De beloofde vervangende N95 heeft zich nog niet laten zien. En eigenlijk moet ik bekennen dat het nieuwe formaat me wel bevalt. Compacter, krachtiger... Hou op! Mensen denken straks dat dit een verkapte reclame voor wasmachinetabletten is. Nee, allesbehalve, dit is een blog over plaatjes en voor sommige kan ik gewoon geen positieve reclame maken. De afgelopen zondagen was ik al menigmaal kritisch, maar volgende week sluit ik de 'hersenschuddingschijven' op een positieve wijze. Promises!
Radiohead kan over het algemeen niet stuk bij mij. Het debuut 'Pablo Honey' heeft me nooit iets gedaan, maar bij 'OK Computer' was het goed raak. 'The Bends' heb ik vier jaar na dato met terugwerkende kracht leren waarderen. Toen kwam 'Kid A'. Net als iedereen was ik aanvankelijk wat huiverig, maar het zou helemaal goed komen!
Nauwelijks een jaar later verschijnt 'Amnesiac'. Hij had ook 'Kid B' kunnen heten. Wat wil je anders dan als 'Morning Bell' van 'Kid A' met licht gewijzigde begeleiding ook op 'Amnesiac' staat. En de uitschieter 'The Pyramid Song' is gewoon een nieuwe 'How To Disappear Completely' (zie 1 of 2 juli). Ik had gehoopt dat het acht jaar later nog goed zou komen, maar helaas. Opnieuw een miskoop dankzij die hersenschudding.
King Crimson liet hun onvolprezen debuut volgen door een schaamteloze kopie, maar zou daarna nog gaan verschuiven. Radiohead heeft na 'Kid A' de beloftes niet meer waar gemaakt. Teruggrijpen naar het geluid van 'The Bends' zou een Coldplay-kloon worden. Het komt nooit meer goed...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten