Het zuinig aan doen met het singles kopen, is vorige maand ook al grandioos mislukt. Voor de maand mei moest hetzelfde gelden, maar ook dat lijkt ernstig mis te gaan. Ik heb vanmiddag afgerekend bij Mark hetgeen betekent dat er een stapeltje Blauwe Bak-werk onderweg is. De singles van vorige week en die van zondag maken in dat geval dat de eerste vijftig van de maand weer binnen handbereik zijn. Ook verwacht ik binnenkort nog wel een Tafel-bezoek, ook al zal dat minder frequent worden nu ik in Uffelte woon. Hoewel ik aardig wegwijs ben geworden op de Pioneer probeer ik desondanks de stadscentra te vermijden. Op de Multicycle naar het werk fietsen kan op zichzelf prima, maar wel moet je van tevoren erg goed de windkracht en -richting in de gaten houden. Tot even voorbij Havelte kun je je nog verschuilen in de bossen, maar dan volgt een open stuk waar tegenwind het tempo eruit haalt. Op de ligfiets is het eenvoudiger te trotseren en dus is het aannemelijk dat deze vooral voor woon-werkverkeer wordt ingezet. Ik ben vóór Odoorn al langs een markt gekomen, maar kan me de plaats even niet herinneren. Daar ben ik wijselijk aan voorbij gefietst. De braderie/vlooienmarkt op zondag is een bekend fenomeen in Drenthe en het verbaast me niks als ik het in Odoorn opnieuw tref. Alleen vindt het nu plaats op een stuk LF-route. Ik besluit de 'rustige' kant langs te fietsen en kom zo langs de eerste uitstalling. Als ik daar heb 'gezondigd', moet ik een stukje terug de markt op om het LF-bordje te kunnen lezen. Daar zie ik drie singles-bakken en ik ben wederom verloren. De vangst van zondag ga ik jullie in drie delen voorschotelen met vandaag de eerste acht singles.
* Graham Bonney- Traumgirl (Duitsland, Columbia, 1968)
Rudi Carrell is niet de enige 'buitenlander' die in Duitsland meer succes vindt dan in zijn vaderland. Omdat in de jaren zestig de Duitse radio-wet voorschrijft dat een bepaald percentage aan gedraaide liedjes in de Duitse taal moet zijn, worden speciale Duitse opnames van internationale artiesten een gewoonte. Zowel Elvis Presley als Cliff Richard en The Beatles nemen enkele liedjes in het Duits op. Er zijn tevens een aantal artiesten welke met de Engelstalige producties op de laatste benen lopen en met de keuze voor Duits een nieuwe loopbaan ontwikkelen. Little Peggy March is daar eentje van, maar ook Brenda Lee en Connie Francis. Toch is Graham Bonney het beste te vergelijken met Rudi Carrell. Bonney heeft in 1966 een internationale hit met 'Supergirl', een aanstekelijk nummer dat bij mij sinds jaren in de Blauwe Bak zit. Bonney weet het succes geen vervolg te geven in Engeland en als zijn ster rijst in Duitsland, besluit deze zich toe te leggen op een loopbaan in het Duitse schnabbel-circuit. 'Traumgirl' klinkt qua titel als 'Supergirl', maar is andere koek. Wel weer een fijn popnummer waarbij vooral in de 'tr'-klanken blijkt dat Bonney geen geboren Duitser is.
* BT Express- Give It What You Got (Frankrijk, Vogue, 1975)
Niet om de vangst van vorige week maandag helemaal af te kraken, maar Odoorn heeft een paar verrassingen in petto. Neem nu deze single van BT Express. De groep heeft in 1975 een grote internationale hit met 'Do It (Til You're Satisfied)' en veel van de opvolgers zijn in dezelfde trant. 'Give It What You Got' is daarop geen uitzondering. Toch heb ik deze even omgedraaid en dan krijg je 'Peace Pipe'. Opeens hoor ik daar een zangeres in een nummer dat nét eigenwijs genoeg is om zichzelf los te weken van de doorsnee-funk en -disco. Hierdoor mag de single in de reserve-Blauwe Bak.
* Chic- Party Everybody (Duitsland, Atlantic, 1983)
Toeval bestaat niet en toch moet ik benadrukken dat het hier voor eenmaal een rol heeft gespeeld. Ik heb zondagavond, na afloop van de lange fietstocht, een Nile Rodgers-special gedaan op Wolfman Radio. Dat idee ontstaat als ik halverwege Uffelte en Emmen ben. Aanleiding is het gegeven dat Rodgers opeens alom vertegenwoordigd is in de hitmuziek, zo is de legendarische producent te horen in de laatste single van Sigala. Dat ik een paar uur later deze single van Chic aan de collectie kan toevoegen, is in dit zeldzame geval 'toeval'.
* De Domino's- Michaela (NL, RCA Victor, 1968)
Al jaren een 'mysterieuze' titel uit het Hitdossier. Ik heb tot vandaag geen flauw idee welke muziek schuilt achter deze titel. Wellicht had ik het antwoord kunnen vinden op Youtube, maar ik vind zo'n manier toch leuker. In de jaren negentig maak ik kennis met Combo Knus & Gezellig dat we hier al eens in een 'Schijf van 5' hebben gehad. Een stel punkers en ska-muzikanten die samen een hoempa-orkestje beginnen met tenenkrommende teksten. Ik denk dat De Domino's een belangrijke inspiratiebron moet zijn geweest want dit is niet zomaar een beetje 'fout'. Beide kanten gebruiken bestaande country-liedjes met weinig hoogdravende teksten. Job Maarse dirigeert vakkundig het orkest, maar had wellicht ook even moeten bemoeien met de zangers. Die zijn bij het tweede refreintje 'Michaela' het ritme even helemaal kwijt. Op de keerzijde is vooral het begin erg grappig met een jengelende Philicorda dat een pedal-steel tracht na te doen. Lachen, gieren en brullen voor een euro.
* Earth Wind & Fire- Fantasy (UK, CBS, 1978)
Ik heb tot een paar jaar geleden nooit veel op gehad met Earth Wind & Fire, vandaar dat ik ook 23 jaar doe met een totaal versleten exemplaar van 'Fantasy'. Als je de plaat tóch niet draait, maakt de conditie ook niet veel uit? Het is echter sinds een paar jaar dat ik 'Fantasy' wel kan waarderen en een 'upgrade' is meer dan welkom. Dan heb ik het geluk dat ik deze Engelse persing tegenkom. Niet geheel smetteloos, maar qua geluid blaast dit de Europese persingen omver.
* The Free- All Right Now (NL, Island, 1970)
Dit is de single die maakt dat ik afstap en me vergrijp aan de eerste platen: De Nederlandse met fotohoes. Ik heb het nummer al wel in de 1976-heruitgaven (zowel de Europese met 'Wishing Well' als flip als de Engelse 'EP' met drie nummers) en de Duitse met fotohoes. Hoewel dat laatste weer meer een titelhoes is. Wat ook meteen opvalt aan deze 'All Right Now' is dat hardrock-hits vaak zwaar mishandeld zijn. Ingrid is derhalve zuinig geweest op haar bezit en daar is de kwaliteit naar. Hij tikt in de refreintjes over, maar dat kan ook met de platenspeler te maken hebben. Ik heb de Marantz-versterker en Wharfedale-luidsprekers in ere hersteld en daarbij maak ik gebruik van één van de twee 'oude' snaaraangedreven JB-spelers. Eentje heb ik twee weken geleden in de container gegooid en achteraf gezien had dat omgekeerd gemoeten. Toch heb ik voor deze JB een nieuw (budget-)element besteld, hoewel ik nog zit te twijfelen bij een gerestaureerde Dual uit de jaren zeventig op Marktplaats, compleet met relevant Shure-element waarvan de naalden nog voorradig zijn.
* Paul Hardcastle- 19 (Duitsland, Chrysalis, 1985)
Gewoon een essentiële Gele Bak-single die nog ontbreekt of die ik zonder fotohoes heb. Voor een euro ben ik klaar!
* Eddy Hooper- As Innocent As You (NL, Tropical, 1974)
Foutje bedankt! Dureco brengt in 1974 deze single in licentie uit via de Surinaamse dochter Sureco. Daarvan wordt abusievelijk de verkeerde postbus in Paramaribo op het label vermeld, dat wordt
Geen opmerkingen:
Een reactie posten