De nacht vóór het met vakantie gaan is vaak al minstens zo legendarisch als de vakantie zelf. Ik heb eens zitten te denken: In oneven jaren lukt het me wel om te slapen en in even jaren niet tot nauwelijks. Wat dat betreft wordt het weer een herhaling van 2016 en 2018 met hopelijk de energie van 2008. Een beetje rust zou immers bruikbaar zijn met ruim honderd kilometer op de fiets voor de boeg. Ik heb zojuist het laatste deel van de 'Vakantiemix' opgenomen, ik moet me nog scheren en alvast de tas een beetje inpakken. Ik heb vanmiddag voor een paar euro een fietstas op de kop getikt bij de kringloopwinkel in Meppel. Ik ben ook even door de singles gegaan maar die kan ik in september eventueel wel ophalen. Het is niet héél boeiend spul op dit moment. Fietstas met kleding en uiterlijke verzorging en de broodjes en wat losse dingen in de kleine rugzak. Nu hoef ik op zijn minst niet met de trekkersrugtas te fietsen. Ik ben van plan om een uurtje of acht van huis te gaan en ik zal eerst over Meppel fietsen om mijn flesjes dampvloeistof op te halen (ben ik vanmiddag 'vergeten'). Daarna koers richting de Zwarte Dennen en na Oudleusen verlaat ik de bekende omgeving. Vanavond wil ik terug naar een vakantie waar ik met gemengde gevoelens aan terug denk: De dagen in Limburg in augustus 2014. Een vakantie die niet mocht en evengoed voor herhaling vatbaar is?
Ik heb in de zomer van 2013 mijn draai gevonden qua vakantie. In voorgaande jaren trok ik met tent achterop de fiets van camping naar camping. In 2013 zet ik de tent op in De Steeg en maak vanuit daar fietstochten. Het ligt overigens ook in de planning om maandag of dinsdag weer eens bij de Posbank te kijken. In 2014 is aanvankelijk het idee om in de buurt van Enschede een camping te zoeken. Ik ben al weken van tevoren druk met het kijken op Buienradar en naarmate het kampeermoment nadert, hoe meer ik aan de locatie ga twijfelen. Er staan een paar pittige buien ingetekend voor het weekend. Ik kijk verder op het kaartje en zie dat Limburg wel redelijk weer treft. Dan is de keuze snel gemaakt: Ik wil terug naar Slenaken. Hier heb ik met ouders en broer in 1986 een week doorgebracht en dat levert een zoete herinnering op. Toch stopt er geen trein in de nabijheid van Slenaken en dus moet ik evengoed een stukje fietsen. Dat vind ik op zichzelf niet erg. De reis begint al een dag later dan gepland omdat ik me eerst verslaap. De tweede nacht lukt het niet meer om te slapen en zo ga ik al vroeg op pad. Met de fiets in de trein van Meppel naar Heerlen en dan weer fietsen tot zover dat wil. Welkom in Limburg! Ik heb overigens wel eens meer routine gehad bij het optuigen van de fiets. Ik heb een klein papiertje in de broekzak met daarop aanwijzingen om van Heerlen in Slenaken te komen. Vijf kilometer achter Heerlen neemt de (redelijk harde) wind de regie over en blaast het briefje kilometers verderop. Dan maar op goed geluk! Ik ben al langs de camping gefietst, zo blijkt later, als ik ontdek dat ik 'daar boven' moet zijn. Weer terug de Schilberg op en dat is met fiets aan de hand. Ik zie in deze dagen regelmatig wielrenners trainen op dit stuk. Het is zoals verwacht een boerderijcamping. Ik wil de uitbaters niet afvallen, deze zijn hartelijk, maar het is veruit de minste camping-ervaring die ik heb gehad in de jaren. Vooral de douches zijn een drama!
De camping is pal gelegen naast het klooster van Hoogcruts. De foto boven dit bericht toont de situatie in 2010. In 2014 zijn ze al druk aan de gang met het complex en inmiddels is het zover dat het geen ruïne meer mag heten. Het staat weer overeind maar heeft verder, tot zover ik weet, geen functionaliteit buiten dat het een rijksmonument is. Die avond loop ik rond op de Schilberg. De herinnering van 1986 laat me hier ernstig in de steek. Ik kan het huis en de locatie niet meer vinden. De vrijdag gaat op aan het zoeken naar een dealer van mijn gasflesjes. Ik vind uiteindelijk eentje in Margraten maar dan is de halve dag al voorbij en kom ik niet meer in Duitsland. Later die middag ga ik een stukje door België en krijg de eerste stortvloed aan regen over me heen. Zaterdag oogt een stuk vriendelijker en dan ga ik de grens over naar Aken. Tussen Aken en Nederland hangt een onweersbui waar ik dwars doorheen moet. Eenmaal in Nederland is het weer zonnig en warm als voorheen. Zondag is wisselvallig en ga ik de Pietersberg over en fiets wederom een stuk door België. Op maandag ga ik bij Myriam op bezoek in België en gedurende de middag gaat het regenen. In Maastricht verveelt het weer me al en het is tien kilometer verderop dat ik op het idee kom, maar ik fiets door naar Slenaken. Ik ben als een verzopen kat en het wil maar niet stoppen met regenen. Het regent de hele avond en nacht door en de volgende morgen is het een anderhalf uurtje droog. Ik fiets zo goed en kwaad als het kan naar Maastricht en vlak voor de stad gaat het weer plenzen. Dan breekt ook nog eens mijn fietsketting en kan ik lopen naar het station. Daar stal ik de fiets voor een dag en ga in Maastricht genieten van een lunch en koop een stel platen. ''s Avonds met de bus terug naar Slenaken en nog altijd komt de regen met bakken uit de lucht. Ik ben achteraf gezien getuige van een regenrecord in Limburg. Ik meen dat ik nog altijd recht heb op het t-shirt. Of doe maar een regenpak in dat geval!
De volgende dag is het droog als ik op de bus terug ga naar Maastricht. Omdat ik plek tekort kom in de tassen moet ik mezelf extra dik aankleden en het is al zo warm. Bovendien heb ik de douche na het fiasco van zaterdag maar voor gezien gehouden. Het is een beetje gênant maar het moet maar. Even verderop klagen een aantal zeikwijven over een onfrisse lichaamsgeur. Ik weet dat het bij mij vandaan komt. Eenmaal terug in Nijeveen doe ik een striptease en spring meteen onder de douche. Alsof ik in de laatste dagen niet genoeg druppels op mijn kop heb gehad.
Straks even scheren en dan even mijn benen strekken voor een paar uurtjes. Van slapen zal toch wel helemaal niks terecht komen. Ik spreek jullie woensdag weer met een aantal foto's van het uitstapje naar Zutphen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten