zondag 13 september 2020

(Kn)uffelt(j)e:: Zondag 13 september


Eigenlijk is de wandeling die ik heb gepland niet echt noemenswaardig maar het stelt me toch in de gelegenheid om weer eens de loftrompet te steken over de omgeving die ik 'mijn achtertuin' noem. Het is inderdaad een klein blokje om en hoewel ik me op vakantie waan, ben ik maximaal twee kilometer van mijn voordeur verwijderd. Ik kan me zo voorstellen dat mensen uit de omgeving van Zutphen hier naartoe komen om te fietsen of vakantie te vieren. Veel van de omgeving is inwisselbaar maar het gevoel dat je ergens anders bent maakt dat je het met andere ogen bekijkt. Nu ben ik inmiddels ruim vier jaar met vakantie in Uffelte en ik hoop daar nog heel wat jaren aan vast te plakken. 'Never a dull moment' hier zolang je maar op de natuur blijft letten. Voor de rest is gewoon helemaal niets te beleven in Uffelte en dat geeft het dorp alleen maar meer charme.

Ik heb doorgaans niet erg veel interesse voor geschiedenis en al helemaal niet als het om de Tweede Wereldoorlog gaat. In de omgeving van Havelte ontkom je niet aan de geschiedenis. Het is het gebied waar de Duitsers bijna tachtig jaar geleden Fliegerhorst Steenwijk in gedachten had. Een zelfvoorzienend vliegveld ten behoeve van de Duitse luchtmacht. Ik ben al een paar jaar op zoek naar de 'hangar' die zou zijn achtergebleven. Bij een hangar denk ik immers meteen aan een loods, maar nee... er staan geen gebouwen meer die aan het vliegveld herinneren. Wel kent het landschap enkele wallen en eentje daarvan behoort toe aan een hangar welke op deze plek heeft gestaan. In de jaren 1943-44 wordt met man en macht gewerkt aan de bouw van het complex. Het complex bevat eveneens een klein kamp met barakken voor de te werk gestelde joden. In tegenstelling to de martelkampen elders is Havelte puur een werkkamp voor de joden. Ze krijgen goed te eten en te drinken en bovendien vinden er geen lijfstraffen plaats. Echter, wie om welke reden dan ook niet meer kan werken, die wordt afgevoerd naar Westerbork. De burgemeesters uit omringende gemeenten moeten ook werkvolk aan dragen en een aantal van hen weigert dit. Er zijn ook Nederlanders die zich vrijwillig melden, maar die worden naar de oorlog schuldig bevonden. Eind 1944 is het vliegveld klaar voor gebruik, maar het zal niet lang stand houden. In maart 1945 vallen er meer bommen op Havelte dan op de stad Rotterdam. Het schijnt dat de voorraad stenen later zijn overgebracht naar Rotterdam om de stad weer op te bouwen.

In 2016 maak ik een wandeling door het Uffelter Binnenveld en dat is de eerste keer dat ik de oorlog noem op Soul-xotica. In het Binnenveld staan diverse barakken die het vliegveld moeten beveiligen. Als het vliegveld is gebombardeerd, blijven deze barakken staan. De Duitsers ruimen deze zelf op met springstof. De kraters lopen vol met water en vormen nu de vennetjes met een zeer bijzondere fauna. Het gebied waar ik vandaag doorheen loop, kent ook verschillende resten uit de oorlog. De foto is genomen op één van de wallen in het bos. Ik heb nu op Google een kaartje gevonden langs de verschillende restanten en dat lijkt me best een aardige wandeling toe voor een zondagmiddag! Wordt vervolgd?

Het is slechts een ommetje van een paar kilometer en niet meer dan drie kwartier. Ik ben vanmorgen andermaal wakker geworden met een kramp in mijn kuit en dat maakt dat ik de (elektrische) fiets in de schuur heb laten staan.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten