sluikreclame

'Haatdraaien' schuif ik even door. Ik ben nu, erg letterlijk, in de stemming voor 'Popshopping 2', want terwijl ik dit schrijf is-ie halverwege kant 2 en gaat de tweede plaat er straks ook nog op. Eén groot kunstwerk, ook al is de muziek ontworpen voor zoiets verwerpelijks als reclame. Zit je in 1972 in een Duitse bioscoop en wacht je op de hoofdfilm, moet BMW eerst zonodig nog haar gamma presenteren. Of komt brandstofproducent Aral met een film van ruim drie minuten over de voortgang van de techniek. Schiet nou op! Eerst maar een graai popcorn.

Je zou bijna vergeten dat je naar uiterst vernuftige symfonieën van een minuut zit te luisteren. Of korter. Componist Charles Nowa maakte radioreclames van exact 32 seconden. Met kop, staart en een aanstekelijk thema dat blijft 'hangen'. En dat hoort immers zo bij reclame.

Twee hippe discjockeys uit de 'Easy Tune'-hoek, Sir D'Oeuvre en Señor 45, stelden in 2001 een dubbelelpee samen uit groovy instrumentaaltjes uit de Duitse reclamewereld. Probleem is echter dat van deze opnames de 'masters' vaak zijn weggegooid en ze dus zijn overgeleverd aan flexidiscs en minimale geluidskwaliteit. Desondanks zijn de kritieken lovend en belooft Peter Schirmann zelfs een aantal exclusiviteiten. In de meeste gevallen blijken de componisten zélf de mastertapes van de prullenbak te hebben gered.

Het licht kan op groen voor 'Popshopping 2' als Markus Wilkens zich meldt. Vermoedelijk heeft hij de grootste verzameling Duitse reclameplaten. 1600 singles en flexidiscs en dan nog eens 100 elpees. En ja, de deejays mogen grasduinen bij Wilkens!

Tussen 'Shoe Shoe Twist' van Servas Schuhe uit 1962 en 'Wenn Der Teekessel Singt', een thee-reclame op basis van 'Father And Son' van Cat Stevens, uit 1977 zit een veelvoud aan swingende instro's. 'Sorry Doc', in 1971 geschreven door Hartmut Kiesewetter voor het tijdschrift 'Wochenend', is gebaseerd op 'Send Me A Postcard' van Shocking Blue. Shaft en James Bond loeren regelmatig om de hoek. De muziek voor het sexblad Jasmin is zeer keurig, daar waar de ademhaling van de dame in 'Miss Fenjala', een commercial voor eau de toilette, vunzigheden suggereert.

Maar het is 'Exposition K'71' van The Brass'n'Beatmachine van Hermann Gehlen, een thema voor de kunststofbeurs van 1971 in Düsseldorff die sinds zaterdag weer mijn openingstune is.