstmest. Ik zou het beste rubberen laarzen kunnen hebben aantrekken maar in verband met zwaar materieel heb ik mijn oude werkschoenen aan. Als kunstmestkorrels nat worden, krijg je pure ammoniak. Metaal lost op in ammoniak. Het kost me in die tijd een broek als er per ongeluk natte korrels in de buurt komen van de rits. Ik ga naar de wc en bij het omlaag trekken van de rits hoor ik 'ting ting ting' op de vloer. Ik kijk naar beneden en daar liggen de tandjes van de rits. Het vreet ook het metaal op de werkschoenen weg, de klemmetjes die de veters op hun plek houden. En wat te denken van de trappers van de fiets? Ondanks dat het redelijk goed betaald, zeker als je het afstreept tegen de fysieke inspanning, maak ik nog steeds wel kosten als het vervangen van schoenen, broeken en trappers van de fiets. Het is dan zuur om te zien dat de soos me tot de laatste cent kort. 

'De volgende keer geef je niks op', oppert de vriend. 'Ik heb je nog nooit getroffen en je hebt hier ook nog nooit gewerkt. En ze houden toch geen steekproeven bij uitzendbureaus dus er kan je niks gebeuren. Zorg alleen dat het geld zo snel mogelijk van je rekening is of koop er iets groots voor'. Dat laatste ga ik doen bij de tweede periode dat ik in de kunstmestkorrels ga. Ik heb dan inmiddels de koortsdroom gehad dat ik de wereld wil rond reizen per... fiets. We beginnen eerst eens met Engeland op en neer. Later in 2001 zou ik dolgraag richting de Balkan en Rusland willen. Het punt is alleen dat ik nog altijd gebruik maak van de fiets van mijn huisbaas. Een oud beestje. Nee, ik heb het over de fiets! Ik zal zelf weer een fiets moeten hebben en bij voorkeur eentje waarop ik comfortable Europa kan rondrijden. Mindiscspeler en de fiets. Dat worden de volgende twee dingen waarvoor ik eind 2000 en begin 2001 ga werken. De soos merkt er niets van. Niet slim om daarover op een blog te schrijven? Welnee... ze hebben het pas eind 2004 ontdekt, maar dan ontdekken ze ook dat ik al twee jaar té weinig uitkering heb ontvangen. 

Ik denk dat ik in mei 2001 voor het laatst heb gewerkt in de kunstmest. Het is vlak voor 'De volharding', zoals ik de wandel-, lift- en zwerftocht dan noem, naar een gemaal in de buurt van Spijkenisse. Die verhalen zijn voor volgend jaar en kunnen dus in het kader van 'Het zilveren goud'. 

3305 What Do You Want Me To Say To This World - The Scamps (NL, Kelt, 1990)
3306 I Saw You - Seemon & Maryke (NL, A&M, 1972)
3307 Have Faith In Love Your Love - Sounds Orchestral (UK, Pye, 1965)

'Hold Down Mother One Ton' van The Kingstonians moet ik ook rond deze tijd hebben gekocht bij de kringloopwinken. Deze heb ik echter al bij de singles van 1993 genoemd en enig verschil is dat de single uit de kringloop een fotohoesje heeft. Ik leer pas een paar jaar geleden dat dit plaatje zéér gezocht is en ik heb hem dubbel! Ik vermoed dat ik Seemon & Maryke in de jaren negentig al eens heb gehad, maar nooit met de fotohoes. Sounds Orchestral heb ik in de originele Nederlandse uitdossing. Dit is een 'advanced promo copy'. Er staat me nu opeens iets van bij dat ik deze later heb gekocht tijdens mijn lidmaatschap en activisme voor de SP, maar ach... ik laat het zo. Bij The Scamps valt op dat het telefoonnummer in Amsterdam van het management is doorgekrast en dat hier twee nummers uit de regio van Steenwijk zijn vermeld. Het Kelt-label is overigens een onderdeel van Da Capo, de roemruchte platenzaak in Utrecht. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten