Mijn salaris is vandaag gestort. Daar is alweer een deel van verdwenen omdat ik een paar tientjes in het krijt sta bij Paypal. Normaal gesproken probeert dat meerdere malen het geld af te schrijven van de rekening, maar dit is weer zo'n maand dat ze het na één poging al voor gezien houden. Zo krijg ik afgelopen weekend een melding daarover en deze rekening heb ik vanavond vereffend. Ook heb ik meteen extra geld gestort en dat meteen weer doorgezet naar Mark. Hopelijk volgende week 21 nieuwe Blauwe Bak-aanwinsten plus een 'upgrade'. De laatste is niet echt interessant voor Mark's handel, maar hij weet mijn fascinatie voor Swamp Dogg-producties en biedt me deze plaat aan voor een klein prijsje. De a-kant van de single heb ik wel ergens staan, maar daar is een hoekje uitgevallen. Het is niet de meest belangwekkende plaat, maar zeker leuk om de collectie aan te vullen. Als het nu vijfentwintig jaar geleden was geweest en ik had toen al de geneugten van het internet gehad? Dan had ik nu waarschijnlijk al een vrachtwagen aan singles gekocht op Discogs en Marktplaats en zou ik ik volgende week tegen een lege portemonnee hebben gekeken. Omgaan met geld is iets dat ik met vallen en opstaan heb moeten leren, maar zeker de laatste paar jaren gaat het me erg voor de wind!
Als ik in de jaren negentig beter naar mijn ouders had geluisterd? Dan had ik nu een fraai kapitaaltje op de bank staan! Ik leef echter van dag tot dag, zeker in het depressieve 1995, en wil niets weten van sparen. Als een kip zonder kop duik ik een platenhandel binnen en roof alles mee dat een beetje interessant lijkt. Of ik zet het op een zuipen. Vooral op het gebied van dat laatste is erg veel potentieel spaargeld verdwenen. In het laatst van mijn drankgelag, de eerste maanden van 2009, draag ik maandelijks een derde van mijn salaris af aan de kroegbaas en kan het feest weer zijn voortgang krijgen. In de zomer van 1995 kan ik mijn ei niet kwijt in het werk en dus zit ik op ieder onbewaakt moment in de kroeg. Gokken kan niet op rekening en dus moet ik daarvoor geld apart houden. Drank kan daarentegen wel op de rekening als je eenmaal stamgast bent. Het zal ongetwijfeld door mijn blauwe ogen komen dat ik al snel heel veel stamkroegen heb. Bij ieder gaat het ongeveer hetzelfde. Gerrit stapt binnen, bestelt een biertje en gaat achter de gokkast. Na genoeg biertjes te hebben gehad, stapt hij over de voet de kroeg uit met een vrolijk 'tot morgen'. Totdat de horeca-ondernemers op een bepaald moment in zien dat paal en perk moet worden gesteld. In diverse gelegenheden gaat de tap en koelkast op slot en moet ik eerst de schuld betalen. In één kroeg word me na betaling vriendelijk verzocht om nooit weer terug te komen. En dan is er ook een niet nader te noemen horeca-ondernemer die op vrijdagavond de driehonderd gulden in zijn achterzak doet en die de volgende week niets over een betaling weet te herinneren.
Vooral in De Draai in Sneek is de schuld flink opgelopen. Ik hang hier vaak 's middags of vroeg op de avond als ik pretendeer de openbare toiletten voor een tweede maal schoon te maken. Het begint vaak met koffie, dan een paar Amsterdammers, soms een paar zware speciaalbieren en ettelijke glaasjes Jägermeister. Om nog maar te zwijgen over de dure sigaren. De uitbater van het café steekt de hand in eigen boezem. Hij moest hebben geweten dat ik zoveel geld niet in één keer kan ophoesten. In oktober 1995 gaat de tap op slot totdat ik de schuld heb voldaan en van hem mag dat maanden duren, zolang het maar gebeurd! Ik heb alles tot aan de laatste stuiver betaald, maar ben daar inderdaad wel een paar maanden zoet mee. Na een zomer lang de horeca van binnen en buiten te hebben gezien, vindt in het najaar de ontnuchtering plaats. Het zijn geen lange en uitgebreide zuippartijen meer. De enkele keer dat ik in de horeca een biertje nuttig, wordt deze meteen afgerekend. Stukje bij beetje kom ik weer bij mijn zinnen en daar helpt de verandering van werk eveneens bij. Het licht aan het eind van de tunnel is nog pril en voor mij op dat moment nog niet met het oog waarneembaar, maar er komt een betere tijd aan!
Laat me maar snel verder gaan met de singles die ik voor augustus 1995 heb genoteerd. Bij mijn weten heb ik deze maand geen platen gekocht, wel een hoop cd-singles, en dus gebruik ik deze maand voor platen die in de zomer van 1995 reeds in de omgeving van de collectie aanwezig zijn, maar die ik nimmer een kaartje heb gegeven. Oorspronkelijk heb ik nóg een single in de lijst, maar bij het klaar zoeken voor de foto zie ik op deze een prijssticker. Deze vertelt meteen dat ik de single in december 1995 heb gekocht, dus die stel ik nog even uit.
2277 Harlem Song-Esther Galil (Frankrijk, Barclay, 1973)
2278 De Sleutel-Willem Horjus (NL, KMC, 1986)
2279 Desire-The Jack Of Hearts (NL, Munich, 1989)
2280 Billie Jean-Michael Jackson (NL, Epic, 1982)
Esther Galil associeer ik met een vlooienmarkt-handelaar waarvan ik door de jaren heen heel veel re-issues en geflopte platen uit de vroege jaren zeventig heb gekocht. Ik kan desondanks niet mijn vinger erop leggen wanneer dit heeft plaatsgevonden. De originele Franse versie, volgens het hoesje. Het Engelstalige origineel is van The Sweepers. Vervolgens mijn goede vriend Willem Horjus. In de eerste jaren van mijn carrière als poprecensent probeer ik ieder regionaal optreden bij te wonen van Reboelje en Wiegel's Wjukkelmasine. De laatste band komt uit Bolsward en is een Friestalig gezelschap met zowel eigen nummers als Friese hertalingen van liedjes uit de hippie-tijd. Willem is dan de drummer en ik kom verschillende keren bij hem over de vloer in 'Studio 20'. Dezelfde 'Studio 20' waar de opbrengst van deze single voor moet dienen met het oog op muzikale en culturele activiteiten. 'De Sleutel' moet ik in 1992 hebben gekocht want ik gebruik deze kant in 1993 voor de ziekenomroep. Halverwege de jaren negentig is hij verhuisd naar Nieuwegein, als ik me niet vergis. Hoe zou het nu met hem gaan? The Jack Of Hearts heb ik vlak voor de kerst in 1992 gekocht bij Music Palace. Op ene of andere manier krijgt het geen kaartje in de kaartenbak. De oorsprong van Wacko Jacko weet ik evenmin te duiden. Dit is overigens de persing met twee jaartallen op het label: 1979 en 1982. Dat hoort uiteindelijk alleen op de b-kant het geval te zijn want dat is een nummer van 'Off The Wall'.
2281 Butterfly On A Wheel-The Mission (Duitsland, Mercury 1989)
2282 When Violets Meet-Soft Parade (Duitsland, Anxious, 1992)
2283 Pfüati Gott, Elisabeth-Spider Murphy Gang (EEG, Electrola, 1984)
2284 Veronica Jingles (NL, BR, 1983)
The Mission en Spider Murphy Gang komen waarschijnlijk uit de partij singles die ik in juni 1993 koop. The Mission heeft 1989 als bouwjaar op het label staan, maar verschijnt in ons land pas in januari 1990. Leuk detail is dat Phonogram op de single 'Made in West-Germany' heeft gedrukt, terwijl ten tijde van de release de Berlijnse Muur wordt afgebroken. Soft Parade heb ik in Hoorn gekocht, vermoedelijk in 1992. Het is traditie dat vader een dag in de herfstvakantie vrij neemt en dat we dan naar de kop van Noord Holland gaan. Bij gebrek aan beter neem ik deze mee uit een uitverkoopbak. De naalddruk klopt niet altijd in deze tijd en de single heeft de neiging tot overtikken. Dat is zo in de jaren negentig, tegenwoordig speelt het probleemloos af hoewel er wel een paar krassen op staan. De Veronica Jingles-plaat is een bonus bij een verzamelalbum. Mijn zwager heeft de elpee en ik denk dat ik deze single ooit heb 'geleend'.
2285 Get It On-Chase (NL, Epic, 1971)
2286 Behind A Painted Smile-The Isley Brothers (NL, Tamla Motown, 1969)
Tot slot de twee enige singles van september 1995. Dit is het duo dat ik bij Diskid in Zwolle op de kop tik. Zowel Chase als The Isleys hebben ooit in de Blauwe Bak gestaan, Chase vooral in de periode dat ik nog veel Buze-optredens doe. Deze plaat komt iedere avond tegen het einde wel eens aan bod. The Isley Brothers heb ik in 2010 een 'upgrade' gegeven, maar helaas is het EMI-vinyl van omstreeks 1969-70 erg slecht en zijn de Tamla Motown-masters té hard voor het vinyl. Net zoals 'Tears Of A Clown' van Smokey & The Miracles beroerd klinkt op Nederlands vinyl, daar is ieder exemplaar van 'Smile' uit het lood.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten