Wie me een beetje goed kent, weet dat ik niet besmet ben met het opruimvirus. Als ik eenmaal begin, moet ik het doorzetten. Na de blauwe platen van gisteren, vandaag (een typische blauwe maandag?) een overwegend blauwe hoes van The Shoes. Blue shoes... Carl Perkins en die vent die naar pepermunt werd vernoemd, hadden er iets mee? En The Shoes werd in 1963 opgericht als The White Shoes. Maar nu, genoeg kleuren en titels. Laten we eentje met een onzin-titel behandelen.
Ik heb weliswaar iets minder dan die Filippijnse presidentsvrouw, maar nog steeds een fetisj voor schoenen. Ik heb mijn afgetrapte sandalen, een paar gekregen nét te krappe Reebokken en zwarte lage Scapino's. Legerkisten staan nog op de verlanglijst. Maar het is niet Shoe-xotica en dus moest ik zeggen dat ik collectioneur van The Shoes ben.
Op 'Peace And Privacy' en 'Emptyness' na heb ik de Polydor-singles compleet. Van 'After All' wacht de hoes. 'Tank Esso Mix' wil ik nog eens apart behandelen. Van hun minder interessante Negram-periode heb ik 'Make Up Your Make Up' en 'The Hour Comes Nigh' en van Theo Van Es zijn eerste single uit 1972. Van een paar zoek ik nog de fotohoes, waaronder 'Na-Na-Na'.
In de tijd van 'She Goes Nana' van The Radio's begreep ik dat 'Na-Na-Na' voor 'hét doen' zou staan. Maar of die keurige jongens van The Shoes dat beseften, betwijfel ik. Ook al roepen ze op de flip op om vooral naar de tekst van het lied te luisteren.
Ik had net singlehoesjes.nl ontdekt. Omdat ik toen nog het idee had alleen de koffer en de blauwe bak te fileren, haalde ik dit hoesje neer. Maar liever zou ik 'Happiness Is In This Beat' in de schijnwerpers zetten. En dat doe ik binnenkort ook echt eens!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten