Omdat ik nog altijd een aantal berichten achterop schema lig en nu even niet meer de moed heb om een lang bericht te schrijven, kijk ik eens in mijn foto-archief. Het liefste een foto van rond deze tijd. Dan zie ik deze foto's en het duurt even totdat het kwartje valt. Maar... wat heb ik hier gedaan op zondag 24 maart 2019? Ik heb een vermoeden en zoek het bericht op op Soul-xotica. Jawel, ik heb met W. afgesproken deze middag. In 2019 ben ik tien jaar van de drank af en wil aanvankelijk de 2e april vieren aan het strand van Noordwijk en Katwijk. Dat schikt haar niet en dus spreken we af voor de 7e april. Ook dat blijkt achteraf niet te kunnen. In het bericht schrijf ik vervolgens dat ik naar Leiden wil voor mijn verjaardag. Het zal echter nog een maand langer duren voordat we elkaar weer zien. In mei koop ik voor het tweede jaar een drie-seizoenen-kaartje waarmee ik iedere drie maanden gedurende lente, zomer en herfst een dag in het weekend onbeperkt kan reizen. In 2019 zelfs eersteklas! Ik ben in 2020 weer van plan het kaartje aan te schaffen maar de corona gooit roet in het eten.
De tweede april zal ik vieren met een 'ge-Vecht tegen de drank', ditmaal met de Pioneer. Ook het weekend erna zal ik nog tot Sleen toe fietsen, maar een week later is het mis met de fiets. Het komt in de schuur te staan en... daar staat die nog steeds. Onderhand heb ik al wel eens plannen gemaakt voor een restauratie maar de fiets zal niet meer dagelijks worden ingezet. Dat is niet bevorderlijk voor mijn knieën. Volgens het bericht fiets ik de heenweg langs de kazerne en Kallenkote door de Oostercluft naar Steenwijk. Of wellicht toch door de Nieuwe Gagels? Ik noem het 'mijn oude bezorgwijk' en de Nieuwe Gagels loop ik eigenlijk alleen als een collega niet kan. Ik heb het dan over de beginjaren van de post in Steenwijk, inmiddels is het wel min of meer een vaste wijk geworden. We lopen bij haar moeder vandaan langs het station en via de spoorbrug naar de Woldmeenthe. Dan het Woldmeenthepad langs naar de spoorwegovergang achter Tuk en de Bergweg af naar de Woldberg. W. wil naar een heideveld dat we niet kunnen vinden totdat ze zich herinnert dat het achter de Heerlijkheid moet zijn. Dat is kilometers verderop. We passeren deze fraaie villa waarmee ik in 1997 voor het eerst oog in oog kom te staan. De ronde toren heeft me altijd geboeid. In 2019 staat het leeg maar niemand van mijn volgers heeft geld overgemaakt en dus woon ik nog altijd in Uffelte. Morgen maar eens rondkijken voor een geschikte Week Spot.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten